با اتصال رسمی فولاد مبارکه به خط انتقال آب دریا، رؤیای دیرینه دسترسی اصفهان به منبع پایدار آب محقق شد؛ پروژهای هزار کیلومتری که بدون تنش اجتماعی، وابستگی صنعتی به زایندهرود را کاهش می دهد و فصل تازهای در امنیت آبی فلات مرکزی میگشاید.
به گزارش اختصاصی رصد روز، پروژه انتقال آب دریا به فلات مرکزی، یکی از سنگینترین و پیچیدهترین پروژههای زیرساختی کشور، پس از سالها مطالعات تخصصی و ارزیابیهای محیطزیستی، اکنون با اتصال رسمی فولاد مبارکه به خط انتقال، وارد مرحله بهرهبرداری صنعتی شده است. این طرح که حاصل همافزایی بزرگترین بنگاههای اقتصادی اصفهان و «شرکت تأمین آب اصفهان صفه» است، نقطه عطفی در تاریخ مدیریت منابع آب ایران به شمار میرود.
براساس طراحی نهایی، انتقال آب با مسیری نزدیک به یکهزار کیلومتر تعریف شد که ۵۰۰ کیلومتر آن در محور سیرجان ـ اصفهان قرار دارد و از چهار استان عبور میکند. پیش از انتخاب مسیر برتر، بیش از ۲۰ گزینه از سواحل خلیج فارس تا دریای عمان بررسی شد؛ اما نهایتاً به دلیل کیفیت بهتر آب، امکان دفع ایمن شورابه در آبهای آزاد و شرایط مناسب هیدرولیکی، مسیر برداشت آب از ساحل سیریک در استان هرمزگان و انتقال آن از کرمان و یزد انتخاب شد.
آغاز رسمی عملیات اجرایی این طرح از شهریور ۱۴۰۱، پس از تکمیل مطالعات و اخذ مجوزهای زیستمحیطی، نقطه شروع یکی از شتابدارترین پروژههای آبی کشور بود.
اجزای این ابرپروژه شامل آبگیر ساحلی، تاسیسات عظیم اسمز معکوس، نیروگاه برق حرارتی، سامانههای پمپاژ، خط لوله ۱۲۰۰ کیلومتری، تونلها، جادههای خدماتی و سامانه کامل تلهمتری و کنترل است. ظرفیت نهایی طرح، شیرینسازی و انتقال ۶۰۰ میلیون مترمکعب در سال است؛ رقمی که میتواند برای دههها امنیت آبی صنایع و شهرهای مرکزی کشور را تضمین کند.
در فاز نخست، ۲۰۰ میلیون مترمکعب به استان اصفهان اختصاص یافته که از این مقدار، ۳۰ میلیون مترمکعب اکنون به فولاد مبارکه میرسد؛ اقدامی که عملاً این مجموعه صنعتی را از وابستگی به منابع محدود داخلی مانند زایندهرود، بینیاز میکند.
فولاد مبارکه، ذوبآهن اصفهان، پالایشگاه نفت اصفهان، اتاق بازرگانی، شهرداری اصفهان، سازمان همیاری شهرداریها و شرکت فلزتدارک فولاد مبارکه از سهامداران اصلی این طرحاند. مجموع سرمایهگذاری انجامشده نیز به ۲.۷ میلیارد دلار میرسد؛ رقمی که نشاندهنده اهمیت و حاکی از اجماع بیسابقه بخش عمومی و خصوصی استان برای حل بحران آب است.
این پروژه تنها طرح تأمین آب برای اصفهان است که «آب جدید» خلق کرده و بدون ایجاد تنش اجتماعی، به فلات مرکزی منتقل میشود. این اتصال، نهتنها بحران خشکسالی را قابل مدیریتتر میکند، بلکه امکان توسعه صنایع و ایجاد ظرفیتهای جدید اشتغال را فراهم میسازد.
ویژگی مهم دیگر، ساختار اجرای بسیار چابک و منسجم شرکت پروژه است که توانسته منابع مالی را از سهامداران و سرمایهگذاران استانی به شکل مستمر تأمین کند.
تاسیسات آبگیری و آبشیرینکن با روش پیشرفته اسمز معکوس (RO)، در زمینی ۲۵۲ هکتاری در ساحل سیریک ایجاد شده است. هر واحد ۷۰ میلیون مترمکعبی آن، شامل آبگیر، نیروگاه، ساختمانهای کنترل، مخازن ذخیره، ایستگاههای پمپاژ و شبکههای جانبی است. این مجموعه در نهایت یکی از بزرگترین آبشیرینکنهای منطقه خواهد بود.
اتصال فولاد مبارکه به این خط، تنها یک رخداد فنی نیست؛ آغاز دورانی جدید در مدیریت آب صنعتی، کاهش وابستگی به رودخانههای محلی، و تثبیت موقعیت اصفهان بهعنوان مرکز ثقل تولید، تجارت و انرژی کشور است. پس از فولاد مبارکه، نوبت به ذوبآهن و صنایع جنوب اصفهان خواهد رسید تا در مسیر جدید امنیت آبی قرار گیرند.
این پروژه، که زمانی تنها یک ایده بلندپروازانه بود، امروز به محور توسعه پایدار و آیندهساز استان تبدیل شده است.
