تخریب منزل شماعی‌زاده در تهران+ ویدیو
بهمن بابازاده خبرنگار حوزه موسیقی از تخریب منزل شماعی‌زاده خبر داد.
بهمن بابازاده خبرنگار حوزه موسیقی از تخریب منزل شماعی‌زاده خبر داد.
به گزارش رصد روز، بهمن بابازاده خبرنگار حوزه موسیقی از تخریب منزل شماعی‌زاده خبر داد.
او در این خصوص نوشت: تخریب منزل شماعی‌زاده موضوعی است که بحث‌های زیادی را در رسانه‌ها و میان فعالان فرهنگی به همراه داشته است.
این تصمیم درباره منزل شماعی‌زاده توجه‌ها را به یک نکته خاص جلب کرد. درحالی که سینمای ایران از طریق ساخت فیلم “مطرب” که بر اساس زندگی شماعی‌زاده ساخته شده، به درآمدزایی چند میلیاردی رسید، اما حکم تخریب منزل او صادر شد.
حسن شماعی‌زاده (زادهٔ ۱ آذر ۱۳۲۱ در اصفهان) آهنگساز، خواننده، و نوازندهٔ موسیقی پاپ ایرانی است.
برخی از مهم‌ترین آهنگ‌های موسیقی پاپ ایرانی که توسط خوانندگانی چون گوگوش، شهره صولتی، داریوش، معین، حمیرا، هایده، مهستی، لیلا فروهر، عارف و… خوانده شده‌اند، از ساخته‌های او بوده است. او پس از انقلاب ۱۳۵۷ به همراه خانواده‌اش به آمریکا مهاجرت کرد و در آنجا هم به آهنگسازی و خوانندگی ادامه داد؛ آثار او بیشتر با تنظیم دیگر موزیسین‌های ایرانی منتشر شده است.
زندگی
حسن شماعی‌زاده از ۱۳ سالگی در ارکستر یکی از تئاترهای اصفهان، به عنوان نوازنده کار هنری‌اش را آغاز کرد. فارغ‌التحصیل دبیرستان ادب اصفهان، در سال ۱۳۴۱ پس از پایان دوران دبیرستان برای پیشرفت در موسیقی به تهران آمد، و پس از مدتی کار در تئاتر، در سال ۱۳۴۵ وارد رادیو شد. او هم‌زمان ارکسترهای جاز، پاپ، را برای جوانان و مردم می‌نواخت و با چند ارکستر اسپانیایی همکاری می‌نمود و در رادیو و مراکز هنری تهران نیز به نوازندگی می‌پرداخت. او مدتی برای گروه معروف بلک کتس نیز ساکسیفون می‌زد.
آغاز آهنگسازی
حسن شماعی‌زاده در سال ۱۳۵۱ آهنگسازی را آغاز کرد.خود او دلیل اصلی روی آوردن به آهنگسازی را ناتوانی در ادامه نوازندگی می‌داند، که دلیل آن ابتلا به بیماری دیسک گردن در اثر فشار نوازندگی طولانی‌مدت سازهای سنگین برنجی (۱۵–۱۶ ساعت در روز) بود. اولین کارهای شماعی‌زاده در آهنگسازی «گریه» با صدای امیر رسایی، «حالا خیلی دیره» با صدای عارف و «نمی‌آد» با صدای گوگوش بودند که همگی با هم منتشر شدند.
شماعی‌زاده در دههٔ ۷۰ میلادی
شماعی‌زاده پس از آغاز آهنگسازی توانست جایگاه ویژه‌ای میان آهنگسازان زمان خود پیدا کند و خوانندگان مشهوری مانند گوگوش، داریوش، ابی، ستار، فرهاد، عارف، مارتیک، رامش، نوش‌آفرین و معین کارهای موفقی با آهنگ‌های او عرضه کردند. از جملهٔ این کارها، می‌توان به مشهورترین آهنگ‌های گوگوش اشاره کرد. از دیگر ساخته‌های موفق شماعی‌زاده در این دوران می‌توان به ترانه «شکار» با صدای ابی اشاره کرد که توانست در سال ۱۳۵۴ در فستیوال موسیقی استانبول ترکیه مقام اول را در بین ۲۰۹ شرکت‌کننده کسب کند.
