از سمت سازی بدون توجه به چارت تا تبدیل یک شبه کارشناس به مدیر!
درخصوص انتصابات و عزل و نصب‌های شرکت نفت مناطق مرکزی و توابع آن طی یکی دو سال اخیر حرف و حدیث فروان بوده که پیش‌تر هم طی گزارش‌هایی به برخی از این موارد پرداختیم.
درخصوص انتصابات و عزل و نصب‌های شرکت نفت مناطق مرکزی و توابع آن طی یکی دو سال اخیر حرف و حدیث فروان بوده که پیش‌تر هم طی گزارش‌هایی به برخی از این موارد پرداختیم.
به گزارش رصد روز، درخصوص انتصابات و عزل و نصب‌های شرکت نفت مناطق مرکزی و توابع آن طی یکی دو سال اخیر حرف و حدیث فروان بوده که پیش‌تر هم طی گزارش‌هایی به برخی از این موارد پرداختیم اما بدنبال اطلاعات تکمیلی دریافت شده “نفتی‌ها” و همانگونه که در خبر هفته پیش نیز وعده داده بودیم، موارد جدیدی از انتصابات مبهم و قابل تأمل در این شرکت را نقد و بررسی خواهیم کرد؛
مورد نخست انتخاب فردی برای دردست گرفتن سُکان مدیریت مهم منابع انسانی این شرکت است که میبایست بهترین تعامل و ارتباط مستمر را با ارزشمندترین دارایی سازمان یعنی نیروی انسانی داشته باشد اما متأسفانه این انتصاب بازخورد مثبتی در بین کارکنان مجموعه نداشته ، چراکه وقتی فردی با ۱۲ سال سابقۀ شرکتی و پایۀ شخصی ۱۵ با مدرک تحصیلی مهندسی شیمی و سوابق انتصاباتی مهندس ناظر گل و سیمان را بر جایگاه رفیع مدیریت منابع انسانی با رتبۀ C بگماریم در حالیکه بسیاری از رؤساء ادارات این بخش با رتبه و سوابق کاری بالا و رشته های تحصیلی منطبق سال‌ها منتظر ارتقاء بوده‌اند و دیگر انگیزه‌ای ندارند؛ یقیناً انتظار نتیجه‌ای جز این را هم نمی‌توان داشت. ( نکته: فرد مذکور در زمان صدور حکم تمشیت یعنی مهرماه پارسال رتبه ۱۵ بوده و چون در سیستم جامع انتصاب در برابر سمتهای بیش از ۴ پایه بالاتر از رتبه شخصی امکانپذیر نیست پس از اینکه اخیراً ترفیع ۱۶ را دریافت نموده، انتصاب وی را به تاریخ ۱۶ ماه قبل یعنی مهرماه ۱۴۰۱ جاری نموده اند! اینگونه می‌توان مقررات انتصابات را دور زد!) و اما جالب اینجاست که خروجی کار از همان ابتدا مشخص می شود و جناب مدیر فرد دیگری را که ازقضا ایشان هم تحصیلات و سوابق مرتبطی ندارند را بعنوان “جانشین مدیر منابع انسانی” منصوب میکند درحالیکه چنین سمتی اصلا در ساختار مدیریت منابع انسانی وجود ندارد!
در موردی دیگر فردی با پایۀ شخصی ۱۴ و مدرک تحصیلی لیسانس مهندسی صنایع که شاغل سمت افسر ایمنی ۲ با رتبۀ ۱۵ هستند بعنوان “رئیس ایمنی،بهداشت،محیط زیست و پدافندغیرعامل” این شرکت با رتبۀ سازمانی B منصوب شده درحالیکه تنها ۹ سال از سوابق شغلی وی با این مسئولیت خطیر مرتبط است.در این خصوص ضمن تأکید بر اهمیت تمامی مشاغل و مسئولیت‌ها در جای خود؛ شایسته است مدیران دست‌کم در انتصابات این ادارۀ مهم که با حفاظت از سلامتی کارکنان و ایمنی تاسیسات سروکار دارد دقت‌نظر بیشتری به خرج دهند.(یادمان نرود که ۲ سال پیش در اثر وقوع حادثه در یکی از مناطق زیرمجموعه این شرکت متأسفانه ۳ تن از کارکنان جانشان را از دست دادند.)
مورد قابل تأمل دیگر که در ادامه جا دارد بدان بپردازیم، انتصاب مدیرعامل شرکت بهره برداری نفت و گاز غرب از توابع این شرکت است که باوجود گذشت بیش از ۸ ماه از برکناری مدیر سابق و شروع به کار مدیرعامل جدید و علیرغم صدور حکم مدیریت برای وی، همچنان مدیرعامل معزول قبلی درمقابل سمت مدیرعامل انتصاب دارد ! لذا ضمن اشاره به مادۀ ۹۴ قانون مدیریت خدمات کشوری که در آن تصدی بیش از یک پست سازمانی برای کارمندان دولت ممنوع و در موارد ضروری برای پست‌های حساس با تشخیص مقام مسئول مافوق آن هم برای حداکثر ۴ ماه مجاز اعلام شده لکن بررسی این فقره را به مسئولین ذیربط و نهادهای نظارتی واگذار می‌کنیم.
اما همانطور که در خبر هفته پیش عنوان شد، مدیر توسعه منابع انسانی شرکت ملی نفت طی نامۀ شماره ۴۵۶۲۴۰ مورخ ۱۴۰۲/۰۸/۲۹ خطاب به مدیرعامل نفت مرکزی، به درستی لزوم رعایت فرآیندها و انجام هماهنگی‌های لازم جهت حصول اطمینان از رعایت الزامات انتصابات نظیر مقررات و ضوابط اداری، گواهینامه‌های صلاحیت حرفه‌ای مورد نیاز، اخذ نظر مدیران تخصصی ستادی و… بخصوص انجام هماهنگی با معاون وزیر و مدیرعامل شرکت ملی نفت را گوشزد کرده‌اند که با این تفاسیر درصورتیکه این اقدامات کارشناسی و هماهنگی‌ها صورت گرفته که این پرسش مطرح می‌شود که این موارد بر چه اساسی تایید شده است؟ و چنانچه این فرآیندها طی نشده باشد، ایجاب میکند که مدیرعامل نفت مرکزی جهت تنویر اذهان مسئولین ذیربط و کارکنان شرکت دربارۀ این موارد شفاف سازی نمایند..
در پایان لازم بذکر است که “نفتی‌ها” به این موضوع که مدیران برای پیشبرد تدابیر و سیاست‌های کاری خود حق دارند به تغییرات معقول و منطقی دست بزنند اذعان دارد؛ اما نکته حائز اهمیت درخصوص تهیه این گزارش این است که در شرایط کنونی که کشور با مشکل ناترازی انرژی مواجه است و این امر دغدغه مقامات ارشد حاکمیت است؛ چنین انتصاباتی فارغ از اینکه با چه استدلالی صورت گرفته باشد، اگر وضعیت فعلی را وخیم‌تر نکند یقیناً کمکی به بهبود شرایط هم نخواهد کرد.
