به گزارش رصد روز، یه لحظه دست از خوندن این متن بردارید و خوب به اطرافتون نگاه کنید. به آدمها، به صورتشون. به راه رفتنشون، رانندگی کردن و نحوه حرف زدنشون. وقتی برید یه جای شلوغ و این کار و بکنید، یه نکته رو متوجه میشین:
همه چیز بوی ناامیدی میده
نمیخوام از اون صحبتهای تکراری کنم و بگم که چیشد به این جا رسیدیم، چی شد که معنای امید برای جوانهای این سرزمین به پوچی تبدیل شد، چی شد که جمله «برای آینده ات برنامه ریزی کن» تبدیل به ترسناکترین جمله زندگی شد، همه اینا به کنار، من باور دارم که حتی توی بدترین لحظات، تنها کسی که میتونه کمکمون کنه خود ماییم. اینکه همش دور هم جمع شیم و شرایط بد این روزا رو مسخره کنیم و جوک بسازیم، فقط سلامت روانیمون رو بیشتر خدشهدار میکنه.
شاعر میگه یک چیز رو تو این دنیا خوب فهمیدم. همه دنبال خوشحالین. ولی خوشحالی وجود نداره، ما باید یاد بگیریم از سختی هامون لذت ببریم.
من خیلی وقته که توی این جمعها بودم و خیلی وقته که طعم تلخ ناامیدی رو چشیدم. حالا میخوام برای خودم یه فرمول بقا درست کنم. فرمولی که کمک میکنه تو این شرایط سخت، بتونم به خودم بیام و برای زندگی خودم یک مسیر مشخص کنم. مسیری که حتی با تمام فشارها من رو به جلو پرتاب کنه.
از اون جایی که حس نا امیدی رو خیلی اطرافم میبینم، گفتم این متن شاید کمی زخم هاتون رو بخیه بزنه، شاید وضعیت زندگی تون از سیاه پر رنگ، به خاکستری (و شاید هم آبی آسمانی!) متمایل بشه. خب دیگه شروع میکنیم:
۱. از آدمهای نا امیدی که منتظرن یه اتفاقی بیفته تا یه کاری کنن فاصله بگیرید (یا حداقل ارتباط کمتری داشته باشین)
همه ما با آدمهای زیادی زندگی میکنیم. چه این آدما دوست باشن یا فامیل، چه همکار، چه آشنا، دیدگاههای متفاوتی درباره زندگی دارن. متاسفانه بیشتر آدمهایی که توی جامعه هستن جزء گروه «حالا صبر کن ببین چی میشه» بودن. آدمایی که گرفتار روزمرگی شدن و منتظر یه معجزن تا به زندگیشون سروسامون بدن.
اگه از این آدمها اطرافتون هست، نمیگم که باهاشون قطع رابطه کنید، ولی بدونید که آدمها موجودات تاثیرپذیری هستن و از اخلاق و روحیات اطرافیانشون تاثیر میگیرن. طبیعتاً وقتی یکی وارد یه گروه میشه، برای اینکه اذیت نشه، مجبوره مثل اون گروه بشه. ولی اگه این گروه، گروهی مثل «حالا صبر کن ببین چی میشه» باشه، شما هم مثل اونا آدمهای ناامید و بیهدفی میشید.
۲. به اخبار روز کمتر توجه کنید (میدونم سخته، ولی آسمون بدون دود، آبی تره)
وقتی این جمله رو به بعضیها میگم اولین عکس العملشون اینه:
باید بدونی که اطرافت داره چی میگذره!
حالا من یه چیزی بگم. اگه بیشتر چیزی که داره اطرافم اتفاق میفته منفیه، چی؟ در این صورت تنها سودی که این کار داره اینه که بیشتر از قبل به زندگیم ناامید میشم؛ و برای روحیات من خوب نیست.
پس تا جایی که ممکنه، (تاکید میکنم تا جایی که ممکنه) دنبال خبر نرید. بزارید ذهنتون رو مورد سومی که پایین میگم بیشتر تمرکز کنه.
۳. یک هدف بزرگ برای خودتون مشخص کنید و یه گوشه بشینید روش کار کنید
راستش رو بگم این مورد از همه سخت تره. میدونید چرا؟ چون خیلیها نمیدونن به چی علاقه دارن. نمیدونن که میخوان تو زندگی شون چیکار کنن. فقط به دام خط ثابت زیر میفتن:
تولد، مدرسه (مدرسه کی تموم میشه برم دانشگاه؟)، دانشگاه (اه خسته شدم از بس درس خوندم میخوام کار کنم)، کار (تو این کشور اونم با این حقوق که نمیشه زندگی کرد)، ازدواج (دربه در دنبال یه تالار عروسی ارزون)، بچهدار شدن (از کجا بیارم شکم دو تا بچه رو سیر کنم؟)، کار بیشتر (اسنپم بد نیستااا)، کار، کار و… مرگ!
خب حالا تو هر جای این خط لعنتی که هستین بهتون بگم. همین الان وقتشه. همین الان وقت تصمیمگیری برای آینده است. یه هدف خیلی بزرگ برای خودتون مشخص کنید. اون قدر بزرگ که هر روز برای انجامش انرژی داشته باشین
خب من بخوام دنبال این باشم چطور پول در بیارم؟
بهنظر من چیزی که پول میاره، علاقه و مهارته. اگه شما بتونید تو یه چیزی سوپراستار باشی، راه پول درآوردن از اون کار راحتتره. مشکل همه ما اینه که اول میریم سراغ پول. ولی پول علاقه و مهارت نمیاره. پول فقط یک وسیله است که ما رو به هدفمون برسونه.
۴. به سرگرمی هاتون رنگ تازهای بدین
این بخش، بخش خیلی مهمیه، چون که ما آدما نیاز داریم که یکم از دنیا و سختی هاش فاصله بگیریم. پس قدم بعدی اینه که به سرگرمیهاتون رنگ تازهای بدین. جوری عشق کنید که انگار آخرین باره میتونین این کار رو انجام بدین.
میدونید دلیل اینکه «سرگرمی» رو گذاشتم آخر چیه؟ چون که اگه شما ۳ مورد قبل رو خوب انجام داده باشید، این مرحله بهتون انرژی مضاعف میده. دیگه مدام حین تفریح حواستون به این مشکل و اون مشکل نیست. خیالتون راحته که تمام سختیها رو کشیدین و حالا اگه نوبتی هم باشه، نوبت اینه که خوشحالترین آدم این شهر بشین.
بهترین راه رسیدن به خوشبختی، خندیدن به بدبختیهاست! پس بدون هیچ نگرانی کارهای جدید بکن. سرگرمیهای جدید وارد زندگیت کن. بزار طعم واقعی زندگی بیاد زیر زبونت. بزار روحت کمی نفس بکشه. فقط با این کاراست که میتونی سوخت کافی برای ادامه کار داشته باشین.
۵. امید داشته باش، ولی انتظار هیچ چیزی نداشته باش!
امید، اونم تو این روزا شاید حرف زدن ازش یکم سخت باشه. ممکنه با یک دنیا امید بری جلو و آخرش ببینی یه عده بدون هیچ تلاش و پشتکاری به جایی رسیدن. پس میخوام یه توصیه خیلی عجیب بهتون بکنم که توی ایران خیلی خوب جواب میده:
گوش هاتون رو کَر کنید و چشم هاتون رو کور. فقط ادامه بدین. بهترین کار اینه که به خودتون باور داشته باشین. چون حتی اگه شکست هم بخورید، توی چیزی شکست خوردین که دوسش داشتین.
برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید
آخرین خبر