به گزارش رصد روز: مرکز آمار داده های ضریب جینی را در سال ۱۴۰۳ برای هر استان کشور اعلام کرده است. ضریب جینی شاخصی بین ۰ و ۱ است که نابرابری درآمدی را با توجه به هزینه بودجه خانوار محاسبه میکند. هرچه این شاخص به عدد صفر نزدیکتر شود نابرابری کمتر و هرچه به عدد یک نزدیکتر میشود نشانه افزایش نابرابری است. همچنین برای فهم راحتتر، این شاخص در صد ضرب شده و به صورت درصد بیان میشود. بر این اساس استان سیستان و بلوچستان بیشترین و استان کرمان کمترین میزان نابرابری را بین خانوارهای شهری در استانهای مختلف کشور داشتهاند.
میزان نابرابری مناطق شهری در کل کشور نسبت به سال گذشته ۱.۳۱ واحد درصد کاهش داشته و به کف ۹ ساله خود رسیده است. به بیان دقیقتر، این شاخص هماکنون در سطح ۳۶.۸۹ درصد قرار گرفته است. با این وجود ضریب جینی در شهرهای استان سیستان و بلوچستان نسبت به سال گذشته ۳.۹۳ واحد درصد بیشتر شده و برخلاف روند نابرابری در کل کشور، پیش رفته است. علاوه بر این استان گلستان هم با افزایش میزان نابرابری مناطق شهری نسبت به سال گذشته، بعد از سیستان و بلوچستان، لقب دومین استان نابرابر را به خود اختصاص داده است. در سال ۱۴۰۲ استان تهران دومین استان نابرابر کشور بود اما در سال ۱۴۰۳میزان نابرابری در استان تهران ۲.۱۹ واحد درصد کاهش داشت و به ۳۸.۶۶ درصد رسید. با وجود کاهش ضریب جینی در تهران اما همچنان سطح نابرابری در پرجمعیتترین استان کشور به سطح سال ۱۴۰۱ بازنگشته است.
ضریب جینی استان کرمان با کاهش ۰.۹۹ واحد درصدی نسبت به سال گذشته به ۲۵.۲۶ درصد رسید تا استان کرمان برای چهارمین سال متوالی، به پایینترین سطح نابرابری در کشور برسد. بعد از کرمان هم استان گیلان با ۲۶.۵۳ درصد جلوتر از سمنان و قزوین به رده دوم برابرترین استانهای کشور دست یافت.
مهمترین نکته در تحلیل این شاخص این است که زمانیکه رشد درآمد سرانه در کشور پایین بوده و رشد اقتصادی چشمگیری در کشور محقق نشده است، کاهش ضریب جینی لزوما نمیتواند نشانهای مثبت قلمداد شود؛ زیرا در این صورت کاهش نابرابری بیش از آنکه بیانگر کم شدن فاصله طبقاتی به واسطه افزایش درآمد سطوح پایینتر باشد، نشان دهنده کاهش درآمد سطوح بالاتر و نزدیک شدن آنها به قشر فقیر است؛ گویی در جامعه، همه با هم فقیر میشوند.