خانوم مژگان شجریان اگر آسمان همه جا یکرنگ است برگرد همین‌جا!
مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور در جریان سفر به شهرستان زابل، از روستای کلوخی این شهرستان، که دوران خدمت سربازی خود را در آن سپری کرده بود، بازدید و با مردم روستا دیدار و گفتگو کرد.
مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور در جریان سفر به شهرستان زابل، از روستای کلوخی این شهرستان، که دوران خدمت سربازی خود را در آن سپری کرده بود، بازدید و با مردم روستا دیدار و گفتگو کرد.
به گزارش رصد روز، انتشار ویدئویی از مژگان شجریان درباره قطعی برق در لس‌آنجلس، نمونه‌ای از رفتارهایی‌ست که تناسبی با جایگاه او ندارد. به‌عنوان کسی که به واسطه نام پدرش شناخته می‌شود و توجه بسیاری را به خود جلب می‌کند، انتظار می‌رود که در اظهارنظرهای عمومی خود، هوشمندانه‌تر و سنجیده‌تر عمل کند. این نوع واکنش‌ها و اظهارات نه تنها کمکی به ارتقای جایگاه او نمی‌کند، بلکه گاه باعث خدشه‌دار شدن اعتبار او نزد مخاطبان می‌شود.
فرزند استاد بی‌همتای موسیقی ایران با توجه به جایگاه خانوادگی و میراث هنری پدر، از موقعیتی بی‌بدیل در عرصه هنر و فرهنگ ایرانی برخوردار است. او می‌توانست این جایگاه را با تلاش و برنامه‌ریزی به بستری برای نمایندگی موسیقی اصیل ایرانی و به‌ویژه صدای زنان ایرانی تبدیل کند. با این حال، عملکرد او در طول سال‌ها نشان می‌دهد که نتوانسته از این فرصت استثنایی بهره کافی ببرد و جایگاهی متناسب با این موقعیت بی‌همتا برای خود ایجاد کند.
نمی‌توان انکار کرد که ممنوعیت صدای زنان در ایران یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها و موانع برای هنرمندانی مانند مژگان شجریان است. این محدودیت جدی باعث شده که بسیاری از استعدادهای برجسته زنان در حوزه موسیقی نتوانند به درستی شکوفا شوند و در عرصه‌های داخلی تأثیرگذار باشند. با این وجود، این مانع نمی‌تواند تنها دلیل برای عدم موفقیت در کسب جایگاه مناسب باشد.
مژگان شجریان، به‌عنوان کسی که در فضایی فرهنگی و هنری رشد کرده است، می‌توانست از این بستر استفاده کند تا خود را به‌عنوان پرچم‌دار موسیقی ایرانی مطرح کند. حتی اگر ترجیح شخصی او خوانندگی نبود، می‌توانست با مشارکت در فعالیت‌های هنری، آموزش یا حتی تولید موسیقی، نقشی تأثیرگذار در زنده نگه داشتن موسیقی اصیل ایرانی ایفا کند. متأسفانه، او نتوانسته چنین نقش فعالی را ایفا کند و به‌نظر می‌رسد که رویکردی منفعلانه نسبت به مسئولیت اجتماعی و هنری خود داشته است.
بی‌شک هر انسانی حق دارد که فردی عادی باشد و زندگی‌ای معمولی برای خود انتخاب کند. اما زمانی که فردی به واسطه جایگاه خانوادگی، میراث فرهنگی یا فعالیت‌های گذشته‌اش، در کانون توجه قرار می‌گیرد، نمی‌تواند به‌راحتی از مسئولیت‌های اجتماعی و انتظارات عمومی شانه خالی کند. اگر مژگان شجریان ترجیح می‌دهد که فردی عادی باشد و خود را از عرصه‌های هنری و اجتماعی دور نگه دارد، شاید بهتر باشد که در شبکه‌های اجتماعی نیز کمتر حضور داشته باشد و در اظهارنظرهایش دقت بیشتری به خرج دهد.
اگر فردی نمی‌تواند به اندازه جایگاه و موقعیت خود رفتار کند، حداقل انتظار این است که سکوت کند و از ارائه نظرات غیرسازنده پرهیز کند. اظهارات بدون فکر یا واکنش‌های احساسی، به‌ویژه از سوی افرادی که در کانون توجه قرار دارند، می‌تواند به وجهه آن‌ها و حتی میراث خانوادگی‌شان آسیب برساند. مژگان شجریان با توجه به ارتباط نزدیکی که نام او با موسیقی ایران دارد، بهتر است در صورت عدم تمایل به فعالیت جدی در این زمینه، حداقل از اظهارنظرهای غیرضروری و غیرسازنده اجتناب کند.
محمد نوشت: خانم مژگان شجریان بعنوان کسی که از نوجوانی تا همین حالا دلبسته نوای موسیقی و صدای پدر شماست، آروز داشتم که ای کاش پیش از اظهار نظر سطحی‌تان در مورد وضع خودتان که در شهر فرشتگان به علت آتش‌سوزی دچار قطعی برق ۳۶ ساعته شدید درباه مصائبی که گریبانگیر ملت ایران است هم اظهارنظری می‌کردید.
فریور خراباتی هم نوشت: خانم مژگان شجریان که به خاطر آتش سوزی لس‌آنجلس دو روز برق نداشته، فرموده: هرجا میری آسمون همین رنگه. من فکر میکردم فقط ایرانه که خاموشی داره. اگه جایی بهتون بابت نمک روی زخم مردم پاشیدن حقوق می‌دن که بگید ما رو هم استخدام کنن. خب برگرد همین جا دور هم یه لقمه مازوت هست بخوریم دیگه ترک وطن کردی چرا؟ نکنه یه مسابقه من بیشتر حال‌بهم‌زن هستم راه افتاده و ما بی‌خبریم؟ ببخشید که نصف شهر توی آتیش سوخته و شما برق نداشتی… ما بدون آتش‌سوزی برق نداریم و تعطیلیم!
ناامید: وقتی سرزخمی می‌سوزانید و مردم را تا سر حد جنون خشمگین می‌کنید، از پاسخ‌های خشم‌آلود مردم ناراحت نشوید خانم شجریان.
و معمار: این مژگان شجریان خودش همینجوری تنهایی اینقدر از موضوعات پرته و حرص‌دربیاره یا مثلا از گلشیفته هم کمک می‌گیره؟
