اختلاف نرخ ارز، قیمت‌گذاری دستوری و کارت‌های بازرگانی یک‌بار مصرف، فولاد ایران را از تالار بورس راهی مرزها کرده است. قاچاق سازمان‌یافته به همسایگان، سودهای نجومی برای دلالان و خطر توقف صادرات رسمی را به‌دنبال دارد.
به گزارش اختصاصی رصد روز، در شرایطی که صادرات غیرنفتی یکی از اولویت‌های اصلی کشور برای تأمین ارز و حمایت از تولید محسوب می‌شود، سیاست‌های متناقض اقتصادی، فرصت‌طلبان را به میدان آورده است. اختلاف فاحش نرخ ارز دولتی و آزاد و تداوم قیمت‌گذاری دستوری در بازار فولاد، باعث شده محصولات فولادی ایران به جای حرکت در مسیر صادرات رسمی، از مبادی غیررسمی و با استفاده از کارت‌های بازرگانی یک‌بار مصرف، راهی کشورهای همسایه شود.
کارشناسان هشدار می‌دهند که این روند نه‌تنها خروج منابع ملی با نرخ‌های ارزان را رقم می‌زند، بلکه با ایجاد بازارهای غیرشفاف، ساختار صادرات رسمی کشور را به نابودی می‌کشاند. در حال حاضر فولاد در بورس کالا با قیمت‌های دستوری عرضه می‌شود، اما همین محصول پس از خرید در بازار داخلی، به دلیل اختلاف نرخ‌ها، با سودهای کلان در آن‌سوی مرزها به فروش می‌رسد.
با تداوم این شرایط، کشورهای همسایه که تاکنون از فولاد ارزان ایرانی سود برده‌اند، به فکر وضع عوارض برای واردات محصولات ایرانی خواهند افتاد. این موضوع می‌تواند صادرات رسمی فولادسازان را عملاً غیر اقتصادی کند و علاوه بر توقف صادرات قانونی، زیان سنگینی را به صنعت فولاد وارد کند.
به اعتقاد تحلیلگران، تا زمانی که سیاست‌های قیمتی و ارزی اصلاح نشود، قاچاقچیان و شبکه‌های سوداگر، بیشترین بهره را از منابع ملی خواهند برد و صنعت فولاد ایران قربانی این بی‌تدبیری خواهد شد.
