به گزارش رصد روز، با جستجوی کلیدواژه انحصار نتایج مختلفی مشاهده می شود که وجه تشابه آنها هشدار در ایجاد رانت و تولید نابرابریست. در هیچ یک از گزارشات و اظهارنظر کارشناسان گزاره مثبتی در خصوص انحصار دیده نمی شود که به معنی فساد موجود در این زمینه است. رانتی که طی سالها و با ایجاد رابطه های چندوجهی حاصل می شود و افرادی را دارای امضای طلایی می کند و در این میان ضعف ساختاری عملکردها به واسطه این زنجیره معیوب ماستمالی می شود.
شاید اگر ساختار خلق انحصار در در برخی صنایع وجود نداشت امروز نظام اقتصادی کشور در موضوع چای دبش چنین هزینه های سنگینی را پرداخت نمی کرد و از این دست مثالها در چندسال اخیر در حوزه های مختلف بسیارند که پیام واضح آنها جلوگیری از انحصار و تک بعدی شدن فعالیتهای اقتصادی توسط برخی افراد است.
یکی از بیانیه های مهم اقتصاد جهانی مبارزه با انحصارطلبی و جلوگیری از رانت است که می توان گفت اهمیت مبارزه با چنین رویکردهای فسادزایی شعاعی جهان شمول دارد. اما با وجود اظهرمن الشمس بودن نتایج چنین عملکردی چرا باید شاهد تکرار ان در برخی از زمینه ها بود آن هم با وجود نتایج تلخی که طی سالهای گذشته متوجه مردم و اقتصاد کشور شده.
روند برگزاری نمایشگاه کشاورزی در ۸ سال گذشته دارای ابهاماتیست که به نظر می رسد ورود نهادهای نظارتی به آن می تواند باعث شفاف شدن ابهاماتی شود که در صورت نبود پاسخ روشن زخمی به زخم های نظام اقتصادی و اداری کشور اضافه می کند.
امسال و در شرایطی که نارضایتی های بسیاری از نحوه برگزاری نمایشگاه در سال قبل شنیده می شود باز هم برگزاری آن به همان فردی داده شده که در سالهای گذشته پای ثابت برگزاری آن بوده و این سؤال مطرح می شود که آیا طی سالهای گذشته هیچ شرکت و یا فرد دیگری توانایی برگزاری چنین نمایشگاهی را نداشت؟ آیا مدیران وقت گلایه های شدید سال گذشته نشنیده اند؟ آیا باید چرایی واگذاری برپایی این نمایشگاه را در مسائلی دیگر غیر توانایی افراد جستجو کرد؟
چنین رویه ای باعث شد تا برخی نمایندگان مجلس نیز در این باره اظهارنظر کنند و به انتقاد از نوع برگزاری نمایشگاه بپردازند. در پایان باید تأکید کرد که با این وضع بهترست متولیان امر برای شفاف کردن ابهامات به دور تسلسل واگذاری نمایشگاه کشاورزی به یک فرد خاص پایان دهند پیش از آنکه این مسئله برای کشور هزینه تراشی کند.