اگر ایران حقیقتاً به روسیه موشک ارسال نکرده باشد، لازم است تا در محافل بین المللی علیه تحریم‌های آمریکا و اتحادیه اروپا اقدام کند و از آنها بخواهد برای اثبات ادعای خودشان دلیل و مدرکی ارائه کنند.
به گزارش رصد روز، اگر ایران حقیقتاً به روسیه موشک ارسال نکرده باشد، لازم است تا در محافل بین المللی علیه تحریم‌های آمریکا و اتحادیه اروپا اقدام کند و از آنها بخواهد برای اثبات ادعای خودشان دلیل و مدرکی ارائه کنند.
اولین خبر در مورد ادعای ارسال موشک‌های ایرانی به روسیه برای استفاده در جنگ اوکراین، در روزنامه آمریکایی «وال‌استریت ژورنال» منتشر شد و مقامات اروپایی مدعی شدند که از متحدانشان «اطلاعات معتبری» دریافت کردند که ارسال موشک‌ها را تایید می‌کند.
اما دولت آمریکا در اولین واکنش اعلام کرد که این گزارش را تایید نمی کند. در ایران هم این موضوع قویاً تکذیب شد. از آن سو کرملین در واکنش به این ادعا اعلام کرد: «تهران شریک روسیه است و ما به توسعه همکاری با ایران در همه زمینه‌ها، از جمله حساس‌ترین آنها، ادامه خواهیم داد.»
۲۰شهریور ماه آنتونی بلینکن وزیرخارجه امریکا که در اروپا به سر می‌برد، ضمن تایید ادعای اخیر دست به تحریم جدید ایران زد. وزیرخارجه آمریکا در کنفرانسی خبری گفت که «ما به‌صورت آشکار و خصوصی به ایران هشدار داده بودیم که برداشتن این گام (ارسال موشک به روسیه) یک تشدید خطرناک خواهد بود.»
به گفته این مقام آمریکایی «روسیه در حال حاضر محموله‌هایی از این موشک‌ها را دریافت کرده است. موشک‌های ایران به روسیه ظرفیت و انعطاف بیشتری می‌دهد و به جنگ علیه اوکراین دامن می‌زند.»
همان زمان که آمریکا شرکت هواپیمایی ایران‌ایر را تحریم کرد، کشورهای انگلیس، فرانسه و آلمان هم اعلام کردند که تحریم‌هایی را علیه ایران اعمال خواهند کرد. دیروز (دوشنبه، ۲۳ مهر) موعد همان وعده بود و اتحادیه اروپا نه فقط یک شرکت هواپیمایی بلکه سه شرکت را تحریم کرد.
آمریکا البته فراتر رفته و وزیرخارجه این کشور در یادداشتی که در فارین افرز منتشر کرد مدعی شد که «ایران کارخانه تولید پهپاد در روسیه ساخته و صدها موشک بالستیک به مسکو ارسال کرده است.»
حالا در این وضعیت تکلیف ایران چیست؟ آیا ایران واقعاً به روسیه موشک ارسال کرده؟ آیا ماجرای موشک‌ها هم مانند ماجرای ارسال پهپادهای شاهد ایرانی است؟
روایت ایران که وزیر خارجه هم آن را بیان کرده این است که اتحادیه اروپا به دنبال «باج دادن» به اسرائیل است. او ضمن تکذیب ارسال موشک به روسیه، خطاب به کشورهای اروپایی گفته بود «اگر اروپا نیاز به بهانه‌ای برای کوتاه آمدن در مقابل باج‌خواهی اسرائیل دارد، بهتر است داستان دیگری پیدا کند.»
اگر ایران حقیقتاً به روسیه موشک ارسال نکرده باشد، لازم است تا در محافل بین المللی علیه اقدام آمریکا و اتحادیه اروپا اقدام کند و از آنها بخواهد برای اثبات ادعای خودشان دلیل و مدرکی ارائه کنند. به این ترتیب می‌توان حداقل در داخل اثبات کرد که طرف غربی به بهانه‌های دروغین دست به تحریم ایران می‌زند.
این میان روسیه هم می‌تواند در اثبات این ادعا کمک کند. به علاوه باید حواسمان باشد که ایران تجربه ارسال پهپادها به روسیه را در روابط خودش دارد. براساس آنچه یکبار ظریف در گفتگویی بیان کرده بود، موضوع پهپادها اولین بار از جانب روس‌ها در فضای بین‌الملل افشا شد.
تا همینجا هم حتی ایران در حال دادن هزینه‌های زیادی به خاطر جنگ روسیه و اوکراین است. درحالی که این جنگ هیچ نفعی برای ایران نداشته، تنها در همین اقدام اخیر هواپیمایی «ایران ایر» که با مکافات زیاد در برجام رفع تحریم شده بود، به تحریم‌ها بازگشت. اثرات این اقدام مستقیما بر روی مردم ایران اثرگذار است. ایران ایر در زمانی که برجام اجرایی شد ۷میلیون مسافر را در سال جابه جا می کرد.
جالب‌تر اینکه مقامات ایران بارها تاکید کردند که در این جنگ بی‌طرف هستند، با این حال باز هم می‌بینیم که برای سومین بار ایران به خاطر روسیه هزینه می‌پردازد. آنهم در شرایطی که روس‌ها تلاش می‌کنند در پازل منافع ملی خودشان بازی کنند و در این راه به خاطر وابستگی به امارات متحده عربی، می بینیم که در موضوع جزایر سه گانه ایرانی، در طرف آنها می‌ایستند.
