به گزارش رصد روز ، به هر عنصر خارجی که آن را به رسمیت نشناسد حمله میکند اعم از میکروبهای مهاجم، گرده گیاهان و یا حتی عناصر شیمیایی. این فرایند خود سبب التهاب میشود. حملات متناوب سیستم ایمنی بدن به مهاجمان خارجی گاه سبب تهدید سلامت بدن میشود.
در اینجا ۷ جفت ماده غذایی که مصرف آنها منجر به کاهش التهاب در بدن میشود، بیشتر معرفی شده است:
تحقیقات نشان میدهد که ترکیب سبزیجات و منابع چربی سالم یک راه برای افزایش جذب آنتی اکسیدانهایی مانند لوتئین و بتاکاروتن در بدن است. لوتئین یک آنتی اکسیدان موجود در سبزیجات برگ دار است که منجر به کاهش التهاب در چشم میشود و از اختلالات عصبی مانند دژنراسیون ماکولا وابسته به سن جلوگیری میکند. بتاکاروتن نیز آنتی اکسیدان دیگری است که نشان داده شده منجر به کاهش التهاب در افراد مسن میشود.
در یک مطالعه نشان داده شد ورزشکارانی که هر روز و به مدت ۶ هفته زغال اخته مصرف میکنند، کاهش التهاب بعد از تمرینات ورزشی را تجربه میکنند. در تحقیقات دیگر نیز نشان داده شده مصرف اسفناج میتواند منجر به بهبود تنفس و جریان اکسیژن در طول تمرینات ورزشی شود. نیترات موجود در اسفناج برای افزایش توده عضلانی و کاهش درد عضلانی بعد از ورزش مفید است.
اگر شما یک زن یائسه هستید، بدن تان در معرض خطر کمخونی فقر آهن قرار دارد. این نوع کم خونی باعث واکنشهای التهابی در بدن میشود؛ بنابراین مصرف غذاهای غنی از آهن از قبیل عدس و لوبیا همراه با مرکباتی که دارای اسید اسکوربیک و کاروتنوئیدها هستند، مانند لیمو، برای جذب آهن، بسیار مفید است.
فلفل قرمز حاوی بتاکاروتن است و مصرف آن همراه با سیب زمینی شیرین و کدو، میزان جذب ویتامنی آ در بدن را افزایش میدهد. نشان داده شده که مصرف ویتامین آ، شرایط التهابی ناشی از آکنه و همچنین دیسپلازی ریوی را کاهش میدهد.
کفیر سرشار از باکتریهای مفید برای حفظ سلامت روده و بهبود فرایند هضم در دستگاه گوارش بعلاوه تقویت سیستم ایمنی بدن است. پوست بادام نیز حاوی پری بیوتیک برای کاهش التهاب مزمن روده و کاهش شرایطی مانند بیماری کرون، کولیت اولسراتیو است.
این دو میوه حاوی میزان بسیار بالای آنتی اکسیدانها هستند و نشان داده شده مصرف همزمان آنها برای مبارزه با التهاب، کاهش خطر بیماریهای قلبی عروقی، پوکی استخوان و سرطان ریه بسیار مفید است.
سیر و پیاز و مصرف آنها با غلات سبوس دار مانند برنج قهوهای یا ماکارونی کامل، میتواند جذب روی در بدن را سه برابر افزایش دهد. جذب بیشتر روی در بدن نیز مساوی است با کاهش خطر ابتلا به بیماریهای مرتبط با التهاب مزمن از قبیل آترواسکلروز، سرطان، واکنشهای ایمونولوژیک و …