ایران با سهم حدود ۲.۹ درصدی از درآمد ماهانه برای اینترنت، در محدوده متوسط رو به بالا قرار دارد؛ ارزان‌تر از برخی همسایگان و کمی پایین‌تر از میانگین کشورهای خلیج فارس، اما همچنان دو تا سه برابر گران‌تر از کشورهای پیشرفته.
به گزارش رصد روز، داده‌های جدید نشان می‌دهد هزینه اینترنت در کشورهای مختلف تفاوت بسیار زیادی دارد؛ از کمتر از یک درصد درآمد ماهانه در کشورهای ثروتمند گرفته تا چندین برابر درآمد ماهانه در برخی کشورهای فقیر. این ارقام نشان می‌دهد که اینترنت در بعضی کشورها به یک خدمت ارزان و فراگیر تبدیل شده و در برخی دیگر همچنان کالایی لوکس و دست‌نیافتنی است.
در این مقایسه، ایران با سهم ۲.۹ درصد از درآمد ماهانه، کمی بالاتر از حد میانی جدول قرار دارد. به زبان ساده، یک خانوار ایرانی به طور متوسط حدود سه درصد از درآمدش را صرف اینترنت می‌کند. این عدد ایران را در محدوده «متوسط رو به بالا» قرار می‌دهد؛ نه جزو ارزان‌ترین‌ها هستیم و نه در گروه گران‌ترین‌ها.
در میان کشورهای همسایه، عراق با ۵.۹ درصد وضعیت پرهزینه‌تری دارد. آذربایجان با ۳.۲۹ درصد کمی گران‌تر از ایران است، اما ترکیه با ۱.۶۹ درصد اینترنت بسیار ارزان‌تری دارد. میانگین این سه همسایه حدود ۳.۶۳ درصد است که نشان می‌دهد ایران نسبت به آن‌ها کمی ارزان‌تر است.
در کشورهای خلیج فارس، قطر با ۲.۴۳ درصد ارزان‌ترین اینترنت را دارد. عمان (۳.۱۷ درصد)، امارات (۳.۲۴ درصد) و عربستان (۳.۲۶ درصد) همگی اندکی گران‌تر از ایران هستند. جالب اینکه میانگین این چهار کشور ۳.۰۲ درصد است؛ یعنی ایران حتی از این میانگین هم کمی پایین‌تر است. این تصویر خلاف تصور رایج است که همیشه خلیج فارس را ارزان‌تر از ایران می‌دانند.
در کشورهای توسعه‌یافته‌ای مثل آمریکا (۱.۶۷ درصد)، آلمان (۱.۴۹ درصد) و سوئیس (۰.۸۱ درصد)، سهم هزینه اینترنت از درآمد بسیار پایین‌تر است. میانگین این گروه حدود ۱.۲۷ درصد است. این یعنی خانواده ایرانی برای داشتن اینترنت، سهمی حدود دو تا سه برابر بیشتر از خانواده‌ای در اروپا یا آمریکای شمالی پرداخت می‌کند.
در انتهای جدول کشورهایی مثل کوبا (۶۳۴ درصد)، کامرون (۸۲.۳ درصد) و اتیوپی (۷۸.۳ درصد) قرار دارند که ارقامشان چندین برابر متوسط جهانی است. در این کشورها اینترنت هنوز یک خدمت لوکس است که فقط اقشار محدودی توان پرداخت آن را دارند.
برای کاهش سهم هزینه اینترنت از درآمد، تجربه کشورهای موفق نشان می‌دهد باید رقابت بین ارائه‌دهندگان خدمات بیشتر شود، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها—مثل فیبرنوری و نسل پنجم—افزایش یابد و برای اقشار کم‌درآمد حمایت هدفمند وجود داشته باشد. این اقدامات هم کیفیت اینترنت را بالا می‌برد و هم هزینه آن را منطقی‌تر می‌کند.
در نهایت، باید یادآور شد که این آمار تنها به قیمت نسبت به درآمد نگاه می‌کند و درباره کیفیت، سرعت یا پوشش سراسری اینترنت چیزی نمی‌گوید. با این حال، جایگاه ایران در این مقایسه نشان می‌دهد که ما هنوز فاصله قابل توجهی تا کشورهای پیشرفته داریم.
برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید
