به گزارش رصد روز، سامان صفاری بازیگر و مدل کشورمان متولد ۳۰ شهریورماه سال ۶۶ در تهران است.سامان صفاری لیسانس جهانگردی دارد. وی تحصیلات خود را در این رشته تا کارشناسی ادامه داد و پس از آن با شرکت در دوره های آزاد بازیگری وارد این عرصه شد.
سامان صفاری متولد ۳۰ شهریور ماه ۱۳۶۶، فارغ التحصیل لیسانس رشته جهانگردی می باشد، به صورت اتفاقی وارد حرفه بازیگری شده است.
چکیده ای از بیوگرافی سامان صفاری:
زمینه فعالیت: سینما و تلویزیون
تولد: ۳۰ شهریور۱۳۶۶
تهران، ایران
ملیت: ایرانی
سالهای فعالیت: ۱۳۸۹ -اکنون
همسر: مجرد
مدرک تحصیلی: لیسانس جهانگردی
بیوگرافی سامان صفاری:
سامان صفاری (زاده ۳۰ شهریور۱۳۶۶) بازیگر سینما و تلویزیون و مدل اهل ایران است. اصالتا اهل شهر یزد می باشد و دو تا برادر دارد بنام های ابوالفضل و اشکان که فیلمنامه نویس و تهیه کننده هنری و ساکن آلمان می باشند.
سامان صفاری تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی در رشته جهانگردی ادامه داده است و بهطور اتفاقی و با رفتن به کلاسهای آزاد، (از سال۸۶) وارد حرفه بازیگری شد.
شروع فعالیت هنری سامان صفاری:
اولین بار در سال ۱۳۸۹، هنگامی که ۲۳ ساله بود، به پیشنهاد یکی از دوستانش بنام نیما جاویدی در فیلم کوتاه قیلوله بازی کرد که جایزه بهترین فیلم آسیا را در جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران از آن خود کرد. بعد از تجربه در آن فیلم کوتاه با علیرضا امینی آشنا شد و به پیشنهاد وی در سریال سقوط آزاد (سال ۹۰) بازی کرد.
نرگس آبیار چهره او را در فیلم سقوط آزاد دید و از او برای بازی در فیلم شیار ۱۴۳ در نقش یونس میرجلیلی دعوت به عمل آورد که چهره اش را در کنار بازیگرانی همچون مریلا زارعی و گلاره عباسی شناخته تر نمود.
سامان صفاری پس از آن، به بازی در سریال دلدادگان به کارگردانی منوچهر هادی پرداخت که این سریال باعث شهرت او شد.
سامان صفاری به خاطر اینکه در رشته جهانگردی تحصیل کرده است تور و گردشگری را به عنوان شغل دوم خود انتخاب کرده است.
فیلم گرافی سامان صفاری:
– فیلم کوتاه قیلوله (نیما جاویدی، ۱۳۸۹)
– سریال سقوط ازاد (علیرضا امینی، ۱۳۹۰)
– فیلم شیار۱۴۳ (نرگس ابیار، ۱۳۹۲)
– فیلم پارادایس (علی عطشانی، ۱۳۹۴)
– فیلم بی سایه(یک کامیون غروب) (ابوالفضل صفاری، ۱۳۹۵)
– فیلم دعوتنامه (مهرداد فرید، ۱۳۹۶)
– سریال سایه بان (برادران محمودی، ۱۳۹۶)
– سریال تنها در تهران (نوید میهندوست، ۱۳۹۶)
– سریال دلدادگان (منوچهر هادی، ۱۳۹۷)