به گزارش رصد روز، شاهرخ خان، ستاره بزرگ بالیوود، در سال ۱۹۹۱ با گوری چیبر ازدواج کرد. این ازدواج به دلیل تفاوتهای مذهبی (شاهرخ مسلمان و گوری هندو) با چالشهایی همراه بود اما سه مراسم مختلف شامل یک ازدواج قانونی، یک نکاح اسلامی و یک مراسم هندو برای احترام به هر دو فرهنگ برگزار شد. آنها از این ازدواج سه فرزند به نامهای آریان، سوهانا و ابرام دارند و رابطهشان به عنوان یکی از الهامبخشترین ازدواجها در صنعت سینمای هند شناخته میشود.
شاهرخ خان (زادهٔ ۲ نوامبر ۱۹۶۵) بازیگر و تهیهکنندهٔ هندی است که در فیلمهای هندیزبان فعالیت میکند. در رسانهها از او با عنوانهایی مانند «پادشاه بالیوود» یاد شده و در بیش از ۹۰ فیلم حضور داشتهاست که برای نقشآفرینیهایش افتخارات گوناگونی از جمله ۱۴ جایزهٔ فیلمفیر دریافت کردهاست. دولت هند نشان پادما شری و نیز دولت فرانسه نشان هنر و ادب و لژیون دونور را به او دادهاست. خان دنبالکنندگان چشمگیری در آسیا و مهاجران هندی در سراسر جهان دارد. از لحاظ شمار مخاطب و درآمد، چند رسانهٔ خبری او را یکی از موفقترین ستارههای سینما در جهان توصیف کردهاند. بسیاری از فیلمهای او مضامین هویت ملی هندی و ارتباطها با جوامع دور از وطن یا اختلافها و نارضایتیهای جنسیتی، نژادی، اجتماعی و مذهبی را به تصویر میکشند.
خان کارش را در پایان دههٔ ۱۹۸۰ با حضور در چند مجموعهٔ تلویزیونی آغاز کرد و در سال ۱۹۹۲ با فیلم عاشق دیوانهوار وارد بالیوود شد. او در آغاز کار بابت بازی در نقش افراد شرور در فیلمهای بازیگر (۱۹۹۳) و ترس (۱۹۹۳) شناخته شد. خان پس از بازی در مجموعهای از فیلمهای عاشقانهٔ پرفروش از جمله داماد عاشق عروس را میبرد (۱۹۹۵)، دل دیوانه است (۱۹۹۷)، داره یه اتفاقایی میفته (۱۹۹۸)، محبتها (۲۰۰۰)، گاهی شادی گاهی غم (۲۰۰۱)، فردا باشه یا نباشه (۲۰۰۳)، ویر-زارا (۲۰۰۴) و هرگز نگو خداحافظ (۲۰۰۶) به شهرت رسید. او برای بازی در نقش یک معتاد به الکل در دیوداس (۲۰۰۲)، دانشمند ناسا در مادری (۲۰۰۴)، مربی هاکی در هند، به پیش! (۲۰۰۷) و مردی مبتلا به نشانگان آسپرگر در من خان هستم (۲۰۱۰) مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. موفقیت تجاری بیشتر با ام شنتی ام (۲۰۰۷) و خداوند زوجها را میسازد (۲۰۰۸) رقم خورد و در قطار چنای (۲۰۱۳) و سال نو مبارک (۲۰۱۴) به ایفای نقشهای کمدی پرداخت. بهدنبال وقفهای کوتاه، او با فیلمهای اکشن ۲۰۲۳ پتان و جوان بازگشت موفقی داشت و هر دو فیلم در میان پرفروشترین فیلمهای هندی قرار گرفتند.
کارهای بشردوستانه خان شامل خدمات بهداشت و درمان و امداد به فاجعهدیدگان بوده و در ۲۰۱۱ به دلیل پشتیبانی از آموزش کودکان، جایزهای از یونسکو دریافت کرد. او در ۲۰۱۸ برای رهبری در حمایت از حقوق زنان و کودکان در هند، جایزهٔ کریستال مجمع جهانی اقتصاد را دریافت کرد. خان چندین بار در فهرستی از تأثیرگذارترین افراد در فرهنگ هند قرار گرفته و در سال ۲۰۰۸، نیوزویک او را یکی از پنجاه فرد قدرتمند در جهان معرفی کرد. مجلهٔ تایم در سال ۲۰۲۳ او را یکی از ۱۰۰ شخص تأثیرگذار در جهان نامید.
