اولین تصویر از توماج صالحی بعد از آزادی از زندان
توماج صالحی چند روز بعد از آزادی از زندان امروز یک استوری منتشر کرد.
توماج صالحی چند روز بعد از آزادی از زندان امروز یک استوری منتشر کرد.
به گزارش رصد روز، توماج صالحی چند روز بعد از آزادی از زندان امروز یک استوری منتشر کرد.
توماج صالحی پس از گذران ایام محکومیت خود در تاریخ ۱۱ آذر ۱۴۰۳ از زندان آزاد شد.
توماج صالحی (زادهٔ ۱۲ آذر ۱۳۶۹) خواننده، رپر و ترانه‌نویس ایرانی است. او برای آثار اعتراضی خود دربارهٔ مشکلات جامعهٔ ایران و اعتراض به سیاست‌ها و سرکوب‌های حکومت جمهوری اسلامی شهرت دارد و به علت ترانه‌های اعتراضی‌اش بارها بازداشت شده و تحت شکنجه قرار گرفته و در زندان دستگرد اصفهان زندانی است.ترانه‌های او مورد توجه رسانه‌های داخل و خارج از ایران قرار گرفته‌اند. وی در سال ۲۰۲۳، جایزه «هِرِتیک» (بدعت‌گذار) سازمان گلوبال میوزیک اواردز را به خاطر آهنگ «فال» در بخش ترانه اعتراضی-کنشگری دریافت کرد.
توماج صالحی در اردیبهشت ۱۴۰۳ از سوی دادگاه انقلاب جمهوری اسلامی به اعدام محکوم شد.
زندگی و حرفه
توماج صالحی در ۷ سالگی آموختن موسیقی را با یادگیری تنبک و اُرگ آغاز کرد. او گفته از بچگی شعر می‌خواند و شاعر محبوبش خیام است. او همیشه یک پوکه خالی گلوله بر گردن دارد. او از معانی مختلف نام «توماج» معنی ترکمن آن را که «سوارکار شجاع» است بیش از همه دوست دارد. ورزش روزانه او بوکس است.
صالحی کودکی خود را در اصفهان و شاهین‌شهر گذرانده و دو مدرک تراشکاری دارد. او مانند پدرش دانش‌آموخته مهندسی مکانیک با گرایش طراحی و تولید قطعات صنعتی پزشکی است. پدر او هشت سال زندانی سیاسی بوده است. به گفته توماج صالحی، هیچ‌یک از اعضای خانواده‌اش شغل دولتی ندارند. صالحی گفته است که در یک کارگاه فلزکاری کار می‌کند.
توماج صالحی موسیقی رپ را نخستین‌بار از طریق برادر بزرگترش شنیده و از آن لذت برده است. او خوانندگی رپ را در سال ۱۳۹۵ به‌طور جدی آغاز کرده است. او یک بار هنگام خواندن به خاطر پوشیدن تی‌شرتی با عکس دلار آمریکا بازداشت شد.
توماج برای تولید موسیقی خود مجبور شده موتورسیکلت و وسایل خانه‌اش را بفروشد؛ زیرا به دلیل درونمایه سیاسی ترانه‌های او استودیوهای اصفهان حاضر به ضبط نبودند و مجبور شده به جاهای دورتر مثل شمال ایران برود که هزینه‌های بیشتری برای او داشته است.
توماج صالحی وظیفه خود را تزریق شجاعت و امید به مردم می‌داند و می‌گوید: «از چه می‌ترسم؟ از ترسو بودن می‌ترسم، اینکه خودم بترسم. تا حالا همیشه رفتم در دل ترس.» او همچنین گفته بود اگر روزی کنسرت بگذارم، ردیف اول کودکان کار و ردیف دوم کارتن‌خواب‌ها هستند.
