رقص “راکی” با آهنگ شماعی زاده+ ویدیو

به گزارش رصد روز، ویدیویی از رقص سیلوستر استالونه معروف به راکی با آهنگ شماعی زاده در فضای مجازی منتشر شده است. این ویدیو در شبکه های اجتماعی بازتاب زیادی داشته و مورد توجه قرار گرفته است.

سیلوستر گاردنزیو استالونه (انگلیسی: Sylvester Gardenzio Stallone، تلفظ: ‎/stəˈloʊn/‎؛ زادهٔ ۶ ژوئیه ۱۹۴۶) بازیگر و فیلم‌ساز آمریکایی است. او جوایز متعددی از جمله یک جایزهٔ گلدن گلوب و یک جایزهٔ منتخب منتقدان را دریافت کرده و سه نامزدی جایزهٔ اسکار و دو نامزدی جایزهٔ بفتا را در کارنامهٔ هنری‌اش دارد. استالونه یکی از دو بازیگر تاریخ سینما (در کنار هریسون فورد) است که در شش دههٔ متوالی در یک فیلم شماره یک باکس آفیس بازی کرده است.

استالونه پس از نقل مکان به نیویورک در سال ۱۹۶۹، چندین سال به‌عنوان بازیگر تلاش کرد و به تدریج در فیلم‌هایی مانند ارباب فلتبوش (۱۹۷۴) بازی کرد. او از سال ۱۹۷۶ با بازی نمادین خود در نقش راکی بالبوآ در اولین فیلم از فرنچایز موفقِ راکی که نویسندگی آن را نیز بر عهده داشته است، به بزرگ‌ترین موفقیت انتقادی و تجاری خود دست یافت. در سال ۱۹۷۷، او سومین بازیگر تاریخ شد که برای یک فیلم، نامزد دو جایزهٔ اسکار بهترین فیلم‌نامهٔ غیر اقتباسی و بهترین بازیگر مرد شده است. او نقش سربازی به نام جان رمبو را در فیلم نخستین خون (۱۹۸۲) به تصویر کشید، نقشی که در چهار فیلم بعدی در مجموعهٔ رمبو (۲۰۱۹–۱۹۸۲) تکرار کرد. استالونه از اواسط دهه ۱۹۸۰ تا اواخر دهه ۱۹۹۰ با بازی در فیلم‌های اکشن ازجمله کبرا (۱۹۸۶)، تانگو و کش (۱۹۸۹)، صخره‌نورد (۱۹۹۳)، مرد خرابکار (۱۹۹۳) و متخصص (۱۹۹۴) به یکی از پردرآمدترین بازیگران هالیوود تبدیل شد.

استالونه به بازی در نقش‌های شناخته‌شده‌اش در راکی بالبوآ (۲۰۰۶) و رمبو (۲۰۰۸) ادامه داد تا اینکه با راه‌اندازی فرنچایز بی‌مصرف‌ها (۲۰۱۰–اکنون) در نقش مزدوری با نام بارنی راس ظاهر شد. در سال ۲۰۱۳، او در فیلم نقشهٔ فرار و متعاقباً در دنباله‌های آن بازی کرد. در سال ۲۰۱۵، او با فیلم کرید به مجموعهٔ راکی ادامه داد که در آن راکی بازنشسته، آدونیس کرید، پسر رقیب سابقش آپولو کرید را راهنمایی می‌کند. این فیلم تحسین گسترده‌ای را برای استالونه به همراه داشت و اولین جایزهٔ گلدن گلوب و سومین نامزدی جایزهٔ اسکار پس از ۴۰ سال و برای همان نقش را برای او به ارمغان آورد. بازی در مجموعهٔ تلویزیونی پادشاه تالسا (۲۰۲۲) از آخرین نقش‌آفرینی‌های او محسوب می‌شود.

اوایل زندگی
سیلوستر استالونه در شهر نیویورک به دنیا آمد. وی فرزند ارشد خانواده‌ای است که پدرش «فرانک استالونه سینیور» و مادرش «جکی لابوفیش» بود. پدرش آرایشگر و مادرش رقاص و منجم بود. پدر سیلوستر زاده ایتالیا بود و در دهه ۱۹۳۰ به آمریکا مهاجرت کرد اما مادرش از نسب اوکراینی-فرانسوی است. برادر کوچک سیلوستر، فرانک استالونه، بازیگر و موسیقی‌دان است.

