به گزارش رصد روز، دستمزد پایه وزارت کار در سالهای اخیر هر ساله به مقداری مشخص افزایش پیدا می کند. این در حالی است که بررسیهای آماری نشان میدهد ارزش واقعی آن به ویژه در سالهای اخیر روندی کاهشی را دنبال کرده است.
به منظور بررسی تغییرات واقعی حداقل دستمزد که میتوان گفت درآمد آسیبپذیرترین اقشار جامعه است، میتوان ارزش حقیقی آن را با خارج کردن تغییرات تورم از آن محاسبه کرد. از سوی دیگر میتوان تغییرات ارزش دلاری حداقل دستمزد را مورد ارزیابی قرار داد.
در سال ۱۴۰۲ حقوق پایه وزارت کار به حدود ۵ میلیون و ۳۰۸ هزار تومان رسید. اما ارزش حقیقی آن در کمترین سطح ۹ سال اخیر و ارزش دلاری آن نیز روندی کاهشی را دنبال کرده است.
ارزش حقیقی حداقل دستمزد در پایینترین سطح ۹ ساله
مبلغ اسمی که دولت هر ساله به عنوان نرخ دستمزد پایه کارگران یعنی کمترین سطح پرداختی کارفرمایان مشخص میکند، افزایش مییابد. هدف دولت از این افزایش، حفظ رفاه و استانداردهای زندگی این قشر در مقابل تورم است.
اما بررسیهای آماری نشان میدهد با وجود رشد ارزش اسمی دستمزدها، ارزش واقعی آنها در سالهای اخیر روندی نزولی داشته است. برای محاسبه ارزش واقعی میتوان قیمتها را با در نظر گرفتن شاخص قیمت در یک سال پایه سنجید که در این گزارش سال ۱۳۶۱ به عنوان سال پایه در نظر گرفته شده و قیمتها بر حسب قیمتهای این سال به دست آمده است. با این روش تغییرات تورمی از قیمتها خارج میشود و بهای واقعی به دست میآید.
در سال ۱۳۶۱ نرخ حقوق پایه تقریبا برابر با حدود هزار و ۹۰۵ تومان بود که این رقم در سال ۱۴۰۲ به حدود ۲ هزار و ۱۳ تومان رسیده است. ارزش واقعی دستمزدها تا سال ۱۳۸۷ در کل روندی صعودی داشته و پس از آن رو به کاهش رفته است. این روند نزولی به ویژه از سال ۱۳۹۴ شدت گرفته به طوری که نرخ دستمزد حقیقی در سال ۱۴۰۲ پایینترین نرخ ۹ سال گذشته به حساب میآید.
از سوی دیگر ارزش دستمزد بر حسب دلار نیز نشان میدهد که ارزش دلاری حداقل دستمزد از سال ۱۳۸۹ کم شده است.
افت شدید ارزش دلاری حداقل دستمزد از ابتدای دهه ۱۳۹۰
روش دیگر برای بررسی تغییرات واقعی حداقل دستمزد این است که آن را بر حسب نرخ دلار در هر سال بررسی کرد. یعنی محاسبه کرد که در هر سال دولت چند دلار را به عنوان دستمزد پایه تعیین کرده است.
مطابق محاسبات آماری، با در نظر گرفتن میانگین نرخ دلار در هر سال، ارزش دلاری حقوق پایه کارگران از سال ۱۳۶۱ تا سال ۱۳۸۹ افزایشی بوده و از ۵۴ دلار در سال ۱۳۶۱ به ۲۸۶ دلار در سال ۱۳۸۹ رسیده است. اما پس از آن به شدت کاهش یافته و در سال ۱۴۰۲به ۸۷ دلار رسیده که پس از سال ۱۳۹۹ پایینترین سطح حداقل دستمزد دلاری در ۲۲ سال گذشته بوده است.
بنابراین میتوان گفت با وجود رشد ارزش اسمی دستمزدهای تعیینشده توسط دولت، ارزش حقیقی آنها به ویژه در سالهای اخیر چه بر حسب دلار و چه با خارج کردن تغییرات تورمی، کاهش یافته که این موضوع میتواند به معنای کاهش قدرت خرید کارگران باشد.