به گزارش رصد روز، پرچم سفارت ایران در مسکو به حالت نیمه افراشته درآمد. در مقابل سفارت برای گرامیداشت رییس جمهور و همراهانش گل قرار داده شده است.
مُسْکو (به روسی: Москва تلفظ: ماسکْوا) (به انگلیسی: Moscow) پایتخت و پرجمعیتترین شهر در کشور روسیه است. این شهر با جمعیت ۱۲,۶۳۲,۴۰۹ نفر دومین شهر پرجمعیت در قاره اروپا پس از استانبول، و یازدهمین شهر پرجمعیت در جهان است. این شهر در کنار رودخانه مسکو و در ایالت فدرالی مرکزی قرار دارد و در روسیه اروپایی واقع شدهاست.
این شهر از مهمترین مراکز سیاسی، اقتصادی، مذهبی، تاریخی، مالی، آموزشی و ترابری فدراسیون روسیه و اروپا بهشمار میآید. کاخ کرملین، قلعهای باستانی در این شهر است که محل زندگی رئیسجمهور روسیه و استقرار قوه مجریه این کشور است. این شهر در دوران اتحاد جماهیر شوروی نیز پایتخت آن کشور بود.
۴ فرودگاه بینالمللی، ۹ ایستگاه راهآهن و متروی مسکو که یکی از عمیقترین تونلهای دنیاست، در این شهر قرار دارند. مترو مسکو با ۲۳۶ ایستگاه پس از متروی توکیو، بیشترین مسافران را در بین سیستمهای متروی دنیا جابجا میکند.
کلانشهر مسکو از نظر دارا بودن مؤسسات علمی، ورزشی و آموزشی از رتبه خوبی در سطح جهان برخوردار است؛ بهطوری که بیشترین امکانات ورزشی را در کل جهان به خود اختصاص دادهاست. مسکو یکی از دوازده شهر قهرمان Города-герои به حساب میآید که عنوانی افتخاری برای شهرهایی ست که در زمان شوروی و به هنگام وقوع جنگ جهانی دوم، مردمانش فداکاریها و جانفشانیهای بسیاری از خود نشان دادند.
شبکهٔ پیچیدهٔ بزرگراهی در مسکو حاکم است که از بزرگراههای عریض و بسیار ایمن و با سطح امکانات بالا تشکیل شدهاست.
ساخت و سازهای عمرانی و برجهای مسکونی در مسکو بیشمار است و اکثر مساکن مسکو را برجهای مسکونی بلند و لوکس تشکیل میدهند.
معنی نام
نام مسکو برگرفته از نام رود موسکوا است. در روسی قدیم آن را гра́д Моско́в (گرات ماسکوف) به معنای شهرِ کنارِ [رودِ] مسکو میگفتند. نخستین اشاره به نام این شهر در سال ۱۱۴۷ دیده میشود زمانی که یوری دولگوروکی شاهزاده ناوگورود-سورسکی را با این جملات فراخواند: «ای برادر، نزد من آی، به مسکو.»
پیشینه
یک نقاشی تاریخی از میدان سرخ به سال ۱۸۰۱ میلادی. میدان سرخ مرکزیترین بخش مسکو محسوب میشود.
مدت: ۷ دقیقه و ۳۰ ثانیه۷:۳۰زیرنویس دردسترس.CCفیلمی از مسکو در سال ۱۹۰۸، در زمان امپراتوری روسیه.
۹ سال بعد، در سال ۱۱۵۶، شاهزاده یوری دالگاروکی روستوف دستور ساخت یک دیوار چوبی، یعنی کرملین را داد، دیواری که شهر تازهبنیاد را محصور میساخت و پس از آن چندین بار نیازمند بازسازی شد.
طی حملات سالهای ۱۲۳۷–۱۲۳۸، مغولان این شهر را سوزانده و با خاک یکسان کرده و ساکنانش را کشتند. در دوران پس از آن، مسکو بازسازی شد و در ۱۳۲۷ پایتخت امیرنشین مستقل ولادیمیر-سوزدال گشت. موقعیت مطلوب آن بر سرچشمه رودخانه ولگا به توسعه پایدار آن کمک کرد و رفتهرفته این شهر به یک امیرنشین باثبات و مرفه، به نام دوکنشین بزرگ مسکو تبدیل شد و طی سالهای پیاپی شمار زیادی از پناهندگان را از سراسر روسیه جذب کرد.
در حکومت ایوان یکم، مسکو جایگزین شهر تِوِر به عنوان مرکز سیاسی ولادیمیر-سوزدال شد و تبدیل به تنها مرکز گردآوری باج و خراج برای زمامداران مغول و تاتار گشت. ایوان با پرداخت سهمی بالا، موفق به کسب یک امتیاز مهم از خان شد که بر اساس آن مسکو بر خلاف امیرنشینهای دیگر، در میان پسرانش تقسیم نشد، بلکه دستنخورده به فرزند ارشد او رسید.
با گذر زمان مخالفت مسکو علیه سلطه خارجی افزایش یافت و در سال ۱۳۸۰، شاهزاده دیمیتری دونسکی سپاه متحدی از روسها را در نبرد کولیکوو علیه تارتارها رهبری کرد و به پیروزی رسید. با این حال این نبرد، تعیینکننده نبود و تنها دو سال بعد از آن، مسکو زیر پای لشکریان تختامیش لگدمال شد. سرانجام ایوان سوم، در سال ۱۴۸۰ روسها را از یوغ تاتارها آزاد کرد و مسکو را تبدیل به مرکز قدرت در روسیه نمود. تحت حکومت ایوان سوم این شهر پایتخت یک امپراتوری گسترده شد که در نهایت زمانی همه روسیه امروزی و سرزمینهای دیگر را دربر گرفت.
در سال ۱۵۷۱ تاتارهای کریمه به مسکو حمله کردند و همه چیز، بهجز کرملین را سوزاندند.