حسین لطفی، مدیرعامل هورمان صنعت شریف، درباره روند توسعه این فناوری گفت: این تکنولوژی وارداتی نیست. ما کار را با مطالعه منابع علمی آغاز کردیم، سپس تست های آزمایشگاهی را انجام دادیم و پایلوتهای متعدد را اجرا کردیم. همزمان شبیهسازیهای نرمافزاری انجام شد و نتایج نظری و تجربی یکدیگر را تأیید کردند. به این ترتیب مسیر بومیسازی و توسعه تکنولوژی گامبهگام طی شد.
به گفته لطفی، موفقیت پایلوتها زمینه ورود سرمایهگذاران را فراهم کرد و صندوق سرمایهگذاری خطرپذیر فولاد مبارکه یکی از نخستین نهادهایی بود که با نگاه آیندهنگر به سراغ ما آمد. پس از آن، با حمایت و سرمایه گذاری ایمیدرو قرارداد احداث دموپلنت امضا شد و امروز میتوانیم بگوییم ایران صاحب دانش فنی کامل این فناوری است.
او با اشاره به اهمیت مشارکت فولاد مبارکه افزود: فولاد مبارکه حدود ۴۰ میلیارد تومان در راستای توسعه تکنولوژی SMR در شرکت هورمان صنعت شریف سرمایهگذاری کرده است. پس از سرمایه گذاری فولاد مبارکه روند توسعه این تکنولوژی سرعت گرفته و مدارک مهندسی کارخانه نیمه صنعتی تهیه شده است. پس از عقد قرارداد احداث این کارخانه با ایمیدرو، کارهای ساخت و اجرا آغاز شده و مطابق برنامهریزیها، خرداد سال آینده نخستین دموپلنت SMR افتتاح خواهد شد. این واحد نیمهصنعتی نشان خواهد داد که معادن هماتیتی و حتی باطلههای کنسانتره میتوانند وارد زنجیره تولید شوند و وابستگی صنعت فولاد به منابع سنتی کاهش یابد. پس از بهرهبرداری از این کارخانه نیمه صنعتی در مرحله بعد احداث واحدهای تجاری SMR در برنامه خواهد بود.
لطفی ادامه داد: ما روی سنگهای هماتیتی با عیار ۲۰ تا ۵۰ درصد کار کردهایم و توانستهایم به کنسانتره ۶۵ درصد برسیم. حتی باطلههای خطوط فعلی کنسانترهسازی که تاکنون غیرقابل استفاده بودند، امروز قابلیت تبدیل شدن به یک منبع ارزشمند دارند.
مدیرعامل هورمان صنعت شریف با تأکید بر ظرفیتهای فناوری SMR خاطرنشان کرد: دانش فنی ساخت راکتور بستر سیال در کشور بومیسازی شده است. این راکتور نهتنها برای فرآوری سنگآهن هماتیت کاربرد دارد، بلکه میتواند در استخراج و فرآوری سایر مواد معدنی مانند منگنز، روی و مس نیز بهکار گرفته شود. ما طرحهای توسعهای در این حوزه را آغاز کردهایم.
صنعت فولاد ایران در افق ۱۴۱۰ با چالش ناترازی سنگآهن روبهرو خواهد بود. در این شرایط، فناوری بومی SMR میتواند با بهرهگیری از معادن هماتیتی و باطلههای موجود، راهکاری پایدار برای حفظ و تقویت زنجیره فولاد کشور باشد. حمایت نهادهایی همچون ایمیدرو و فولاد مبارکه از این فناوری، نشاندهنده اهمیت راهبردی آن در آینده صنعت فولاد ایران است.