به گزارش رصد روز، بنابر ادعای چند رسانه محلی، رژیم صهیونیستی دفتر آیتالله سیستانی در بیروت را هدف قرار داد.
ویدئویی از حمله اسرائیل به دفتر آیتالله سیستانی در بیروت را ببینید.
سید علی حسینی سیستانی (زادهٔ ۱۳ مرداد ۱۳۰۹ در مشهد) فقیه، اصولی ایرانی، زعیم حوزهٔ علمیهٔ نجف و از تأثیرگذارترین و با نفوذترین مراجع تقلید شیعه است. وی هماکنون در نجف اقامت دارد.
زندگی
سیّد علی سیستانی در ۱۳ مرداد ۱۳۰۹ برابر با ۹ ربیعالاول ۱۳۴۹ در شهر مشهد ایران زاده شد و پدرش به نام جدش، اسم او را علی گذاشت. نام پدر وی سید محمدباقر و مادر او از خانوادهای آذربایجانی و فرزند میر رضا نظیری مهربانی میباشد. خاندان او از سادات حسینیاند که در عهد صفوی در اصفهان میزیستند. شاه سلطان حسین صفوی، جدّ اعلای او سید محمد را به منصب شیخالاسلامی در سیستان منصوب کرد؛ لذا با خانوادهاش به آن جا منتقل شد و سکنی گزید.
سیستانی ایرانی است و با وجود زندگی طولانی در عراق، هنوز تابعیت و گذرنامهٔ این کشور را دریافت نکردهاست. فیلمی از سیستانی منتشر شده است که در یکی از جلساتش به زبان فارسی تدریس میکند.
مرجعیت
سید ابوالقاسم خویی در اواخر عمرش و همزمان با سال ۱۴۰۹ قمری به او پیشنهادِ امامت نماز در مسجد خضرا را داد و از آن پس، سیستانی به جای خویی در آن مسجد امامتِ نماز را بر عهده دارد. بعد از درگذشت خویی، سید علی سیستانی نماز میت را بر جنازهٔ آن بررگوار خواند. پس از آن، زمام مرجعیت حوزهٔ علمیه را بهدست گرفت و شروع به فرستادن اجازات، تقسیم و پخش حقوق و تدریس از روی منبر سید ابوالقاسم خویی در مسجد خضرا کرد. بسیاری از مجتهدین زمان و پیشاپیش همه سید علی بهشتی و مرتضی بروجردی پس از درگذشت خویی، مردم و مقلدان وی را به سید علی سیستانی ارجاع دادند. به این صورت، سیستانی شهرت زیادی در ایران، عراق، کشورهای خلیج فارس، هند، آفریقا و اروپا مخصوصاً در میان قشر جوان و همچنین علما پیدا کرد.او از معدود افرادی است که اجازهنامهٔ کتبی اجتهاد از استاد پرآوازهاش سید ابوالقاسم خویی دارد.
تحصیل
از پنجسالگی به تعلیم قرآن پرداخت. سپس به منظور آموزش علوم دینی، وارد مدرسهٔ دارالتعلیم دینی شد. در سال ۱۳۲۰ به امر پدرش شروع به آموختن مقدمات علوم حوزوی نمود که مجموعهای از دروس ادبی همچون شرح الفیه ابن مالک، مغنی ابن هشام، مطول تفتازانی، مقامات حریری و شرح النظام را نزد ادیب نیشابوری و بعضی دیگر از استادان آموخت.
وی همزمان با تدریس و تحقیق و بحث مشغول تألیف و نگاشتن کتابهای مهم و چند رساله است همچنین کلیه تقریرات بحثهای استادان خود را به رشتهٔ تألیف درآورده است.
شرح لمعه و قوانین را نزد سید احمد یزدی فرا گرفت و قسمتی از دروس دورهٔ سطح مثل مکاسب و رسائل و کفایه را نزد هاشم قزوینی خواند. تعدادی از کتب فلسفی همچون شرح منظومهٔ سبزواری و شرح الاشراق و اسفار را نزد آیسی خواند و شوارق الالهام را نزد مجتبی قزوینی آموخت و در دروس میرزا مهدی اصفهانی، مهدی آشتیانی و هاشم قزوینی نیز شرکت جست. پس از فراگیری علوم ابتدایی، مقدمات و سطح، نزد برخی از استادان و مدرسان به فراگیری علوم عقلیه و معارف الهیه پرداخت.
سپس در سال ۱۳۲۷ به شهر قم مهاجرت کرد و از سید حسین طباطبایی بروجردی در فقه و اصول بهره برد و از دانش فقهی او بهویژه در علم رجال و حدیث استفاده نمود. وی همچنین در دروس سید محمد حجت کوهکمری شرکت کرد.
در سال ۱۳۳۰ از قم به نجف مهاجرت کرد، در مدرسه بخارایی مستقر شد و در جلسات اساتیدی همچون سید ابوالقاسم خویی، حسین حلی، علی محمد بروجردی، سید محسن حکیم و سید محمود حسینی شاهرودی شرکت کرد. او در این بین سالهای طولانی در نزد سید ابوالقاسم خویی شاگردی کرده و از جملهٔ کسانی است که در دوران طولانی شاگرد او بودهاست.
در سال ۱۳۳۹ تصمیم به بازگشت به مشهد گرفت و چون تصور میکرد که در آنجا مستقر خواهد شد، از این رو استادانش سید ابوالقاسم خویی و حسین حلی، رسیدن به درجهٔ اجتهاد را برای او مکتوب کردند.
سید علی سیستانی یکی از چند نفری است که از ابوالقاسم خویی اجازهٔ اجتهاد کتبی گرفته است. دو نفر دیگر عبارتند از: میرزا علی فلسفی، سید تقی طباطبایی قمی.
سیستانی در سال ۱۳۴۰ بار دیگر به نجف بازگشت و به تدریس درس خارج در فقه در باب مکاسب شیخ انصاری و شرح عروه در باب طهارت و بیشتر کتاب صلاه پرداخت.
وی بعد از درگذشت سید نصرالله مستنبط و سید ابوالقاسم خویی و سید عبدالاعلی سبزواری، مرجع تقلید شیعیان شد.