ادعای تقلب در انتخابات بد است، اما فقط در آمریکا

به گزارش رصد روز ، دونالد ترامپ بار‌ها با ادعای تقلب در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نظام انتخاباتی این کشور را فاسد دانسته است. او پیش از انتخابات به کرات گفته بود که قرار است بزرگترین تقلب در تاریخ انتخابات آمریکا از طریق سیل آرای پستی در این کشور شکل بگیرد. حالا نتیجه انتخابات در آمریکا می‌گوید ترامپ بازنده انتخابات است. اما او همچنان با تاکید بر مواضع قبلی مبنی بر تقلب در انتخابات نتایج را قبول ندارد و حالا در تلاش است تا شکایت خود را به دیوان عالی این کشور ببرد.

این مواضع ترامپ با واکنش‌های مختلفی در داخل و خارج از آمریکا مواجه شد. مخالفان او ادعای تقلب در انتخابات را تلاشی برای توجیه شکست او در انتخابات و جلوگیری از افزایش مشارکت مردمی دانسته‌اند. برخی از شبکه‌های آمریکایی مثل «سی ان ان» زمانی که ترامپ به عنوان رئیس جمهوری آمریکا به صورت زنده درباره تقلب در انتخابات صحبت می‌کرد در اقدامی کم‌سابقه سخنانش را قطع کردند.

شبکه‌های اجتماعی آمریکا از قبیل فیس‌بوک و توییتر نیز با محدود کردن کاربران خود به سرعت پیام‌های مربوط به تقلب و اعتراضات خیابانی در آمریکا را از دسترس خارج می‌کنند.

همچنین بسیاری از کارشناسان معتقدند ادعای تقلب در انتخابات از طرف ترامپ، یک ترفند انتخاباتیست. درهمین رابطه فرید زکریا مجری برنامه جی پی اس در شبکه سی ان ان قبل از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری گفته بود دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بازنده خواهد شد. اما از آنجا که او شکست را نخواهد پذیرفت به هوادارانش هشدار داده است که در انتخابات تقلب خواهد شد.

از سوی دیگر سازمان امنیت و همکاری اروپا که به عنوان ناظر در روند انتخابات ریاست جمهوری آمریکا حضور دارد، از اظهارات ترامپ در خصوص وقوع تقلب گسترده در انتخابات و ذکر این مطلب از سوی او که شمارش آراء باید متوقف شود، واکنش نشان داده و اعلام کرده که این دست از اظهارات دموکراسی را در این کشور تضعیف می‌کند.

اولاف شولتز معاون صدراعظم آلمان نیز پیش از اعلام نتایج در واکنش به اظهارات ترامپ مبنی بر توقف شمارش آرای پستی، خواستار شمارش همه آرا در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شد. این سیاستمدار گفت که شمارش آرای انتخاباتی باید به طور کامل ادامه یابد تا رای هر شهروند بر نتیجه تأثیر بگذارد.

علاوه بر ترامپ اعضای تیم او نیز دراظهارات خود از یک تقلب بزرگ سخن می‌گویند. رودی جولیانی، وکیل ترامپ مدعی شد رای ۲۱ هزار فرد مرده در پنسیلوانیا شمرده شده است و مردگان معمولا به دموکرات‌ها رای می‌دهند.

در روند شمارش آرا نیز اتفاقات بحث برانگیز دیگری هم رخ داد که ادعای تقلب در انتخابات را داغ‌تر کرده است. مقامات رسمی ایالت میشیگان پذیرفته‌اند که در روند شمارش آرا با دستگاه‌های شمارشگر، حداقل پنج هزار رای دونالد ترامپ به نام جوبایدن شمرده شده است.

البته این اولین باری نیست که بحث تقلب در انتخابات آمریکا مطرح می‌شود؛ تقلب، دستکاری در انتخابات، مهندسی آن و خطا‌های سیستمی شعب اخذ رای و شمارش آرا موضوعاتی است که در دوره‌های قبلی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا هم مطرح شده است و برخی از این موارد حتی به دادگاه نیز کشیده شده بود.