آغاز خوانندگی
حسن شماعی‌زاده خوانندگی را از سال ۱۳۵۲ آغاز کرد. این اتفاق در برنامهٔ شوی زندهٔ چشمک در آخرین جمعهٔ مرداد ماه ۱۳۵۲ و به گفتهٔ خود شماعی‌زاده به درخواست مردم افتاد. در آن برنامه که گوگوش، اردلان سرفراز و واروژان نیز حضور داشتند، شماعی‌زاده ترانهٔ «مرداب» را با شعر اردلان سرفراز و تنظیم واروژان اجرا کرد. ترانه‌ای که تبدیل به یکی از پرطرفدارترین ترانه‌های زمان خود شد و حدود ۱۹۸ هزار صفحه از آن فروش رفت، که در نوع خود رکورد قابل توجهی بود.
خوانندگی او توجه‌ها را به خود جلب کرد و پس از مرداب، شماعی‌زاده ترانه‌های پرمخاطب دیگری را نیز ساخت و اجرا کرد که «اقاقی» با ترانه‌ای از شهیار قنبری یکی از آنهاست که در سال ۱۳۵۴ منتشر شد. در سال ۱۳۵۴ شماعی‌زاده در یک نظرسنجی از سوی مجلهٔ زن روز به عنوان بهترین خواننده مرد سال شناخته شد و در همان نظرسنجی با حدود ۵۰ هزار رأی بهترین آهنگساز سال شناخته شد.
مثلث همکاری گوگوش، حسن شماعی‌زاده و اردلان سرفراز
یکی از گروه‌ها در موسیقی پاپ ایرانی مثلثی بود که در آن اردلان سرفراز ترانه می‌سرود، حسن شماعی‌زاده موسیقی برای ترانه خلق می‌کرد و گوگوش این ترانه‌ها را می‌خواند. بعضی از این ترانه‌ها را واروژان تنظیم می‌کرد. در مجموع این مثلث ۱۷ ترانه منتشر کرده‌اند. «کولی»، «جاده»، «کیه کیه»، «دوراهی»، «کوه»، «بمون تا بمونم»، «غریب آشنا»، «مرداب»، «کویر»، «دو پنجره»» و «من و گنجشک‌های خونه» برخی از کارهای مشهور این سه نفر است.
شماعی‌زاده و سرفراز بدون گوگوش نیز کارهای موفقی با صدای خوانندگان دیگر منتشر کردند، که از جملهٔ مشهورترین آن می‌توان به «چشم من» و «دستای تو» با صدای داریوش و «پنجره» با صدای معین اشاره کرد.
وقوع انقلاب ۱۳۵۷ به همکاری این سه تن پایان بخشید. گوگوش تا سال ۱۳۷۹ در ایران ماند و سرفراز و شماعی‌زاده هرکدام به یک کشور مهاجرت کردند. هرچند شماعی‌زاده مدعی است با وجود این که ترانه‌های این مثلث ظرف مدت ۵ سال (از ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۷) منتشر شد، ولی همگی مربوط به یک دورهٔ همکاری کوتاه یک سال و هشت‌ماهه هستند.
پس از انقلاب علی‌رغم این که چند اثر با موسیقی شماعی‌زاده روی ترانه‌های سرفراز منتشر شد، ولی همکاری این دو بعد از مدتی ادامه نیافت. به گفتهٔ سرفراز راه این دو پیش از انقلاب از هم جدا شده بود و با هم کار نمی‌کردند.[۱۰] با این حال شماعی‌زاده از ریشهٔ اختلاف احتمالی بین خود و اردلان سرفراز سخنی نگفته است و در مصاحبه با بهنود مکری در برنامهٔ شباهنگ از این که سرفراز دیگر با او ارتباط ندارد اظهار تأسف و شگفتی کرده است.
