تاکسی‌های برقی با تعرفه وارداتی صفر و تسهیلات ویژه به رانندگان واگذار شده‌اند، اما هزینه استفاده از آن‌ها بر دوش مردم گذاشته شده است و پرسشی که مطرح می‌شود این است که چرا باید شهروندان هزینه توسعه حمل‌ونقل پاک را بپردازند؟
به گزارش رصد روز، تاکسی‌های برقی، گزینه‌ای که می‌توانست یک تحول مثبت در حمل‌ونقل عمومی تهران باشد، حالا با تصمیمات عجیب و غیرمنطقی شهرداری، به یک معضل تبدیل شده است.
مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران، اعلام کرده است نرخ کرایه این تاکسی‌ها ۵۰ درصد بیش‌تر از تاکسی‌های معمولی خواهد بود. این در حالی است که این خودروها با تعرفه وارداتی صفر به کشور وارد شده‌اند و رانندگان نیز با شرایط اقساطی و تسهیلات ویژه صاحب این خودروها شده‌اند، اما با این وجود، بار اصلی این تصمیم بر دوش مردم گذاشته شده است.
شهرداری تهران، به جای آن‌که خود مسئولیت تشویق رانندگان به استفاده از خودروهای برقی را بر عهده بگیرد، ترجیح داده است که این بار را به مردم منتقل کند. به بیان دیگر، به جای ارائه مشوق‌های منطقی به رانندگان برای تغییر به خودروهای برقی، هزینه این تغییر را از جیب شهروندان می‌پردازد. این در حالی است که در بسیاری از کشورهای جهان، برای تشویق مردم به استفاده از وسایل نقلیه پاک، نه‌تنها هزینه بیش‌تری دریافت نمی‌شود، بلکه تخفیف‌هایی نیز برای کاربران در نظر گرفته می‌شود.
خودروهای برقی که به رانندگان تاکسی واگذار شده‌اند، به دلیل تعرفه صفر وارداتی و شرایط اقساطی ویژه، هزینه‌ای به مراتب کم‌تر از خودروهای معمولی برای آن‌ها داشته‌اند. علاوه بر این، هزینه سوخت این خودروها نیز به طرز قابل‌توجهی پایین‌تر از خودروهای بنزینی است. اما با این وجود، نرخ کرایه تاکسی‌های برقی ۵۰ درصد بیش‌تر تعیین شده است! در واقع، رانندگان این خودروها در حال دریافت سود مضاعف از این وضعیت هستند؛ هم از کاهش هزینه‌های نگهداری خودرو بهره می‌برند و هم از افزایش نرخ کرایه سود می‌برند. البته که این سود برای تشویق رانندگان برای حرکت به سمت تاکسی‌های برقی پیش‌بینی شده است، اما مشکل از آن‌جا شروع می‌شود که دولت این سود را از جیب مردم هزینه کرده است.
یکی از اهداف اصلی توسعه تاکسی‌های برقی، کاهش آلودگی هوا و بهبود کیفیت حمل‌ونقل عمومی بوده است، اما این هدف، زمانی معنا پیدا می‌کند که سیاست‌های اجرایی آن به نفع عموم مردم باشد، نه صرفاً به سود گروهی خاص. اگر هدف کاهش آلودگی هواست، چرا مردم باید برای این تغییر هزینه بیش‌تری بپردازند؟ آیا بهتر نبود که شهرداری و دولت با ارائه مشوق‌های مستقیم به رانندگان تاکسی، این هزینه را از روی دوش مردم بردارند؟
از سوی دیگر، افزایش هزینه تاکسی‌های برقی ممکن است نتیجه‌ای کاملاً معکوس داشته باشد. بسیاری از مسافران، به دلیل افزایش ۵۰ درصدی نرخ کرایه، از این تاکسی‌ها استفاده نخواهند کرد و ترجیح خواهند داد که از وسایل نقلیه شخصی، تاکسی‌های اینترنتی یا سایر گزینه‌های حمل‌ونقل استفاده کنند. این موضوع نه‌تنها باعث شکست طرح تاکسی‌های برقی خواهد شد، بلکه ممکن است ترافیک و آلودگی هوا را نیز افزایش دهد.
این تصمیم شهرداری تهران، نشان‌دهنده سیاستی است که در آن، هزینه اجرای یک طرح به جای آن‌که بر عهده دولت یا شهرداری باشد، بر دوش مردم گذاشته می‌شود؛ به جای آن‌که از بودجه عمومی یا تسهیلات دولتی برای تشویق رانندگان تاکسی‌های برقی استفاده شود، این شهروندان هستند که باید با پرداخت کرایه‌های بیش‌تر، هزینه اجرای این سیاست را تأمین کنند.
در نهایت، اگر قرار است که تهران به سمت توسعه حمل‌ونقل پاک حرکت کند، این مسیر باید با سیاست‌های عادلانه و منطقی طی شود. نمی‌توان از مردم انتظار داشت که برای کاهش آلودگی هوا هزینه بیش‌تری بپردازند، در حالی که خود شهرداری و دولت هیچ فشاری را متحمل نمی‌شوند. راهکارهای بهتری برای توسعه تاکسی‌های برقی وجود دارد که بدون تحمیل هزینه اضافی به شهروندان، می‌تواند باعث گسترش استفاده از خودروهای برقی در ناوگان حمل‌ونقل عمومی شود، اما در شرایط فعلی، به نظر می‌رسد که شهرداری تهران، یک بار دیگر، به جای ارائه یک راه‌حل منطقی، تصمیم گرفته است که هزینه یک تغییر مثبت را از جیب مردم تأمین کند.
برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید
