انتقاد کارگردان بزرگ اسپانیایی از دونالد ترامپ
پدرو آلمودوار، کارگردان تحسین‌شده اسپانیایی، هنگام دریافت پنجاهمین جایزه سالانه چاپلین از مرکز فیلم لینکلن در نیویورک، نظر تند و صریح خود را درباره دونالد ترامپ بیان کرد.
پدرو آلمودوار، کارگردان تحسین‌شده اسپانیایی، هنگام دریافت پنجاهمین جایزه سالانه چاپلین از مرکز فیلم لینکلن در نیویورک، نظر تند و صریح خود را درباره دونالد ترامپ بیان کرد.
به گزارش رصد روز،او در مراسمی که دوشنبه شب در سالن آلیس تالی برگزار شد، ضمن ابراز قدردانی از این افتخار گفت: «تردید داشتم که آیا مناسب است به کشوری بیایم که تحت سلطه یک قدرت خودشیفته قرار دارد؛ کسی که به حقوق بشر احترام نمی‌گذارد. ترامپ و دوستانش، میلیونرها و الیگارش‌ها، نمی‌توانند ما را متقاعد کنند که واقعیتی که با چشمان خود می‌بینیم، برخلاف چیزی است که تجربه می‌کنیم؛ هرچقدر هم که واژه‌ها را بپیچاند و معنای آن‌ها را وارونه جلوه دهد. مهاجران جنایتکار نیستند. این روسیه بود که به اوکراین حمله کرد.»
به گزارش ورایتی، آلمودوار ادامه داد: «آقای ترامپ، من با شما صحبت می‌کنم و امیدوارم حرفم را بشنوید. شما در تاریخ به‌عنوان بزرگ‌ترین اشتباه زمان ما ثبت خواهید شد. سادگی‌تان فقط با خشونت‌تان قابل مقایسه است. شما یکی از بزرگ‌ترین آسیب‌های وارده به بشریت هستید… شما در تاریخ به‌عنوان یک فاجعه به یاد خواهید ماند.»
او همچنین درباره تهدیدهای واردشده به حقوق افراد ترنس توسط دولت ترامپ ابراز نگرانی کرد و از تجربه‌های دوران کودکی خود که بر مسیر هنری‌اش تأثیر گذاشتند، سخن گفت. آلمودوار که در دوران دیکتاتوری فرانسیسکو فرانکو بزرگ شد، گفت سینما برای او راهی برای فرار از واقعیت بود. او افزود: «وقتی اسپانیا در اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ به سمت دموکراسی حرکت کرد، من خوش‌شانس بودم که در آن دوران فرصت رشد به‌عنوان یک فیلم‌ساز را داشتم. احساس آزادی مطلق برای یک جوانی که می‌خواست فیلم بسازد، چیزی است که توضیح‌دادنش غیرممکن است.»
او همچنین به خاموشی گسترده‌ای که در حال حاضر اسپانیا را تحت تأثیر قرار داده اشاره کرد و گفت: «من واقعاً نگران وضعیتی هستم که در اسپانیا جریان دارد. همان‌طور که می‌دانید، یک قطعی برق بزرگ در کشور وجود دارد و افکارم با تمام کسانی است که تحت تأثیر این وضعیت قرار گرفته‌اند.»
در این مراسم، چهره‌های مشهوری چون دوا لیپا، جان تورتورو، جان واترز، روسی دی پالما و میخائیل باریشنیکوف – که به‌جای باله، فلامنکو رقصید – جایزه را به آلمودوار اهدا کردند. این جایزه پیش‌تر به بزرگان سینما چون بت دیویس، کیت بلانشت، مارتین اسکورسیزی، کلودیا کاردیناله، و در سال‌های اخیر به آنتونیو باندراس و تیلدا سوینتن اهدا شده است.
جان واترز، کارگردان «فلامینگو صورتی»، آلمودوار را «بهترین فیلم‌ساز جهان» توصیف کرد و گفت: «او می‌تواند بدون زمان طولانی و با بودجه اندک، داستان بگوید و الهه‌های سینمایی را از زیبایی‌های غیرمتعارف خلق کند.»
جان تورتورو، که اخیراً در فیلم «اتاق کناری» با آلمودوار همکاری داشته، گفت پس از تماشای فیلم «ماتادور» در سال ۱۹۸۷ به او علاقه‌مند شده و کل آثارش را دنبال کرده است. او افزود: «او دیدگاه منحصربه‌فردی دارد، با طنزی جسور و رنگ‌آمیزی پرشور که به شما می‌فهماند سوار بر یک سواری پرهیجان هستید که توسط راننده‌ای ماهر هدایت می‌شود.»
دوا لیپا، که در سال ۲۰۲۲ با آلمودوار آشنا شده، گفت با او رابطه‌ای دوستانه برقرار کرده و حتی از خانه‌اش – که صحنه فیلم نیمه‌اتوبیوگرافیک «درد و شکوه» بود – بازدید کرده است. او گفت: «من عاشق این هستم که چطور احساسات و شوخ‌طبعی را در داستان‌هایت متعادل می‌کنی.»
برای آلمودوار، این مراسم فرصتی بود برای بازگشت به جایی که برخی از مهم‌ترین لحظات هنری‌اش را تجربه کرده بود. فیلم‌هایی چون «زنان در آستانه فروپاشی عصبی» و «همه چیز درباره مادرم» در جشنواره فیلم نیویورک که توسط همین مرکز برگزار می‌شود، نمایش داده شده‌اند. حتی یکی از صحنه‌های کلیدی فیلم جدیدش «اتاق کناری» در لابی همان سالن آلیس تالی فیلم‌برداری شده که اکنون جایزه‌اش را در آن دریافت کرد. او گفت: «آن‌ها کارم را در آغوش گرفتند، و مرا نیز همین‌طور.»