به عنوان مثال، در سال ۲۰۰۰ مشخص شد برخی از دستگاه‌های شمارش آرا، در شمردن رای شهروندان دچار مشکل شده بودند و حتی گفته شد، این خطا تا حدودی عمدی بوده است. اما به دلیل این که یکی از نامزد‌ها به پیروزی قاطع دست می‌یافت، بحث تقلب یا خطای سیستمی مورد توجه رسانه‌ها قرار نمی‌گرفت. فارغ از همه اتفاقات این انتخابات پر حرف و حدیث، آنچه اکنون بیش از هر موضوع دیگر خودنمایی می‌کند، برخورد دوگانه آمریکا و غرب با ادعای تقلب در انتخابات است.

برخورد دوگانه آمریکا و غرب با ادعای تقلب در انتخابات

زمانی که ادعای تقلب در انتخابات آمریکا مطرح می‌شود بسیاری از مقامات و رسانه‌های غربی و آمریکایی برای نجات دموکراسی صف می‌کشند و از مواضع دونالد ترامپ انتقاد می‌کنند. اما زمانی که منافع آن‌ها در خطر باشد دموکراسی تعریف دیگری به خود می‌گیرد. آمریکا دهه‌هاست که درباره واقعی و رقابتی بودن انتخابات دیگر کشور حکم صادر می‌کند. اما با توجه به وضعیت این روزهایش انگشت همان اتهام‌ها به سوی خودشان نشانه رفته است در ادامه نمونه‌هایی از مواضع آمریکا در قبال انتخابات سایر کشور‌ها آورده شده است.

ادعای تقلب در انتخابات بولیوی

اوو مورالس رئیس‌جمهور بولیوی پارسال پس از کسب چهارمین پیروزی در انتخابات ریاست ‌جمهوری این کشور و شکست رقیب اصلی خود یعنی «کارلوس مسا»، با اعتراضاتی گسترده از طرف هواداران رقیبش مواجه شد. مسا که با اختلاف ۱۰ درصد شکست خورده بود از پذیرش نتایج انتخابات خودداری کرد و مورالس را متهم به انجام تقلب در انتخابات ریاست جمهوری بولیوی کرد.

کمیسیون انتخاباتی بولیوی با رد ادعای کارلوس مسا، مورالس را پیروز انتخابات اعلام کرد. معترضان بولیویایی نیز با انجام تظاهرات خیابانی، حمله به منازل کارکنان دولت بولیوی، غارت مغازه‌ها و فروشگاه‌ها، خواستار کنار رفتن رئیس جمهور بولیوی از سمت خود شدند. اندکی بعد، نیرو‌های امنیتی بولیوی هم به صف معترضان پیوستند.

مورالس هم که در نتیجه هیاهوی  ادعای تقلب انتخاباتی، پشتیبانی نهادهایی چون پلیس و ارتش را از دست داده بود، برای در امان بودن مردم وکشورش از آشوب‌ها مجبور به به استعفا شد. مقام‌های ارشد کشور‌های مختلف نظیر مکزیک، نیکاراگوئه، شیلی، ونزوئلا، روسیه، کوبا، آرژانتین، و اسپانیا، کناره‌گیری مورالس از قدرت را کودتا توصیف کرده و آن را محکوم کردند. مورالس بعد از استعفا مجبور شد تا به مکزیک پناهنده شود.

مورالس از زمان روی کارآمدن در بولیوی سیاست‌های واشنگتن را مورد انتقاد قرار می‌داد و همراه با کشور‌هایی نظیر ونزوئلا، نیکاراگوئه و کوبا، سیاست‌های واشنگتن را به چالش می‌کشید.آمریکا با تلقیِ این کشور‌ها به مثابه تهدید علیه امنیت ملی خود، اقدامات گسترده‌ای را جهت سرنگونی آن‌ها انجام داده است. این کشور همواره با اِعمال فشار‌های اقتصادی و دیپلماتیک، سعی در ایجاد نارضایتی داخلی در این کشور‌ها داشته است.

بسیاری از کارشناسان معتقدند که برکناری اوو مورالس از قدرت بیش از آنکه ریشه در داخل بولیوی داشته باشد، طرحی از پیش تعیین شده بود که از خارج از مرزهای این کشور هدایت می‌شد. پس از استعفای مورالس، «مایک گراول» سناتور اسبق آمریکایی در پیامی توئیتری از نقش سازمان سیا در سرنگونی مورالس پرده برداشت و برکناری وی از قدرت را به این سازمان تبریک گفت. گراول گفته است: «دروغی که شما می‌شنوید این است که کشور‌های سوسیالیستی به طور خودجوش شکست خورده‌اند».