والدین
پدر خان، یعنی میر تاج محمد خان، فعالِ جنبش استقلالطلبی هند و اهلِ پیشاور بود که در کنار خدمتکار خدای (جنبش مقاومت بدون خشونت به رهبری خان عبدالغفار خان که بهدنبال همبستگی و استقلال هند بود) مبارزات سیاسی داشت.میر از پیروان عبدالغفار خان بود و به کنگره ملی هند ملحق شد. او همچنین پسر عموی سرلشکر ارتش ملی هند، یعنی شاه نواز خان بود.[الف] بنا به گفتهٔ خان، جد پدری او، میر جان محمد خان از قوم پشتون و اهل افغانستان بود.اما بعداً اقوام پدری او در پیشاور تصریح کردند که خانوادهٔ مذکور بهزبان هندکو صحبت میکند و اصالتاً اهل کشمیر هستند که قرنها پیش در پیشاور سکنی گزیدند؛ گفتههای اقوام با این ادعا که پدربزرگش پشتون اهلِ افغانستان بود، در تضاد است. تا سال ۲۰۱۰، خانوادهٔ پدری خان همچنان در منطقه شاه ولی قطال در بازار قصهخوانی پیشاور زندگی میکردند.
در سال ۱۹۴۶، میر تاج محمد خان برای تحصیل در رشته حقوقِ دانشگاه دهلی، به دهلی رفت. هنگامی که تقسیم هند در سال ۱۹۴۷ رخ داد، او مجبور شد در دهلی بماند و تا سالها بعد به پیشاور بازنگشت.مادر خان، لطیف فاطمه، افسر قضایی و همچنین دختر یک مهندس دولتیِ ارشد بود. پدر و مادر خان در سال ۱۹۵۹ ازدواج کردند.
اوایل زندگی
خان در ۲ نوامبر ۱۹۶۵ در خانوادهای مسلمان در دهلی نو به دنیا آمد.او پنج سال نخست زندگی خود را در منگلور گذراند که در آنجا پدربزرگ مادریاش، افتخار احمد، به عنوان مهندس ارشد بندرگاه مذکور در دههٔ ۱۹۶۰ مشغول به فعالیت بود. خان در توییتر خودش را «نیمی حیدرآبادی (مادر)، نیمی پشتون (پدر) و مقداری کشمیری (مادربزرگ)» توصیف کرد.
خان در محلهٔ راجندرا ناگار دهلی نو بزرگ شد.پدرش چندین کار تجاری از جمله یک رستوران داشت. این خانواده در آپارتمانهای اجارهای زندگی میکردند و از قشر متوسط جامعه بودند.خان در مدرسهٔ سنت کلمبا در مرکز دهلی شرکت کرد و آنجا در تحصیلات و نیز در ورزشهایی مانند هاکی و فوتبال عالی بود.او بالاترین جایزهٔ مدرسه، یعنی شمشیر افتخار را دریافت کرد. خان در ابتدا آرزو داشت که ورزش را دنبال کند، اما به دلیل آسیب دیدگی شانه در سالهای اولیه زندگی، دیگر نمیتوانست بازی کند. در عوض، در دورهٔ جوانی در نمایشها بازی کرد و به دلیل تقلید از بازیگران بالیوود مورد تحسین قرار گرفت. بازیگران مورد علاقهاش دیلیپ کومار، آمیتاب باچان و ممتاز بودند. یکی از دوستان دوران کودکی و شرکای بازیگری او آمریتا سینگ بود که بازیگر بالیوود شد. خان برای کسب مدرک لیسانس اقتصاد در کالج هانسراج (۱۹۸۵–۱۹۸۸) ثبت نام کرد، اما اکثر وقت خود را در گروه اکشن تئاتر دهلی (TAG) گذراند. او در آنجا تحت نظر کارگردان تئاتر، بری جان، به تحصیل در رشته بازیگری پرداخت. پس از اتمام دورهٔ کالج هانسراج، خان تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد را در رشته ارتباطات جمعی در جامعه ملیه اسلامیه آغاز کرد، اما برای ادامهٔ کار بازیگری آن را ترک کرد.او همچنین در اوایل کار به مدرسه ملی نمایش در دهلی رفت.