پاسخ این است که اگر همراه با تورم، قیمت بنزین افزایش پیدا نکند و در قیمتش در عدد اسمی خاصی ثابت بماند، گویی که روز به روز ارزان‌تر و تقاضایش هم بیشتر می‌شود و، چون با آن قیمت، تولید در کوتاه‌مدت ممکن و در بلندمدت به صرفه نیست، طبیعتا دچار کمبود بنزین و افزایش نارضایتی‌ها هم می‌شویم.

راهکار موقت دیگر هم واردات آن است که به‌دلیل فشار آوردن به نرخ ارز، این راهکار گنجایش محدودی دارد و در ادامه واردات بنزین هم از سمت کفاف ندادن صادرات ما به ازای آن ممکن نخواهد بود. (چون سرمایه‌گذاری خارجی هم در این مقیاس بزرگ در کشورمان نداریم.) پس جز افزایش قیمت یا سهمیه‌بندی سوخت راه دیگری باقی نمی‌ماند.

پیشنهاد می‌شود سیاستگذار به جای پرداختن به نارضایتی‌های این گروه از مردم از حساب اقتصاد، این نارضایتی‌های احتمالی غیرمعیشتی را از مسیر‌های غیراقتصادی رفع و رجوع کند. طبیعی است که تاخیر و تعلل در رفع مشکل قیمت سوخت، نیاز به افزایش‌های بزرگ‌تر و ناگهانی‌تر را بیشتر خواهد کرد.