مادرش در زمان حاملگی بر اثر کار زیاد از مشکلات جسمانی رنج می‌برد. در هنگام زایمانش پزشک مجبور به استفاده از فورسپس شد و به دلیل یک اشتباه، سیلوستر دچار مشکل عصبی و نوعی معلولیت در صورتش شد. قسمت پایین سمت چپ صورت، شامل قسمتی از لب، زبان و چانهٔ او فلج است. در اثر این اتفاق بود که صورت سیلوستر حالت غم‌آلود به خود گرفته و نوع حرف زدنش نیز کمی نامفهوم است. مذهب وی مسیحی کاتولیک است.

در اوایل ۱۹۵۰ پدر خانواده تصمیم می‌گیرد برای ادامهٔ زندگی به واشینگتن برود تا در آنجا آرایشگاه و همسرش باشگاه ورزشی تأسیس کند. این زوج زمانی که سیلوستر ۹ ساله بود از هم جدا شدند و سیلوستر در ادامه به همراه پدرش زندگی کرد. سیلوستر سابقهٔ تحصیل در آکادمی نظامی دانشگاه میامی را دارد.

حرفه
اولین کار سینمایی او بازی در فیلم «مهمانی در خانهٔ کیتی» بود. سال‌ها بعد، زمانی که استالونه به شهرت رسید، سازندگان این فیلم آن را با نام جدید مرد ایتالیایی، اشاره به نام مستعار کاراکتر راکی بالبوآ در فیلم راکی روانهٔ بازار کردند.

نقش‌های اولیهٔ استالونه بسیار کوتاه و کم‌اهمیت بودند که از آن‌ها می‌توان به فیلم موزها ساختهٔ وودی آلن اشاره کرد و استالونه در یک پلان در نقش یک جیب‌بُر ظاهر شده است.

راکی
استالونه پس‌از بازی در چند فیلم ضعیف دیگر، شبی با دیدن مسابقهٔ بوکس محمد علی کلی به فکر نوشتن فیلم‌نامهٔ راکی افتاد. او همان شب شروع به نوشتن فیلم‌نامهٔ این فیلم کرد و آن را طی سه روز و نیم یا ۸۲ ساعت به پایان رساند. استالونه تلاش بسیاری کرد تا این فیلم‌نامه را بفروشد، اما برای فروش آن شرط داشت؛ شرط استالونه این بود که خودش نقش اصلی را بازی کند، ولی جان آویلدسون (کارگردان) و تهیه‌کننده مایل بودند برای بازیگر نقش راکی از یک هنرپیشهٔ مطرح استفاده کنند. کاندیدای این نقش برت رینولد و جیمز کان بودند اما استالونه سرانجام موفق شد آن‌ها را متقاعد و خودش نقش راکی بالبوآ را بازی کند.

سرمایهٔ فیلم یک میلیون دلار بود، ولی فروش خیره‌کنندهٔ ۲۱۳ میلیون دلاری آن، استالونه را یک‌شبه به شهرت رساند. راکی نه‌تنها ازلحاظ بازرگانی بلکه ازلحاظ هنری پیروزی بی‌نظیری به دست آورد. این فیلم در سال ۱۹۷۷ جایزهٔ اسکار بهترین فیلم را کسب کرد. صحنه‌ای از مجموعه‌فیلم‌های راکی که او از پله‌های موزهٔ هنر فیلادلفیا بالا می‌رود و نهایتاً با غرور و افتخار در مقابل چشم‌انداز شهر به شادی می‌پردازد، به نمادی فرهنگی تبدیل شده است. همچنین مجسمه‌ای از وی در نقش راکی بالبوآ به مدت بیش از بیست سال در انتهای پلکان این موزه نصب شده بود. فیلم راکی، علاوه بر دیگر پیروزی‌هایش، توانست در فهرست ملی ثبت فیلم و موزهٔ اسمیتسونین نیز به ثبت برسد.

برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید