با این ترفندها دست دروغگوها را رو کنید
محققان می‌گویند نزدیک به ۶۰ درصد افراد ۱۰ دقیقه را هم نمی‌توانند بدون گفتن دروغ سپری کنند. به این ترتیب، با یک حساب سرانگشتی می‌توان فهمید هر روز در مجموع چقدر دروغ گفته می‌شود.
محققان می‌گویند نزدیک به ۶۰ درصد افراد ۱۰ دقیقه را هم نمی‌توانند بدون گفتن دروغ سپری کنند. به این ترتیب، با یک حساب سرانگشتی می‌توان فهمید هر روز در مجموع چقدر دروغ گفته می‌شود.
به گزارش رصد روز، راه‌هایی هست که با استفاده از آن‌ها می‌توانیم متوجه شویم طرف مقابل‌مان دروغ می‌گوید یا راست، مثلاً اینکه باید به لبخندش دقت کنید. اگر اجباری بود یعنی احتمالاً دارد دروغ می‌گوید.
در ادامه چند ترفند به شما یاد خواهیم داد که کمک می‌کنند بفهمید چه کسی دروغ می‌گوید و چه کسی راست.
آدم‌ها معمولاً وقتی می‌خواهند دروغ بگویند، از قبل یک داستان آماده می‌کنند تا بتوانند وقایع را به ترتیب مشخصی بیان کنند. اگر مجبور شوند داستان ساختگی‌شان را برعکس بگویند، مضطرب می‌شوند، چون آن را این‌طوری تمرین نکرده‌اند. این امر دروغ‌پردازی را بسیار دشوارتر می‌کند. در روایت جدید جزئیات از دست می‌رود و حفره‌هایی در داستان سر باز می‌کند، چون فرد در این حالت اضطراب بیشتری دارد.
اما اگر ماجرایی راست و غیرساختگی باشد، تعریف کردنش راحت‌تر است و وقتی آن را برعکس تعریف کنید، حتی ممکن است جزئیاتی را به خاطر آورید که بار اول یادتان نبود.
اگر احتمال می‌دهید طرف مقابل‌تان در حال دروغ‌پردازی است، میان داستانش بپرید و یک سؤال غیرمنتظره از او بپرسید. در صورت امکان یک چیز واقعاً خاص بپرسید. با این کار، شخص مجبور می‌شود آنقدر به دروغش شاخ و برگ دهد که دست آخر خودش را به دام می‌اندازد.
دروغگوها هنگام دروغ پردازی به راحتی ممکن است از جزئیات داستان غافل شوند، چون نمی‌دانند چطور آن‌ها را در دروغ شان بگنجانند. دقت کنید ببینید داستان طرف مقابل‌تان چقدر ابهام دارد. این مبهم بودن شاید عمدی باشد تا از او سؤالاتی نپرسید که جوابی برایشان ندارد.
هنگام دروغگویی احتمال فشردن لب‌ها به یکدیگر بیشتر است. این امر لبخند شخص را ساختگی جلوه می‌دهد. اگر با آن شخص از قبل آشنایی داشته باشید، تشخیص لبخند ساختگی شاید برایتان راحت‌تر باشد. اما یک نکته هست که باید به آن توجه داشته باشید: آدم‌ها وقتی می‌خندند معمولاً این کار را با تمام صورت‌شان انجام می‌دهند نه فقط لب‌هایشان.
دروغگوها وقتی مورد سؤال قرار می‌گیرند بیشتر اوقات جواب‌هایی تکراری دارند که فقط نحوه بیان آن‌ها را تغییر می‌دهند. اگر سؤالی را مثلاً به سه روش مختلف از آن‌ها بپرسید، مجبور می‌شوند اطلاعات بیشتری درباره داستانی که تعریف می‌کنند بدهند. اگر حرف‌شان دروغ باشد، دائم از کلمات، عبارات و حتی جزئیاتی تکراری استفاده خواهند کرد.
اگر سؤالی پرسیدید که جواب نسبتاً ساده‌ای داشت، اما طول کشید تا طرف مقابل‌تان جوابش را دهد، احتمالاً معنایش آن است که یا دارد به این فکر می‌کند که چه بگوید یا سعی دارد خود را با دروغ‌هایش هماهنگ کند. البته اگر فوراً جواب‌تان را داد هم نشانه خوبی نیست، چون می‌تواند معنایش این باشد که از قبل جوابی برایتان آماده کرده بود.
اگر کسی که در حال دروغ گفتن است احساس کند گفت‌وگو را تحت کنترل خود دارد، احتمالش هست که به نظرتان بسیار با اعتماد به نفس بیاید. با این حال، اگر سعی کنید مچش را با دروغ‌هایش بگیرید، کم کم کنترل گفت‌وگو را از دست می‌دهد و اعتماد به نفسش هم از میان می‌رود. به این ترتیب بیشتر و بیشتر گارد می‌گیرد و حالت تدافعی پیدا می‌کند.
اگر به این نتیجه رسیدید که هیچ راه دیگری کارساز نیست، هر چه از حقیقت ماجرا می‌دانید را بگویید و دروغ شخص مقابل‌تان را به رویش آورید. اگر باز هم آشکارا به دروغگویی ادامه داد، مثلاً آنقدر داستان‌پردازی کرد و آنقدر به داستانش شاخ و برگ داد که به نظرتان مشکوک آمد، می‌توانید شانس‌تان را امتحان کنید و بگویید که می‌دانید دروغ می‌گوید. اما باید مراقب باشید و از حقایق مناسبی استفاده کنید، در غیر این صورت ممکن است خودتان دروغگو خطاب شوید.
برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید
همشهری آنلاین
