به گزارش رصد روز، مهاجرت در ایران، طی سالهای اخیر روندی صعودی به خود گرفته و به پدیده رایجی تبدیل شده است. آمارهای فایننشالتایمز و همینطور دادههای به نقل از OECD گواه بر این امر هستند؛ بر اساس این دادهها مهاجرت در ایران در سال ۲۰۲۱ به میزان ۴۱ درصد افزایش یافته و از ۴۸ هزار نفر در سال ۲۰۲۰ به بیش از ۱۱۵هزار نفر در سال ۲۰۲۱ رسیده است.
معاون علمی رییس جمهور، روز گذشته در گفتگو با روزنامه دانشگاه شریف اعلام کرد در حال حاضر آمار افراد، شرکتها و مجموعههای مهاجرت کننده به هیچ وجه خطرناک نیست و دلیل افزایش مهاجرت را وقایع سیاسی پارسال و دو سال درگیری با کرونا دانست. اما آیا واقعا وضعیت مهاجرت در ایران عادی است؟
رییس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی در ۲۰ خرداد ماه ۱۴۰۲ با بیان اینکه بیشتر شهرها و استانهای کشور با معضل کمبود پزشک مواجه هستند، گفت: طی ۲ سال گذشته ۱۰ هزار نفر از جامعه پزشکی کشور برای مهاجرت اقدام کردهاند که گفته میشود ۳ هزار نفر از این تعداد پزشک بودهاند.
بالا رفتن میزان مهاجرت پزشکان و پرستاران تهدیدی بسیار جدی برای سیستم سلامت، رفاه و اقتصاد کشور به حساب میآید. «روزنامه اعتماد» نیز در شماره ۱۶ بهمن ماه ۴۰۲ خود نوشت که تا نیمه اول امسال و نسبت به سال ۱۳۹۷، تعداد درخواست پزشکان برای دریافت گواهی حرفهای CGS حدود ۲۰۰ درصد افزایش یافته است. CGS مدرکی برای تایید حسن صلاحیت علمی و شغلی اعضای جامعه پزشکی است و شرط اشتغال پزشکان مهاجر در بسیاری از کشورهای دنیا، ارائه این گواهی است.
در ادامه گزارش «اعتماد» به نقل از یک منبع آگاه آمده است: در سال ۱۴۰۰ بیش از ۴ هزار پزشک، سال ۱۴۰۱ بیش از ۶ هزار پزشک و در نیمه اول امسال، بیش از ۳ هزار پزشک گواهی حرفهای CGS گرفتهاند و پیشبینی میشود تا پایان امسال، مجموع گواهیهای صادر شده به ۱۰ هزار فقره برسد. مهمترین دلایل پزشکان و پرستاران برای مهاجرت، مسائل اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است. نتایج بررسیهای انجام شده بر مقصد مهاجرت پزشکان و پرستاران نشان میدهد که در حال حاضر، محبوبترین کشورها برای عزیمت نخبگان حوزه سلامت کشور، اتحادیه اروپا، امریکا، کانادا، استرالیا و کشورهای حاشیه خلیج فارس است.
کمبود نیروی کار و افزایش تعرفههای پزشکی؛ مهمترین پیامدهای افزایش مهاجرت پزشکان
بیش از آمار و ارقامی که منتشر میشود، دلایل و پیامدهای افزایش مهاجرت کادر درمان است که حائز اهمیت است. همانطور که گفته شده مسائل اقتصادی از جمله مهمترین دلایل این امر است. بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، متوسط درآمد سالانه یک پزشک در ایران در سال ۲۰۱۹ حدود ۱۰هزار دلار بوده است که در مقایسه با متوسط درآمد سالانه یک پزشک در آمریکا که حدود ۲۹۴هزار دلار، در انگلستان حدود ۱۳۶هزار دلار، در کانادا حدود ۲۵۸هزار دلار، در استرالیا حدود ۲۰۷هزار دلار و در آلمان که حدود ۱۱۱هزار دلار بوده است، بسیار کمتر است.
کمبود نیروی کار در سیستم سلامت کشور، یکی از مهمترین پیامدهای افزایش مهاجرت نیروهای پزشکی و پرستاری است؛ که باعث ایجاد شکاف بین نیازهای جامعه و تعداد نیروهای موجود در زمینه سلامت میشود.
نادر جهانمهر، دانشیار اقتصاد سلامت و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، در یادداشتش در «روزنامه دنیای اقتصاد» در ۲۳ بهمن ماه عنوان کرد: در حال حاضر در کشور ایران کمبود بیش از ۷۰هزار نیروی پرستار و ۳۰هزار نیروی پزشک وجود دارد و میتواند تاثیرات منفی جدی بر عدالت و دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی بهویژه در روستاها و شهرهای کوچک داشته باشد. از طرفی کمبود در نیروی کادر درمان میتواند منجر به افزایش ناخواسته و برنامهریزینشده در هزینههای سلامت مردم و تعرفههای پزشکی شود.
یکی از راهکارهایی که طی سالیان اخیر، به منظور جبران کمبود نیروی کار در کادر درمان در کشور در نظر گرفته شده، افزایش ظرفیتهای برنامهریزینشده در پذیرش دانشجویان پزشکی است؛ که «جهانمهر» در بخش دیگری از یادداشت خود، در این باره اظهار کرده است: این افزایش ظرفیت میتواند منجر به کاهش کیفیت آموزش پزشکی در کشور و در صورت عدممدیریت مناسب، حتی افزایش مهاجرت مجدد این افراد شود.