گروهی از ایرانی‌های ثروتمند جشن‌های عروسی فرزندانشان را در دبی و استانبول برگزار می‌کنند و از قضا خواننده این جشن‌ها نیز معین، عارف و اندی هستند که قاعدتاً با دستمزدهای قابل توجهی سر از سن عروسی درآورده‌اند.
به گزارش رصد روز، گروهی از ایرانی‌های ثروتمند جشن‌های عروسی فرزندانشان را در دبی و استانبول برگزار می‌کنند و از قضا خواننده این جشن‌ها نیز معین، عارف و اندی هستند که قاعدتاً با دستمزدهای قابل توجهی سر از سن عروسی درآورده‌اند. در یکی از این عروسی‌ها که در استانبول برگزار شد و متعلق به یک خانواده ثروتمند دارای فعالیت‌های هنری -به عنوان ویترین کار- بود، گروهی از هنرمندان داخلی نیز حضور داشتند. تصاویر سه جشن عروسی با حضور این سه خواننده به عنوان نمونه این جشن‌های لاکچری را می‌بینید.
نصرالله معین نجف‌آبادی (زادهٔ ۲۹ دی ۱۳۳۰، نجف‌آباد) که با نام هنری معین شناخته میشود، خوانندهٔ موسیقی پاپ و سنتی و آهنگساز ایرانی ساکن لس‌آنجلس است. او از ۱۸ سالگی فعالیت خود را در موسیقی و آواز آغاز کرد و مدتی نیز از آموزش‌های هنرمندانی چون تاج اصفهانی و حسن کسایی بهره برد. نخستین ترانهٔ رسمی او، قطعه‌ای به‌نام «یکی را دوست می‌دارم» بود که در سال ۱۳۵۷ انتشار یافت و سبب شهرت او شد.
معین پس از وقوع انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ ایران و در نتیجهٔ اعمال محدودیت‌هایی بر روی فعالان عرصهٔ موسیقی، به ایالات متحدهٔ آمریکا مهاجرت کرد و در آنجا فعالیت خود را با انتشار نخستین آلبوم رسمی خود به‌نام «می‌پرستم» پِی گرفت. عموم آثار شنیده‌شده از معین، حاصل همکاری‌های او با دیگر هنرمندان مهاجر ایرانی است. وی در کارنامهٔ هنری خود، ۲۶ آلبوم رسمی ثبت کرده است که آخرین آن، «ماندگار» نام دارد و در سال ۱۳۹۸ منتشر شد. معین تاکنون برنامه‌های متعددی در تالارهای مطرح جهان از جمله «تالار یونیورسال» و تالار روباز «گریک تئاتر» لس‌آنجلس، و «خانهٔ اوپرا دبی» اجرا کرده است. وی در رشتهٔ موسیقی تحصیل کرده است. از وی به عنوان جاودان صدای عشق یاد میشود.
سال‌های ابتدایی
معین در روز جمعه ۲۹ دی ۱۳۳۰ در نجف‌آباد واقع در استان اصفهان در خانواده‌ای مذهبی و از نظر مالی در سطح متوسط و پرجمعیت به‌دنیا آمد. معین هفتمین فرزند خانواده‌اش است. او در دوران نوجوانی و جوانی قرآن را با صوت و اشعار و غزلیات شُعرای بزرگ را می‌خواند و در همان دوران با دوستان خود در مجالس شادمانی برنامه‌های بسیاری در شهر خود و دیگر شهرهای استان اصفهان اجرا می‌کرد. وی از دوران کودکی علاقهٔ خود را به آواز نشان داد. او فعالیت هنری خود را به‌عنوان خواننده رادیو آغاز کرد و قبل از می‌پرستم در سال ۱۳۴۳ چندین آلبوم منتشر کرد که اولین آلبوم او بود که در ایران مورد توجه گسترده قرار گرفت. نام این آلبوم، غزل بود.[۱] از سال ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۷ در رادیو اصفهان و هتل عباسی اصفهان و کاباره هزار و یک شب به اجرای برنامه مشغول شد.
