ستاره تراکتور از علایقش می گوید!+ عس
ستاره خارجی قرمز‌های تبریزی پیام جالبی را در صفحه شخصی اش در فضای مجازی منتشر کرد و طی آن مهمترین چیزها در جهان را معرفی کرد.
ستاره خارجی قرمز‌های تبریزی پیام جالبی را در صفحه شخصی اش در فضای مجازی منتشر کرد و طی آن مهمترین چیزها در جهان را معرفی کرد.
به گزارش رصد روز، ریکاردو آلوز ستاره خارجی باشگاه تراکتور در پیامی ویژه از مهنترین علایقش پره برداری کرد.
در پست جدید آلوز ستاره سرخ های تبریزی آمده است: مهمترین چیزها در جهان؛ بچه‌ها، عشق و فوتبال.
این پیام جالب را ببینید:
باشگاه فوتبال تراکتور آذربایجان یک باشگاه فوتبال در شهر تبریز، ایران است که در سال ۱۳۴۹ بنیان‌گذاری شده است. این باشگاه هم‌اکنون در لیگ برتر خلیج فارس حضور دارد.
این تیم که با نام تراکتورسازی شناخته می‌شد، بعد از شروع مالکیت محمدرضا زنوزی مطلق نام این باشگاه تغییر یافت و در حال حاضر نام این باشگاه، باشگاه فرهنگی، ورزشی و اقتصادی تراکتور آذربایجان می‌باشد. از مهمترین افتخارات باشگاه فوتبال تراکتور می‌توان به ۳ نایب قهرمانی لیگ فوتبال ایران، ۲ قهرمانی و ۳ نایب قهرمانی جام حذفی فوتبال ایران و ۱ نایب قهرمانی سوپر جام فوتبال ایران و قهرمانی در جام میلز هندوستان، ۱ عنوان قهرمانی در جام سرداران شهید آذربایجان و ۱ عنوان نایب قهرمانی در جام سرداران شهید آذربایجان اشاره کرد.
پیشینه
پیش از انقلاب ۱۳۵۷
تراکتور در سال ۱۳۵۴ به جام تخت جمشید صعود کرد. آنان در جام تخت جمشید ۱۳۵۴ شرکت کردند و در میان ۱۶ تیم، در جایگاه شانزدهم ایستاده، به دستهٔ پایین‌تر سقوط کردند. پس از یک سال دوری از سطح اول لیگ فوتبال ایران، آنان در جام تخت جمشید ۱۳۵۶ شرکت کرده و جایگاه پنجم را کسب کردند. در این دوران، سرمربی تراکتور حسین فکری بود و بازیکنانی چون پرویز مظلومی، عباس کارگر و ابراهیم کیان‌طهماسبی در این تیم بازی می‌کردند.تراکتور در جام تخت جمشید ۱۳۵۷ هم حاضر بود و تا پیش از تعطیلی مسابقات به دلیل وقوع انقلاب ۱۳۵۷، در جایگاه نهم جدول بودند. این باشگاه در جام حذفی ۱۳۵۶ که اولین دوره جام حذفی بود نیز به فینال راه یافت؛ اما در بازی پایانی، نتیجه را به ملوان بندرانزلی واگذار کرد و نایب‌قهرمان شد. در این سال‌ها ماشین‌سازی نیز به عنوان تیمی از شهر تبریز و قدرتی موازی با تراکتور در فوتبال ایران حاضر بود.
دهه ۱۳۶۰
در دهه ۱۳۶۰ به دلیل وقوع جنگ ایران و عراق، لیگ فوتبال ایران تعطیل بود و تنها جام‌های استانی برگزار می‌شد و تراکتور در لیگ فوتبال تبریز بازی می‌کرد. در سال ۱۳۶۵، منتخب تبریز متشکل از بازیکنان تراکتور و ماشین‌سازی به فینال لیگ استانی قدس راه یافت، ولی از تیم استان اصفهان شکست خورد و دوم شد. در این دهه بازیکنانی مانند احد شیخ لاری، حسین قوی‌فکر، غلامرضا باغ‌آبادی و امیر داداش‌ضیایی بازیکنان برجسته تراکتور بودند که در تیم ملی فوتبال ایران نیز بازی کردند. در سالیان پایانی این دهه، واسیلی گوجا مربی اهل رومانی به تراکتور آمد.
دهه ۱۳۷۰ و آغاز دهه ۱۳۸۰
واسیلی گوجا، تیم‌های پایه تراکتور را زیر نظر گرفت و به کارهای بنیانی پرداخت. تراکتور متحول شد و دوران موفقی را گذراند. آنان در لیگ آزادگان ۱۳۷۱ در گروه یک بالاتر از استقلال و کشاورز اول شدند، اما در پلی‌آف با باخت به پاس تهران، به مقام سوم رسیدند. در این تیم که بهترین نتیجه تاریخ تراکتور در لیگ تا آن روز، را به دست آورد؛ احد شیخ لاری به عنوان کاپیتان تیم، کریم باقری، سیروس دین‌محمدی وحسین خطیبی حضور داشتند. اسماعیل حلالی و علی باغمیشه نیز از آن تیم به تیم ملی فوتبال ایران راه یافتند. تراکتور در سال ۱۳۷۳ با باخت به بهمن در جام حذفی، برای بار دوم در این جام دوم شد. با رفتن بازیکنان کلیدی از تیم، دوران افت باشگاه آغاز شد. محمدحسین ضیایی، جای گوجا را گرفت و بازیکن–مربی تیم شد. باشگاه در لیگ آزادگان ۱۳۷۹، آخر می‌شود ولی با این وجود سال بعد به حکم فدراسیون فوتبال ایران در لیگ حرفه‌ای تازه‌تاسیس شرکت می‌کند. آنان در لیگ برتر فوتبال ایران ۸۰-۸۱ با مربیگری رضا وطنخواه و محمود یاوری باز هم در لیگ آخر شدند و این بار به دسته پایین‌تر سقوط کردند.
