وی که در نشست بزرگداشت علامه حکیمی سخنرانی می‌کرد، با بیان اینکه حکیمی همه لوازم بزرگی را در خود تدارک دیده بود، ادامه داد: نیوتن، اسلوبی برای اندیشه ورزی ارائه کرد که نزدیک به ۲۰۰ سال متر و معیار تفکیک علم از غیر علم بود. چه در علوم دقیق و چه در علوم انسانی، اگر کسی نیوتنی فکر نمی‌کرد، او را عالم نمی‌دانستند. از نیوتن پرسیده بودند که چه چیزی تو را به بزرگی رساند؟ پاسخ او، این بود که من در هر حیطه‌ای که وارد می‌شدم، چه در ساحت نظر و چه در ساحت عمل؛ سعی نمی‌کردم از نو آتش را کشف و یا چرخ چاه اختراع کنم. من ابتدا خود را بر بلندای اندیشه‌های پیشینیان می‌رساندم. او این را بزرگترین رمز موفقیت خود دانسته بود.
این استاد دانشگاه علامه طباطبایی، گفت: مروری بر کوشش‌های فکری و قلمی حکیمی، نشان می‌دهند که اکنون چه صاحبان اندیشه بزرگی را که عموما افتخار تمدن اسلامی محسوب می‌شوند و آن زمان ناشناخته بودند، به مسلمانان و به دنیا معرفی کرد. این یکی از مسائل بسیار حیاتی است که می‌تواند به عنوان درس بسیار بزرگ برای هر کسی که می‌خواهد در ساحت اندیشه به بزرگی برسد، بدرخشد. حکیمی یکی از نمونه‌های اعلای موفقیت در این زمینه است.
مومنی افزود: حکیمی پیشینیان را رقبای خود نمی‌دانست، بلکه با معرفی آنها، روی شانه هایشان قرار می‌گرفت و خود و مخاطبانش را با گام‌هایی به جلو می‌برد و بر می‌انگیخت.
رئیس موسسه مطالعات دین و اقتصاد، با بیان اینکه در ساحت اندیشه و عمل، به واسطه پدیده ذاتی نقص اطلاعات انسانها، دائما در معرض سردرگمی، سرگیجه و فریب و یا در معرض نمونه‌های تقلبی و دروغین چیز‌های خوب قرار داریم، اظهار کرد: چه کسی می‌تواند در چنین شرایطی ما را نجات دهد؟ در ساحت اندیشه، شاهد هستیم تمام فیلسوفان علم معتقدند ما با یک واقعیت در دنیای بیرونی روبرو هستیم، اما برای صورت بندی مفهومی و نظری این یک واقعیت، بیشمار نظریه وجود دارد و هر کدام هم بخشی از واقعیت را منعکس می‌کنند. رقابت میان نظریه ها، رقابت بر سر حق و باطل نیست؛ بلکه رقابت بر سر قدرت واقع نمایی آنها است.
لازمه اعتلای نظری، تعهد‌ها و التزامات عملی است
به گفته این استاد دانشگاه؛ در ساحت عمل هم ما دائما در طول تاریخ بشر و در شرایط فعلی هم در بی سابقه‌ترین سطح، در اسارت آدرس‌های غلط هستیم. ما فکر می‌کنیم آنها تقلبی است، برای آنها که فریب می‌خوردند، آبی درست نمی‌کند، اما برای کسانی که این فریب کاری‌ها و آدرس‌های غلط را می‌دهند، نان فراهم می‌کند.
مومنی با تاکید بر توجه به اهمیت قدرت تشخیص برای رهنمون کردن به سمت مساله اصلی، اضافه کرد: این مساله، لوازم معرفتی و عملی دارد. به عالی‌ترین و جامع‌ترین شکل، استاد شهید، دکتر بهشتی درس مبسوطی راجع به دیالکتیک نظر و عمل در عرصه اندیشه انسان دارند که در آن توضیح می‌دهند که لازمه اعتلای نظری، یک سری تعهد‌ها و التزامات عملی هم هست. این مساله وجوه پر شماری دارد که باید در جای خود مورد بحث قرار گیرد.
وی با اشاره به این دیدگاه دکتر عالی نسب مبنی بر اینکه انسانی که صادق باشد و بخواهد واقعیت را همانگونه که هست بفهمد، ابتدا باید دردآشنا باشد، ادامه داد: از این زاویه، به زندگی حکیمی نگاه کنید. ببینید، مفهوم فقر خودخواسته که بسیاری در وصف ایشان در زندگی عملی به کار برده اند که علی رغم تمکن چنین انتخابی داشته، چگونه بوده است. او در دوره طلبگی خود، مکان‌های خاصی را برای مطالعه انتخاب می‌کرد، سراغ زاغه نشین‌ها و بیغوله‌ها می‌رفت. درک این مسائل، روشن می‌کند کسی که این خودساختگی‌ها را مورد توجه قرار داده، به چه بزرگی رسیده است.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه حکیمی برای ائمه تعابیری مانند «آموزگاران عقیده و عدالت» و «سرچشمه‌های عدل و عقل» و تعابیر بسیار درخشان دیگری انتخاب کرد، گفت: حکیمی در عین حال که متفکر ژرف اندیش بود، به دنیای واقعی هم اهتمام جدی داشت. از این زوایه می‌توان به این مساله هم پرداخت که چرا امثال بهشتی، تا حدودی مطهری و یا صدر‌ها و دیگران در میان علمای دینی استثنا می‌شوند.
رئیس موسسه مطالعات دین و اندیشه، با تاکید براینکه چگونگی عملیاتی کردن آرمان‌ها مساله‌ای حیاتی است، خاطرنشان کرد: این عرصه است که افراد را روزآمد و آگاه به اقتضائات زمانه می‌کند، مساله‌ای که غیبت آن اکنون به نام دین، در ایران در حال فاجعه برانگیزی است. حکیمی را نیز باید از این دریچه دید. او که آن خودساختگی‌ها و قدرت تشخیص را دارد، عدالت را در ساحت نظر و عمل و مرزبندی‌های اجتماعی و سیاسی خود، محور قرار می‌دهد.
