با وجود امید سهامداران به هیئت‌مدیره جدید ذوب‌آهن، نخستین گزارش عملکرد سال ۱۴۰۴ با کاهش شدید تولید، فروش و درآمد در بازار داخلی همراه بود؛ زنگ خطری جدی برای بزرگ‌ترین تولیدکننده فولاد ساختمانی کشور.
به گزارش رصد روز، با آغاز سال ۱۴۰۴، نخستین سیگنال‌های عملکردی شرکت ذوب‌آهن اصفهان در فروردین‌ماه، نه‌تنها مطابق انتظارات سهامداران نبود، بلکه زنگ خطری جدی را برای آینده این غول صنعتی کشور به صدا درآورد. هیئت‌مدیره‌ای که سهامداران امید زیادی به آن بسته بودند، در نخستین گزارش عملکرد ماهانه، با کاهش شدید در سه شاخص کلیدی تولید، فروش و درآمد در بازار داخلی مواجه شده است؛ روندی که اگر کنترل نشود، می‌تواند به زیان انباشته و تضعیف موقعیت بازار شرکت بینجامد.
تولید داخلی شرکت در فروردین ۱۴۰۴ به ۸۱,۷۱۰ تن رسیده است؛ در حالی که در مدت مشابه سال گذشته، عدد تولید ۱۳۶,۵۱۵ تن بوده است. کاهش چشم‌گیر ۴۰ درصدی در اولین ماه سال، حاکی از بحران در خط تولید یا سیاست‌های محدودکننده‌ای است که ظرفیت کارخانه را به شدت پایین آورده‌اند. این اتفاق می‌تواند ناشی از کمبود مواد اولیه، ضعف در برنامه‌ریزی عملیاتی یا مدیریت ناکارآمد منابع تولیدی باشد؛ عواملی که معمولاً در زمان تغییر مدیریت، به‌دلیل عدم هماهنگی میان لایه‌های اجرایی تشدید می‌شوند.
فروش داخلی نیز از ۱۱۵,۶۱۶ تن در فروردین ۱۴۰۳ به ۷۳,۱۶۴ تن در فروردین امسال رسیده؛ یعنی کاهشی معادل ۳۶.۷ درصد. این آمار نشان می‌دهد که ذوب‌آهن نه‌تنها در تولید، بلکه در فروش موجودی فعلی نیز دچار مشکل شده است. در بازاری که رقبا به دنبال سهم‌خواهی هستند، کاهش فروش به این شدت می‌تواند به‌معنای از دست رفتن جایگاه شرکت نزد مصرف‌کنندگان داخلی و مشتریان سنتی باشد.
کاهش تولید و فروش طبیعی است که به افت درآمد منجر شود، اما نکته نگران‌کننده این است که درآمد عملیاتی شرکت نیز در بازار داخلی با کاهش ۱۲.۶ درصدی، از ۲۸,۴۳۷ میلیارد ریال به ۲۴,۸۵۹ میلیارد ریال تنزل یافته است. در حالی که اقتصاد کشور با تورم ساختاری روبروست و بهای تمام‌شده تولید رو به افزایش، این کاهش درآمد به‌معنای فشار مضاعف بر سود ناخالص و حاشیه سود عملیاتی است. در واقع کاهش اسمی درآمد، به‌صورت واقعی بسیار شدیدتر است و می‌تواند مستقیماً به تضعیف صورت‌های مالی میان‌دوره‌ای بینجامد.
در ظاهر، افزایش تولید صادراتی از ۴۹,۱۰۹ تن در فروردین ۱۴۰۳ به ۶۲,۸۵۹ تن در فروردین ۱۴۰۴، سیگنالی مثبت محسوب می‌شود؛ اما بررسی دقیق‌تر آمارها نشان می‌دهد که هیچ‌گونه تولید میلگرد و تیرآهن برای صادرات انجام نشده است. این در حالی است که این دو محصول، جزو کالاهای اصلی صادراتی شرکت محسوب می‌شوند و در بازارهای منطقه‌ای نیز تقاضای بالایی دارند. حذف آن‌ها از سبد صادراتی در نخستین ماه سال، ممکن است نشان‌دهنده تغییر استراتژی نادرست یا ناتوانی در تأمین مواد اولیه و سفارش‌گیری مؤثر باشد.
هیئت‌مدیره‌ای که با موجی از امید و حمایت سهامداران و فعالان بازار سرمایه آغاز به کار کرد، حالا در نخستین ماه فعالیت خود با نتایجی مواجه شده که نگران‌کننده است. کاهش هم‌زمان تولید، فروش و درآمد در کنار حذف محصولات استراتژیک از سبد صادراتی، نه‌تنها یک هشدار جدی است، بلکه می‌تواند نقطه شروع یک روند فرسایشی برای ذوب‌آهن باشد؛ اگر اصلاحات فوری و برنامه‌های جبرانی به‌درستی تدوین و اجرا نشوند.
آیا هیئت‌مدیره جدید برنامه‌ای شفاف برای بازگرداندن ثبات و رشد دارد، یا باید منتظر تکرار تجربه‌های تلخ مدیریتی گذشته باشیم؟
برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید
