به گزارش رصد روز، در ادامه تصاویری جالب و ویژه از تغییر چهره ویژه رضا عطاران بازیگر نقش «رامین سارق پول» در سریال متهم گریخت را بعد ۱۹ سال و در ۵۶ سالگی خواهید دید.
رضا عطاران (زادهٔ ۲۰ اردیبهشت ۱۳۴۷) بازیگر، کارگردان و فیلمنامهنویس ایرانی است. او در رشتهٔ اقتصاد دیپلم خود را دریافت کرد و برای ادامهٔ تحصیل به دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت. با این حال پس از مدتی تحصیل را رها کرد و به سینما روی آورد. آغاز فعالیت عطاران بهعنوان بازیگرِ تئاتر در دههٔ ۱۳۶۰ بود. حضور عطاران در تلویزیون با مجموعهٔ بیداران (۱۳۶۹) آغاز شد، اما پیشرفت بازیگری او به همکاری با مهران مدیری در دو مجموعه پرواز ۵۷ (۱۳۷۲) و ساعت خوش (۱۳۷۳–۱۳۷۴) مربوط میشود.
عطاران نخستین کارگردانی خود را در برنامهٔ سیب خنده (۱۳۷۶) که برای گروه سنی کودک و نوجوان ساخته بود تجربه کرد. وی همچنین در آن سال اولین حضور خود در سینما را در فیلم کلید ازدواج تجربه کرد. او در کلاهقرمزی و سروناز (۱۳۸۱) حضور پیدا کرد و در سالهای ۱۳۸۳ و ۱۳۸۴ با کارگردانی دو سریال خانهبهدوش و متهم گریخت و با بازیگری خودش در این سریالها، مورد توجه قرار گرفت. او سپس در فیلم سینمایی خروس جنگی (۱۳۸۶) بازی کرد و در سال ۱۳۸۹ بهواسطه بازی در ورود آقایان ممنوع و اسب حیوان نجیبی است تندیس لبخند زرین و دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد مراسم اختتامیهٔ دومین جشن لبخند آفتاب را به دست آورد.
کارگردانی و بازیگری عطاران در خوابم میآد (۱۳۹۰) موجب شد او برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین کارگردان شود. در همان سال او در بیخود و بیجهت نیز بازی و دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد را از انجمن منتقدان سینما دریافت کرد. بهدنبال ایفای نقش در دهلیز (۱۳۹۱)، عطاران در سال ۱۳۹۲ برای نقشآفرینی در طبقهٔ هساث برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد شد. وی در سال ۱۳۹۲ بهدلیل موفقیتهای هنری که با بازی در فیلمهای طبقهٔ هساث، رد کارپت و کلاشینکف کسب کرد، با سودآوری ۱٬۶ میلیارد تومان، سودآورترین بازیگر سینمای ایران در سال ۱۳۹۳ لقب گرفت. وی از آن زمان در فیلمهای پرفروش نهنگ عنبر (۱۳۹۴) و دنبالهاش، نهنگ عنبر ۲: سلکشن رؤیا (۱۳۹۶)، هزارپا (۱۳۹۷) و انفرادی (۱۳۹۸) بازی کرد. عطاران برای ایفای نقش در روشن (۱۳۹۹) بار دیگر برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد شد.
اوایل زندگی
رضا عطاران در ۲۰ اردیبهشت ۱۳۴۷ در مشهد به دنیا آمد. او دو خواهر بزرگتر و یک برادر کوچکتر از خود دارد و فرزند سوم خانواده است. عطاران اصالتاً اهل کاخک است و مادرش بر اثر زلزلهای در کاخک درگذشته است. او در دوران کودکی دانشآموز درسخوانی بودهاست.
تحصیلات
عطاران دیپلمش را در رشتهٔ اقتصاد در مشهد دریافت کرد و برای ادامهٔ تحصیل در رشتهٔ طراحی صنعتی به دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت. او پس از مدتی تحصیل را رها کرد و به سینما و بازیگری رو آورد.وی در مصاحبهای انتخاب این رشته دانشگاهی را صحبت خانواده و فامیل دانست و این نکته را نیز بیان کرد که رشته طراحی صنعتی را به نوعی تنها به دلیل بودن در دانشکدهٔ هنرهای زیبا انتخاب کردهاست.
دههٔ ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰: آغاز فعالیت
آغاز فعالیت عطاران به بازی در تئاتر حسن حامد در دهه ۱۳۶۰ مربوط میشود. او کارش را با حامد در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آغاز کرد و در سال ۱۳۶۱ برای گروه کودک صدا و سیمای مشهد مشغول به کار شد. عطاران در بخش نمایشی برنامهٔ رنگین کمان حضور داشت.همکاری عطاران با حامد تا سال ۱۳۷۱ ادامه داشت. عطاران میگوید که حامد بیشترین تأثیر را بر او گذاشت.
تلویزیون
حضور عطاران در تلویزیون با بازی در مجموعهٔ تلویزیونی بیداران در سال ۱۳۶۹ به کارگردانی اصغر عبداللهی آغاز شد؛ اما آغاز پیشرفت او در بازیگری به مجموعهٔ پرواز ۵۷ مربوط میشود. وی یک سال بعد در ساعت خوش (۱۳۷۳) که ساخته مهران مدیری بود، بازیگری و نویسندگی کرد. این برنامه نوعی ساختارشکنی در روایت و دارای پیامهای اخلاقی بود. این مجموعه باعث پیشرفت او در بازیگری شد. سال بعد عطاران باز هم بهعنوان نویسنده و بازیگر در سال خوش در کنار مدیری ایفای نقش کرد.
در سال ۱۳۷۶ عطاران در سریال دنیای شیرین که از شبکه یک پخش میشد بازی کرد. این سریال به کارگردانی بهروز بقایی بود و برای گروه کودک و نوجوان آماده شده بود. پس از دنیای شیرین عطاران در کنار خسرو شکیبایی و رامبد جوان در سرزمین سبز به ایفای نقش پرداخت. این برنامه از شبکه دو پخش میشد.
نخستین تجربهٔ کارگردانی رضا عطاران به مجموعهٔ سیب خنده مربوط میشود. این برنامه که برای گروه سنی کودک و نوجوان ساخته شدهبود بهصورت هفتگی روی آنتن شبکه یک میرفت.وی در سال ۱۳۷۷ بههمراه مجید صالحی و یوسف تیموری در مجموعهٔ مجید دلبندم بازی کرد. او علاوه بر بازیگری در این سریال، نویسنده و کارگردان آن هم بود. در سال ۱۳۷۹ عطاران در مجموعهٔ قطار ابدی بازیگر، کارگردان هنری و نویسنده بود. موضوع این مجموعه شوخی با داستانهایی چون حسن کچل، شهرزاد قصهگو و رابین هود بود و رگههایی از نقد مسائل اجتماعی هم در آن وجود داشت. این مجموعه از برنامههای تلویزیونی موفق سالهای پایانی دهه ۷۰ بهشمار میرود. عطاران همچنین در سریال این چند نفر مشاور کارگردان و نویسنده بود.