[box type=”shadow” align=”alignright” class=”” width=””]همین چندوقت پیش بود که فاطمی امین در دیدار از فولاد مبارکه بر شرایط تسهیل کننده برای صادرات و تولید اشاره کرد و صنایع فولادی و معدنی ر...
[box type=”shadow” align=”alignright” class=”” width=””]همین چندوقت پیش بود که فاطمی امین در دیدار از فولاد مبارکه بر شرایط تسهیل کننده برای صادرات و تولید اشاره کرد و صنایع فولادی و معدنی را جزو بهترین صنابع فعال در بخشهای تولیدی دانست او در این دیدار بر رفع موانع جهت حضور پر رنگ در بازارهای بین المللی تأکید کرد و تکمیل زنجیره محصولات فولادی را جزو اصلی ترین اولویت های صنایع معدنی برشمرد در عین حال ذوب آهن اصفهان نیز با توجه به اعمال تعرفه های سنگین صادراتی همچنان به تلاش در جبهه تولید ادامه می دهد.[/box]
به گزارش اختصاصی رصد روز ، در شرایطی که فروش نفت و حامل های انرژی به واسطه شرایط منطقه ای برای کشورمان به شدت در حال تغییر است افزایش تعرفه صادرات برای محصول نهایی صنایع معدنی سنگ بزرگی است که توسط وزارت صمت پیش پای فولادسازان گذاشته شده و در عین حال انتظار می رود تا شرکتهایی مانند ذوب آهن که هنوز با سود قابل توجهی روبرو نیستند با حداکثر توان در بخش تولید و حفظ جایگاه بین المللی ظاهر شوند. دستورالعملی که اگرچه برای برقراری توازن تولید وضع شده اما عملاً سود قابل توجهی را از شرکتها کسر و در جای دیگر هزینه می کند. در عین حال مجموعه هایی مانند ذوب آهن که نسبت به این موضوع معترض هستند دستشان به جایی بند نیست و یا باید قید تولید صادراتی را بزنند و یا با کمترین سود ممکن صادرات انجام دهند و هر دو موضوع در ادامه اثرگذار خواهند بود.
ذوب آهن اصفهان که این روزها در حال جبران مافات سنوات اخیرست و خبرهای امیدوارکننده ای از آن به گوش می رسد هرچند که با افزایش تعرفه صادرات با چالش جدی روبروست اما در عین حال بررسی ها نشان میدهد که این واحد تولیدی از ابتدای سال تاکنون ۱۰۲ هزار و ۴۱۲ میلیارد ریال فروش داشته که از این مقدار ۵۷ هزار و ۳۰۷ میلیارد ریال آن فروش داخلی و ۴۵ هزار و ۱۰۵ میلیارد ریال آن را نیز فروش صادراتی شامل می شود.
پرتقاضاترین محصول ذوب آهن در بازار داخلی، تیرآهن است که از ابتدای سال ۲۶ هزار و ۷۷۳ میلیارد ریال از این محصول در بازار داخلی به فروش رسیده و در طرف مقابل این واحد تولیدی با شمش کالایی در بازارهای صادراتی حضور پر رنگی داشت و در سه ماهه نخست سال ۲۸ هزار و ۹۹۹ میلیارد ریال از محصول در بازارهای بین المللی به فروش رسید.
این شرایط در حالی رقم می خورد که بعد از تغییرات مدیریتی شاهد خیزش قابل توجه ذوب آهن اصفهان در بحث تولید هستیم اما هنوز مواد اولیه برای تولید در این ذوب آهن اصفهان مسئله ای نگران کننده تر از گذشته به نظر می آید. اما سؤال اینجاست که آیا در چنین شرایطی تحقق انتظارات از واحدهای تولیدی آن هم در سالی که سودآوری و توان زایی به منظور راه اندازی واحدهای دانش بنیان در دستور کار است امکان پذیر خواهد بود؟
