جنجال استوری علی کریمی علیه برخی سلبریتی‌ها

به گزارش رصد روز، اگرچه حمله تجاوزکارانه رژیم ‌صهیونیستی به ایران زمینه‌ساز موج کم‌نظیر همدلی در مقابل دشمنان این مرز و بوم شد، اما این موضوع خشم و فحاشی معاندان و برخی چهره‌های ضدانقلاب را به‌دنبال داشت.

در شرایطی که رسانه‌های ضدانقلاب می‌کوشند با وارونه‌نمایی حقایق جاری در داخل ایران، صادقانه به اهداف رژیم صهیونیستی خدمت کنند و در برابر همدلی کم‌نظیر جامعه ایران سکوت پیشه کرده‌اند، برخی چهره‌های معاند نتوانستند خشم خود را از نوع واکنش سلبریتی‌ها به حمله رژیم‌صهیونیستی پنهان کنند و به فحاشی رو آوردند. یکی از این افراد علی کریمی بود؛ چهره‌ای که طی سال‌های اخیر دروغ‌پردازی‌ها و رویکردهای ضدایرانی او، با واکنش‌های مختلف مردم ایران مواجه شده‌ است. پس از واکنش‌های گسترده سلبریتی‌های ایرانی به حمله متجاوزانه صهیونیست‌ها، کریمی با انتشار عکس تعدادی از این سلبریتی‌ها، آنها را به باد فحاشی گرفت و ادعا کرد که «اسرائیل نمی‌خواسته مردم ایران رو بزنه.»

علی کریمی (زاده‌شده به نام محمدعلی کریمی پاشاکی؛ ۱۷ آبان ۱۳۵۷) بازیکن بازنشستهٔ فوتبال اهل ایران و از مخالفان نظام جمهوری اسلامی است. او در دوران فوتبال حرفه‌ای ۱۸ سالهٔ خود از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۹۳، سابقهٔ بازی در لیگ‌های ایران، امارات، قطر و آلمان را دارد. کریمی که به‌عنوان یک بازی‌ساز دریبل‌زن شناخته می‌شود، با لقب «جادوگر» و «مارادونای آسیا» از او یاد می‌شود. کریمی در سال ۲۰۱۷، از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا به عنوان «یکی از نمادهای تاریخ فوتبال آسیا» شناخته شد. او در ویدیو معرفی تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۲۰۱۸ نیز، از سوی فیفا؛ به عنوان «یکی از دو بازیکن برتر تاریخ فوتبال ایران»، معرفی شد.کریمی در سال ۱۳۹۴، در نظرسنجی برنامهٔ تلویزیونی ۹۰ با کسب ۵۲٫۵ درصد آراء، به عنوان محبوب‌ترن فوتبالیست دو دهه (از آغاز دههٔ ۱۳۷۰ تا سال ۱۳۹۴) ایران انتخاب شد.

کریمی فوتبال حرفه‌ای خود را در سال ۱۳۷۵ با فتح در لیگ دسته دوم فوتبال ایران آغاز کرد و پس از ۲ سال به پرسپولیس پیوست که در آن‌جا در ۳ فصل بازی موفق به ۲ بار قهرمانی در لیگ و یک بار قهرمانی در جام حذفی شد و هم‌زمان با تیم ملی، در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک مدال طلا را به گردن آویخت. کریمی از بهمن ۱۳۷۷ به دلیل هل‌دادن داور در بازی تیم امید به مدت یک سال از حضور در تمام مسابقات باشگاهی و ملی محروم شد. او پس از پایان این مدت دوباره به فوتبال بازگشت و در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۰ نیز حاضر بود.

کریمی در سال ۱۳۸۰ به الاهلی امارات منتقل شد که در فصل ۲۰۰۳–۲۰۰۲، به عنوان «بهترین بازیکن خارجی لیگ برتر فوتبال امارات» انتخاب شد و در فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۳، عنوان «آقای‌گل لیگ برتر فوتبال امارات» و «مرد سال فوتبال امارات» را کسب کرد. او با تیم ملی ایران در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۴ مقام سوم را کسب کرد و هم‌زمان به عنوان آقای‌گلی این مسابقات (مشترکاً با علاء حبیل از بحرین) دست یافت. او در همین سال (۲۰۰۴) جایزه «مرد سال فوتبال آسیا» را از کنفدراسیون فوتبال آسیا دریافت کرد. او در سال ۲۰۰۵ به باشگاه بایرن مونیخ پیوست و در ۲ سال حضورش در این باشگاه ضمن انجام ۴۲ بازی رسمی، قهرمانی جام حذفی آلمان و بوندس‌لیگا را هرکدام یک بار تجربه کرد. او همچنین در جام جهانی ۲۰۰۶ با ایران حاضر بود و در جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ نیز بازی کرد. سپس به القطر در لیگ ستارگان قطر رفت و پس از یک سال به پرسپولیس در لیگ برتر فوتبال ایران برگشت که حضورش در این تیم یک سال ادامه داشت. کریمی بازی در ایران را با ۱٫۵ فصل حضور در استیل‌آذین ادامه داد و در نیم‌فصل دوم ۲۰۱۱–۲۰۱۰ عضو باشگاه شالکه آلمان بود که قهرمانی جام حذفی آلمان را برای بار دوم کسب کرد.

کریمی به پرسپولیس بازگشت تا سومین دوره حضور خود را با این باشگاه تجربه کند. پس از ۲ فصل بازی، او به باشگاه فوتبال تراکتور پیوست و آخرین فصل دوران بازیگری خود را با قهرمانی در جام حذفی پایان داد. کریمی در سال ۱۳۹۳ با دستیاری کارلوس کیروش در تیم ملی ایران پا به عرصه مربیگری گذاشت. او همچنین برای مدتی هدایت تیم سپیدرود را بر عهده داشت. کریمی در دی ماه ۱۳۹۹ نیز؛ برای انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال، نامزد شد که انتخاب نشد.

کریمی خارج از دنیای فوتبال، به‌خاطر مشارکت‌های عموماً پنهانی خود در امور خیریه و همچنین واکنش‌ها و مواضع صریح در مورد وقایع ایران، به عنوان یک کنشگر مدنی شناخته شده‌است.

برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید