جشن تولد ۵۳ سالگی مادر جومونگ+ عکس

به گزارش رصد روز، در ادامه تصاویری دیدنی از اوه یون سو بازیگر نقش «بانو یو‌ها مادر جومونگ» در سریال افسانه جومونگ را بعد از ۱۸ سال و در جشن تولد ۵۳ سالگی‌اش مشاهده می‌کنید.

پادشاه چومو (هانگول: 추모, هانجا: 鄒牟) با نام پسامرگ چوموی نیرومند (هانگول: 추모성왕, هانجا: 鄒牟聖王) (۵۸ پ.م – ۱۹ پ.م) بنیان‌گذار امپراتوری گوگوریو در سال ۳۷ پیش از میلاد بود. مردم گوگوریو و گوریو او را به عنوان یک خدا-شاه پرستش می‌کردند.چومو در آغاز واژه‌ای عامیانه در بویو بود که در وصف کمانداران چیره‌دست به کار می‌رفت و بعدها برای توصیف پادشاه جومونگ به کار رفت. در نوشته‌های چینی گوناگون به جا مانده از آن دوره از جمله کتاب‌های تاریخی نوشته شده در دورهٔ چی شمالی و تانگ از وی بیشتر با نام جومونگ (هانگول: 주몽، هانجا: 朱蒙) یاد شده است. این نام همچنین در نوشته‌های بعدی از جمله سامگوک ساگی و سامگوک یوسا هم به کار برده شده است. دیر زمانی پیش از گردآوری سامگوک ساگی (۱۱۴۵)، فرنام چومو به دانگ‌میونگ نیرومند (هانگول: 동명성왕، هانجا: 東明聖王) تغییر کرد. در سنگ‌نوشتهٔ گوانگ‌گائتو از او با نام «چومو وانگ» به معنای پادشاه چومو یاد شده‌است. نام‌های دیگر او عبارتند از چومونگ (هانگول: 추몽، هانجا: 鄒蒙)، جونگمو (هانگول: 중모، هانجا: 中牟)، ناکامو یا تومو. در سامگوک ساگی از وی با نام خانوادگی گو (هانگول: 고، هانجا: 高) به نام جومونگ، جونگهه (هانگول: 중해، هانجا: 衆解) یا سانگهه (هانگول: 상해، هانجا: 象解) یاد شده‌است. وی در ۳۹ سالگی درگذشت.

گوگوریو در میان سه پادشاهی کره، شمالی‌ترین آن‌ها شمرده می‌شد و بخش‌هایی از منچوری و کره شمالی امروزی را در بر می‌گرفت.

زندگی‌نامه

ترک دانگ بویو
سرانجام به خاطر حسادت پسران گوموا و تحقق آرزوی هائه‌موسو که نجات پناهندگان جوسان قدیم (گوجوسان) بود، مجبور به ترک دانگ بویو شد.

هنگامی که جومونگ به رودخانه رسید، از قبل برای خود و همراهانش قایق‌هایی آماده کرده بود و با آنها به آن طرف رودخانه رفتند. در همین هنگام دائه‌سو (ولیعهد دانگ بویو) نیز در تعقیب جومونگ بود که به محض رسیدن به لب رودخانه متوقف شد، زیرا قایقی برای رفتن نمانده بود. (بر طبق افسانه‌ای، وقتی جومونگ هنگام فرار با اسبش به رودخانه‌ای خروشان رسید، لاک‌پشتها و جانوران آبزی بر سطح آب آمده و برای عبورش، پلی ایجاد کردند.

نخستین پادشاه گوگوریو
در سال ۳۴ پیش از میلاد، ساخت جولبون سئونگ، پایتخت گوگوریو، همراه با کاخ پادشاهی به پایان رسید. چهار سال بعد و در سال ۲۸ پیش از میلاد، جومونگ فرمانده بوویئوم را برای تسخیر اوکجه فرستاد.

در سال ۱۹ پیش از میلاد، نخستین همسر جومونگ، یه‌سویا همراه پسرش یوری، بویوی شرقی را ترک کردند و به گوگوریو آمدند. یه‌سویا، شهبانو شد و سوسونو، گوگوریو را به همراه دو پسرش و شماری از مردم ترک کرد و آنها را به سمت جنوب شبه جزیرهٔ کره، مکانی که امروزه کره جنوبی نامیده می‌شود رهبری کرد. جومونگ نخستین پسرش یوری را جانشین تاج و تخت گوگوریو قرار داد.

جومونگ در سال ۱۹ پیش از میلاد، در ۳۹ سالگی درگذشت. دربارهٔ مرگ او گمانه‌های بسیاری وجود دارد که از برجسته‌ترین آن‌ها می‌توان به عفونت دست چپ او از برای زخم شمشیر زهرآگین در جنگ با امپراتوری هان اشاره کرد. شاهزاده یوری که جانشین نیز بود، پدرش را در یک گور سه‌کنج به نام آرامگاه شاه دانگ‌میونگ به خاک سپرد و پس از مرگ به او فرنام چومو سئونگ وانگ را اهدا نمود.

میراث
فرمانروایی‌ای که جومونگ بنیان گذاشت، سرانجام گسترش یافت و پس از مدتی به یک امپراتوری بزرگ و نیرومند در منطقه تبدیل شد. گوگوریو برای بیش از هفت سده پابرجا ماند و در این مدت بیست و هشت پادشاه از خاندان گو بر آن فرمان راندند تا این‌که در سال ۶۶۸ میلادی با حملهٔ نیروهای متحد تانگ و شیلا سرانجام از هم فروپاشید و نابود شد.

سریال مرتبط
در سال‌های ۲۰۰۷–۲۰۰۶، شبکهٔ تلویزیونی بنگاه پخش مونهوا کرهٔ جنوبی، درام تاریخی ۸۱ قسمتی افسانه جومونگ را در همین رابطه تولید و پخش کرد.

برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید