نیما میرزایی در گفتگو با بورس نیوز، به ابعاد معقولهی تجدید ارزیابی اشاره کرده و در خصوص نتایجی که امر میتواند به همراه داشته باشد بیان کرد: یکی از مهمترین اهداف افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی واقعیتر شدن صورتهای مالی است. موضوعی که ممکن است انحراف ذهنی برای بسیاری از سهامداران ایجاد کند، در خصوص دارایی که خریداری کردند نسبت به قیمتی که در تابلو نمایش داده میشود. نگاه تک بعدی میتواند ایجاد بشود که تنها سود شرکت مبنا قرار گیرد که از نظر اصول ارزیابی شرکتها امری ناقص است؛ بنابر این موضوع کمک میکند تا دیدگاهی جامعتر به سهامداران به وجود آید این موضوع برسهامهایی که خریداری کردهاندو ارزش واقعی آنها.
وی در ادامه به کارایی افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی بر شرکتها اشاره نموده و گفت: این امر میتواند جلوگیری کند از انحرافی که طی سالهای طولانی ایجاد میشود و نگاه تک بعدی که سهامداران به سهمهای خود دارند جلوگیری کنند. همچون صنعت خودرو که متاسفانه متاثر از تصمیمات مقطعی بوده و با توجه به شرایطی که در این صنعت بوجود آمده ارزش بازار آنها کاهش یافته. در بسیاری از شرکتهای بزرگ خودروساز، دارییهای زیرمجموعههای آنها یعنی شرکتهای تولیدی که زیرمجموعه آنهاند از شرکت مادر ارزش بیشتر شده است؛ این رخدادی غیر اصولی بوده، زیرا با کوچکترین تحولی در تصمیمات دولتی ما شاهد بروز بالفعل شدن پتانسیلهای یک شرکت بزرگ خواهیم بود که دراییهای متعدد، نیروزی انسانی فراوان، تجهیزات ارزشمندی دارد که در شرایط تحریمی تامین مجدد آنها بسیار دشوار و هزینه بر خواهد بود.
وی در پاسخ به این سوال که آیا تجدید ارزیابی شرکتها میتواند محرکی بر بازار سرمایه باشد اظهار کرد: فکر میکنم میتواند یکی از محرکهای بازار باشد در شرایطی که رخوت و رکود شدیدی در بازار داریم و با توجه به جاماندگی بازار، میتواند محرک خوبی برای حرکت رو به بالای بازار باشد؛ هرچند در صورتی که یک اتفاق دسته جمعی و هماهنگ باشد که با حمایت سازمان بورس و سایر نهاد با سرعت قابل قبول و دلگرم کنندهای صورت بگیرد. هم اینک نیز شرکتهایی وجود دارند که مدت هاست تجدید ارزیابی نداشتهاند و در سطوح بالایی میتوانیم آنها را بببینم و در مجموع فکر میکنم میتواند تاثیر مثبتی داشته باشد در بازار.
وی در ادامه افزود: افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی میتواند صورتهای مالی را در خصوص بخشهای دارایی و هزینههای شرکت به واقعیتر و شفافیت آن بیافزاید. اگر دراییهای شرکتی که هزینه استهلاک قابل توجهای دارد همچون ماشین آلات، طبیعی است در طول سالهای مختلف در نظر گرفته شود و تصمیماتی باید در خصوص تعمیرات و نگهداری داراییهای مجموعه توسط سهامداران و هیئت مدیره اتخاذ گردد.