اگر ارزش گذاری تولید در کشور اجرا می شد فولاد مبارکه نمیتوانست در این شرایط فعالیت کند

به گزارش اختصاصی رصد روز ، صیانت از محیط زیست و تلاش در جهت نگهداری آن برای آیندگان برکسی پوشیده نیست. متأسفانه وقایع محیط زیستی در کشور کم نیست اما در این باره می توان اقداماتی انجام داد تا تبعات آن به حداقل ممکن برسد. الگو برداری از کشورهای پیشرو در زمینه حفاظت از منابع طبیعی و دستاوردهای محیط زیستی یکی از راهکارهایی است که اگر در این برهه دستمان برای انجام الگوی بومی خالیست می توان بکار برد. طبیعتاً در کشور فعالان محیط زیستی کم نیستند اما به باور برخی از آنان متأسفانه راهکارهای آنها برای آینده منابع طبیعی کشور کمتر مورد توجه قرار میگیرد و در این میان به واسطه نادیده گرفتن این آراء شاهد انجام فعالیتهایی هستیم که یقیناً برای نسل آینده نتایج بسیار بدی به همراه خواهد داشت. نگاه تولیدی صرف در صنعت بدون در نظر گرفتن ارزش گذاری تولید باعث شده تا امروز در مناطق کویری کشور شاهد فعالیت کارخانجاتی باشیم که که از هر زاویه به آنها نگاه می شود دارای مخاطرات فراوان برای محیط زیست است. شرکت فولاد مبارکه اصفهان از آن شرکتهاییست که با توجه به صورتهای مالی آن در چندسال گذشته متوجه جرائم بالایی در حوزه محیط زیست توسط این شرکت می شویم. علیرغم اینکه فولادیها اذعان دارند که در صیانت از محیط زیست و مصرف آب نهایت دقت را دارند اما نظرات کارشناسان مختلف این مسئله را با اما و اگرهای فراوانی روبرو می کند که می تواند برای کشور هزینه های زیادی به همراه داشته باشد.

محمد درویش کارشناس محیط زیست در این باره به خبرنگار رصد روز گفت: متأسفانه باید اعتراف کرد که برخی از این شرکتها به واسطه پرداخت جرائم محیط زیستی همچنان می توانند به فعالیت خود ادامه دهند که موضوع بسیار دردناک است.

درویش بیان کرد علت اینکه ما سیمان ، فولاد ، لاستیک و مصالح ساختمانی صادر می کنیم به خاطر قیمت پائین نهاده های آنهاست که این مسئله در سایر کشورها بسیار گران است و برای آنها صرف نمی کند که چنین محصولاتی را تولید کنند در نتیجه ما با به خطر انداختن محیط زیست در یک منطقه کویری دست به تولید فولاد می زنیم در عوض آن کشورها با تولیداتی سبک ولی حائز اهمیت ما را به خود در زمینه هایی وابسته نگه می دارند.

این کارشناس محیط زیست بیان کرد: ما هزینه های زیادی را در تولید محاسبه نمی کنیم که اگر این موضوع انجام شود خواهیم دید که آیا تولید فولاد در یک منطقه کویری به صرفه است یا خیر؟ هزینه هایی مانند مصرف آب و سایر آلودگیها که می تواند نتایج بدی به همراه داشته باشد.

درویش با گلایه از اجرایی نشدن ماده ۵۹ قانون ۵ ساله چهارم گفت: این ماده قانون به ارزش گذاری تولید می پرداخت و اگر درست انجام می شد شاید فولاد مبارکه اصفهان دیگر نمی توانست به تولید در این شرایط ادامه دهد.

درویش با اشاره به اینکه امروز در کشورهایی مانند آلمان حتی تهیه بدنه بنز نیز به کشوری مثل چین واگذار شده گفت: علت اینکار هزینه و فایده است. فولادیها مجبورند که برای کاهش دمای آهن از ۴۵۰ درجه به ۵۰ درجه سانتیگراد در هرساعت ۱۰۰۰ لیتر مکعب آب مصرف کنند که استاندارد آن خیلی کمتر از این رقم است. سایر کشورها با تکیه بر داده های آماری توان خود را معطوف به سایر تولیدات می کنند و ارزش گذاری تولید را مد نظر قرار می دهند در حالیکه ما در یک منطقه کویری شاهد فعالیت صنعت آب بری مانند فولاد مبارکه هستیم که جدا از آسیب هایی که به محیط زیست می رساند، تبعات روانی و اجتماعی برای جامعه به همراه خواهد داشت.

” با ما در رصد مهمترین اخبار و تحولات باشید “