اما نکته قابل توجه اینجاست که نزدیک به ۱۲ ماه پس از التهابات سال گذشته در بولیوی، و پس از خوابیدن گرد و خاک‌هایی که دست‌های خارجی آن را ایجاد کرده بودند. حزب حامی مورالس، با رای اکثریت مردم توانست در انتخابات ریاست‌جمهوری بولیوی پیروز شود. اگرچه رئیس‌جمهور سابق نتوانست در قدرت باقی بماند، اما گزینه انتخاباتی حزبش یعنی لوئیس آرسه توانست در میان فشارهای آمریکا باز هم اعتماد مردم این کشور را جلب کند و رئیس جمهور شود. پس از شکست این کودتای آمریکایی مورالس توانست به بولیوی بازگردد.

ادعای تقلب در انتخابات ونزوئلا

دولت ونزوئلا سال‌هاست که با سیاست‌های آمریکا به مخالفت می‌پردازد. به همین دلیل، آمریکا تحریم‌های سنگینی را بویژه در فروش نفت بر علیه این کشور وضع کرد. پس از پیروزی مجدد نیکلاس مادورو رئیس جمهور ونزوئلا و ابقای وی در قدرت نیز، آمریکا با حمایت از رهبر مخالفان در ونزوئلا یعنی خوان گوآیدو ، خواستار برکناری رئیس جمهور قانونی ونزوئلا از قدرت شد که بلافاصله هم مورد حمایت آمریکا قرار گرفت.

بعد از حمایت تمام قد آمریکا از مخالفان ونزوئلایی، آشوب‌های سراسری این کشور را در برگرفت، مخالفان خواستار لغو نتایج انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلا شدند. آمریکایی‌ها حتی با به رسمیت شناختن کودتاچیان تلاش کردند تا حمایت سازمان های بین‌المللی را نیز جلب کنند.  اما در نهایت رئیس جمهور منتخب توانست با حمایت اکثریت مردم این کودتا را خنثی کند.

ادعای تقلب در انتخابات قرقیزستان

پس از برگزاری انتخابات پارلمانی در قرقیزستان برخی از جریان‌های سیاسی که در این انتخابات شکست خورده بودند با مطرح کردن ادعای تقلب در انتخابات از طرفداران خود خواستند تا برای اعتراض به خیابان‌ها بیایند. در ابتدا طرفداران احزاب شکست خورده در انتخابات پارلمانی به صورت جسته و گریخته در این اعتراضات شرکت می‌کردند. اما با تشویق هرچه بیشتر نامزد‌های شکست خورده در انتخابات و نیز ورود دست‌های خارجی به نا آرامی‌های قرقیزستان، روز به روز به عده معترضان اضافه شد.

از اوایل سال ۲۰۲۰ با انتشار برخی اخبار از سوی رسانه‌ها این گمانه‌زنی‌ها درباره دخالت‌ کشور‌های خارجی در نا آرامی‌های قرقیزستان مسیر دیگری گرفت. برخی از پایگاه‌های خبری اخباری را از انتقال یک محموله ۶۰۰ کیلوگرمی از فرودگاه ماناس به سفارت آمریکا در بیشکک با تدابیر فوق‌امنیتی منتشر کردند. برخی از منابع خبری معتقد بودند این محموله مقادیر قابل‌توجهی پول نقد است که با هدف بی‌ثبات‌سازی به قرقیزستان فرستاده شده است.

الگویی که واشنگتن در این سال‌ها از آن پیروی کرده این است که از طریق سازمان سیا و با استفاده از نخبگان سیاسی وابسته به این کشورها توانسته راهی برای نفوذ در آن‌ها پیدا کند و با استفاده از ایجاد نارضایتی‌های داخلی و کمک گرفتن از سازوکار‌های بین‌المللی و به بهانه دفاع از دموکراسی  اقدامات خود را مشروعیت ببخشد.

باشگاه خبرنگاران