معین نخستین ترانهٔ خود را در سال ۱۳۵۷ در تهران با عنوان «یکی را دوست می‌دارم» روانهٔ دنیای موسیقی کرد. «یکی را دوست می‌دارم» با ترانه‌ای از مسعود امینی (آواز ابتدایی از ایرج بقایی کرمانی) و آهنگی از معین آنچنان در میان مردم جا باز کرد که پس از مدتی کوتاه از مرزهای ایران گذشت و توسط دیگر خوانندگان ایرانی که پس از انقلاب به آمریکا مهاجرت کرده‌بودند خوانده‌شد. هایده، ابی و عارف از جمله معروف‌ترین این خوانندگان بودند. با انتشار این ترانه، معین یک شبه راهی را که بسیاری برای آن سال‌ها کار کرده بودند پیمود و به آوازه خوانی نامی تبدیل شد. معین در سال‌های اخیر در ایران مورد استقبال گسترده‌ای قرار گرفته و کنسرت‌هایی در سراسر جهان اجرا کرده است. از او به‌عنوان «جاودان صدای عشق» یاد میشود.
خارج از ایران
فعالیت جدی معین از سال‌های آغازین دههٔ ۱۳۶۰ خورشیدی در آمریکا آغاز شد. معین در سال ۱۳۶۰ نخستین آلبوم مستقل خود را با نام «می‌پرستم» (ناشر: شرکت ترانه) راهی بازار کرد. معین در طول دوران فعالیت خود با شماری از آهنگسازان موسیقی پاپ ایران همچون: صادق نوجوکی، محمد حیدری، کاظم عالمی، حسن شماعی‌زاده، منوچهر چشم‌آذر، فرید زلاند، آندرانیک، جهانبخش پازوکی، انوشیروان روحانی و ترانه‌سرایان سرشناس مانند لیلا کسری، هما میرافشار و اردلان سرفراز همکاری و نیز با هایده هم‌خوانی داشته است.
معین پس از مهاجرت به آمریکا، با آهنگساز سرشناس ایرانی صادق نوجوکی آشنا شد که حاصل این آشنایی، آلبوم‌های «ننه (به تو می‌اندیشم)» و «خاطره ۷» و ترانه‌هایی همچون «طناز»، «ارباب وفا» و… است که در محبوبیت معین تأثیر چشم‌گیری داشته‌اند.
معین با انتشار آلبوم «پریچه» در سال ۱۳۶۴ با آهنگ‌هایی از فرید زلاند و بیژن مرتضوی پرفروش‌ترین آلبوم سال را منتشر کرد. قبل از آن نیز معین و هایده زوج هنری موفقی تشکیل داده و موفق به تولید پرفروش‌ترین آلبوم سال ۱۳۶۲ یعنی «گل‌های غربت» شده‌بودند. معین در طول دورهٔ فعالیت خود برنامه‌های گوناگونی را در سراسر جهان اجرا کرده است. از جمله کنسرت‌های موفق او می‌توان به کنسرت در یونیورسال آمفی تئاتر در لس‌آنجلس در سال ۱۹۹۲ (به سرپرستی آندرانیک) اشاره کرد.
معین در سال ۱۳۷۹ آلبوم پرواز را منتشر کرد و دو سال بعد، در سال ۱۳۸۱ آلبوم «لحظه‌ها» را روانهٔ بازار کرد که یکی از ماندگارترین آلبوم‌های تاریخ ایران است و قطعه‌های این آلبوم از سطح آن زمان موسیقی ایران کاملاً فراتر بود. معین در این آلبوم با شاعران و آهنگ‌سازانی همچون حسن شماعی‌زاده، هما میرافشار و بابک رادمنش همکاری داشت. از کارهای این آلبوم می‌توان به «لحظه‌ها»، «فراموشم نکن»، «قسم نخور» و «شبای رفتن تو» اشاره کرد. در پاییز سال ۱۳۸۶، معین آلبوم «طلوع» را که حاصل همکاری او با بابک بیات، بابک صحرایی، فضل‌الله توکل، صادق نوجوکی، کاظم عالمی بود منتشر کرد. این آلبوم آخرین آلبوم معین برای مدات دوازده‌سال شد. معین در ارائهٔ کارهای عاشقانه و غمگین تبحر عجیبی دارد که به سوز و غم پنهان در صدایش مرتبط است. معین چند سالی رویهٔ کارش را بر ارائهٔ تک‌آهنگ گذاشت؛ «شمال، خونهٔ آرزو، همدم، مردم و…» از این ترانه‌ها بودند. وی پس از انتشار تک‌آهنگ‌های خود، در ۳۰ دی ۱۳۹۸، آلبوم «ماندگار» را منتشر کرد که در این آلبوم با شاعران و آهنگ‌سازانی همچون افشین مقدم، افشین یداللهی، روزبه بمانی، هما میرافشار، بابک زرین، محمد حیدری و فضل‌الله توکل همکاری کرده است؛ این آلبوم تاکنون آخرین آلبوم او به‌شمار می‌رود.
