️نشانه‌ها از درون یکی از بزرگ‌ترین بنگاه‌های اقتصادی کشور یعنی شستا حاکی از چیزی فراتر از چالش مدیریتی است؛ شرایطی که سکوت درباره آن، شاید دیگر گزینه‌ای قابل‌دفاع نباشد و محمدرضا سعیدی به سمت درب خروج متمایل تر باشد.
به گزارش اختصاصی رصد روز، در گزارش پیشین بر پایه صورت‌های مالی شستا این پرسش مطرح شد که آیا زمان خداحافظی محمدرضا سعیدی از شستا فرا نرسیده است؟ گزارشی که هرچند به مذاق برخی مدیران خوش نیامد، اما مرور دقیق عملکرد مالی این غول سرمایه‌گذاری کشور طرح چنین مطالبه‌ای را اجتناب‌ناپذیر می‌کرد.
اکنون و با انتشار عملکرد این شرکت در پایان مهرماه سال جاری ـ یعنی پس از گذشت چهار ماه از سال مالی جدید شستا ـ این پرسش جدی‌تر از قبل مطرح می‌شود که محمدرضا سعیدی در شستا دقیقاً چه می‌کند؟ و آیا تداوم وضعیت فعلی به معنای آن نیست که شرکت سرمایه‌گذاری تأمین اجتماعی برای خروج از رکود و بازگشت به جایگاه واقعی خود نیازمند تغییر در مشی مدیریتی و بازنگری در سکان‌داری است؟
بر اساس اطلاعات رسمی منتشرشده، درآمد شستا از محل سود سهام از ابتدای سال مالی جاری (پایان خرداد ۱۴۰۴) تا پایان مهرماه تنها ۱۵ میلیارد و ۲۹۷ میلیون ریال بوده است؛ رقمی که در برابر حجم عظیم پرتفوی این هلدینگ، بیش از آن‌که نشانه تحرک باشد، بیانگر رکود است.
در بازار سرمایه نیز تصویر چندان متفاوت نیست. قیمت نماد «شستا» از ۱٬۳۴۵ ریال در ابتدای سال به ۱٬۲۴۲ ریال در پایان معاملات روز چهارشنبه ۲۱ آبان ۱۴۰۴ رسیده است. این کاهش ۸درصدی در ارزش هر سهم، به همراه افت ارزش بازار شرکت از ۲۲۰ همت به ۲۰۳ همت طی همین بازه، نشانه‌ای نگران‌کننده از ضعف در سیاست‌گذاری و مدیریت سرمایه به شمار می‌رود.
از سوی دیگر، کاهش ۶۷ میلیارد ریالی در ارزش سرمایه‌گذاری‌ها نسبت به دوره مشابه سال قبل، زنگ هشدار دیگری است که نمی‌توان از کنار آن به‌سادگی گذشت. در شرایطی که بخش عمده‌ای از بازار سرمایه در حال بازگشت به روند مثبت است، این عملکرد برای یکی از بزرگ‌ترین هلدینگ‌های کشور جای پرسش فراوان دارد.
در این میان، مسئولیت مستقیم این وضعیت بر دوش مدیرعامل شستا، محمدرضا سعیدی قرار دارد؛ مدیری که انتظار می‌رفت با سابقه و تجربیات خود بتواند موتور رشد این مجموعه را روشن کند، اما اکنون شاخص‌ها از کاهش شتاب عملکرد، افت سودآوری و کاهش جذابیت سهام حکایت دارند.
واقعیت این است که سهامداران عمده و نهادهای ناظر باید به‌روشنی مشخص کنند ادامه این مسیر تا کجا قرار است ادامه یابد. آیا قرار است شستا با همین روند رو به افول مدیریت شود؟ یا باید در تصمیم‌گیری‌های کلان، تغییر رویکرد و استفاده از نیروهای تازه‌نفس در دستور کار قرار گیرد؟
اگر هدف بازگشت شستا به جایگاه واقعی خود در اقتصاد و بازار سرمایه است، شاید زمان آن رسیده که از تجربیات سعیدی در جایی غیر از شستا استفاده شود؛ جایی که دانش او بتواند به‌جای حفظ وضع موجود، نقشی اثربخش‌تر ایفا کند.
برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید
