نشانههایی تازه از یک اختلال عمیق در ساختار مالی بانک گردشگری دیده میشود؛ نشانههایی که اگر پشت درهای بسته بانک بهجای اصلاح، فقط لاپوشانی شوند، میتوانند آینده این بانک را در موقعیتی غیرقابلجبران قرار دهند.
به گزارش اختصاصی رصد روز، بررسی عملکرد مالی بانک گردشگری در پایان آبان ماه نشان میدهد که وضعیت تراز این بانک وارد محدودهای شده که نمیتوان آن را با توجیهات معمول یا روایتهای روابطعمومی پوشاند. دادههای رسمی منتشرشده نشان میدهد شکاف میان درآمدهای حاصل از تسهیلات و هزینههای مربوط به سود سپردهها به مرحلهای رسیده که از دید کارشناسان، یک «زنگ هشدار جدی» برای مدیریت بانک به حساب میآید.
بر اساس آمار عملکرد آبانماه، درآمد تسهیلات اعطایی بانک گردشگری به ۳۱۵ هزار و ۲۴۹ میلیارد ریال رسیده است. این عدد وقتی در کنار مجموع سود سپردهها که ۴۸۰ هزار و ۶۹۳ میلیارد ریال است قرار میگیرد، یک واقعیت تلخ را آشکار میکند:
شکاف ۱۶۵ هزار و ۴۴۴ میلیارد ریالی و تراز مالی کاملاً منفی.
این عدد تنها یک «کسری ساده» نیست؛ بلکه علامتی از این است که موتور درآمدزایی بانک در برابر بار سنگین هزینههای تامین مالی کاملاً از نفس افتاده است. چنین وضعیتی برای بانکی که در سالهای اخیر وعده رشد، توسعه و بازآفرینی ساختار مالی داده بود، قابل توجیه نیست و قطعاً با اهداف اعلامشده همخوانی ندارد.
اما نکته نگرانکنندهتر این است که حتی اگر مجموع درآمدهای عملیاتی بانک گردشگری را مبنای محاسبه قرار دهیم—که ۳۵۴ هزار و ۱۲۴ میلیارد ریال بوده—باز هم تراز بانک در پایان آبان منفی ۱۲۶ هزار و ۵۶۹ میلیارد ریال میشود.
گرچه کارشناسان تأکید دارند که محاسبه تراز مالی بر اساس نسبتدادن مستقیم درآمدهای عملیاتی به سود سپردهها از لحاظ استانداردهای حسابداری رایج نیست، اما همین روش «غیر استاندارد» یک واقعیت هولناک را نمایش میدهد:
حتی اگر تمام درآمدهای عملیاتی بانک بدون هیچ هزینه دیگری فقط صرف پوشش سود سپردهها میشد، باز هم بانک در وضعیت کسری باقی میماند.
این یعنی بحران از حد هشدار گذشته و عملاً به مرحله «فرسایش سرمایه» نزدیک شده است؛ جایی که سهامداران بیش از همه باید نگران باشند، چون این شکافها دیر یا زود خود را در صورتهای مالی، نسبت کفایت سرمایه و ارزش بازار بانک نشان میدهد.
در شرایطی که سایر بانکها برای کنترل هزینه پول، مدیریت تراز، تقویت درآمدهای مشاع و افزایش سهم درآمدهای غیرمشاع برنامهریزیهای فشرده دارند، بانک گردشگری با روندی مواجه است که نشان میدهد اصلاحات ساختاری در رأس مدیریت مالی بانک انجام نشده یا اگر شده، اثرگذاری لازم را نداشته است.
نتیجه عملی این وضعیت، ادامه فشار مستقیم بر سودآوری، افزایش ریسک نقدینگی و ایجاد چرخهای است که هر ماه میتواند بانک را در تراز ضعیفتری قرار دهد.
مدیرعامل بانک گردشگری باید این ارقام را نه یک گزارش دورهای، بلکه یک پیام فوری بداند؛ پیام سهامدارانی که امروز به واقع از خود میپرسند:
«چرا بانک گردشگری با این حجم از هزینه تأمین منابع، هنوز نتوانسته درآمدهای پایدار و قابل اتکا ایجاد کند؟»
پاسخ این سؤال دیگر نمیتواند با جملات کلی یا وعدههای آیندهمحور داده شود. اکنون زمان عمل واقعی است:
اصلاح استراتژیهای درآمدی
بازنگری در سیاستهای جذب منابع پرهزینه
بازآرایی پرتفوی تسهیلات
و مهمتر از همه شفافسازی درباره علل ایجاد این شکاف بزرگ مالی
اگر مدیریت بانک در همین ماه دست به اصلاحات جدی نزند، سهامداران باید منتظر فشارهای بیشتر، تضعیف بیشتر تراز و حتی احتمال بروز ریسکهای گستردهتر باشند؛ وضعیتی که هیچکس، حتی مدیرعامل، نمیتواند هزینه آن را نادیده بگیرد.
برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید
