به گزارش رصد روز، در روزهای پایانی اسفند ۱۳۸۹، کمتر کسی پیشبینی میکرد که سریال «پایتخت» در نوروز ۹۰ بتواند مخاطبان را میخکوب کند.
در آن زمان که صداوسیما هنوز مخاطبان زیادی داشت، فصل اول این سریال پخش شد و محبوبیت آن به حدی رسید که سازندگان و مدیران تصمیم به ادامه ساخت آن گرفتند.
عوامل موفقیت
استفاده درست و بهجا از گویش شمالی که به شخصیتها و داستان رنگ و بوی خاصی میبخشید.
استفاده از موسیقی محلی در تیتراژ، که با موضوع مهاجرت تضاد جذابی ایجاد میکرد.
شخصیتهای خاکستری و باورپذیر که مانند افراد عادی فکر میکنند و اشتباهاتی مرتکب میشوند.
استفاده درست از المانهای مذهبی و ملی، مانند رقص و موسیقی محلی در مهمانیها، تأکید بر کنار هم بودن در لحظه تحویل سال، سفره افطار و سحری، بردن گنبد مسجد به قشم و نمایش سختیهای مبارزه با داعش.
ناامیدی از فصل ششم
موضوعاتی مانند زنده شدن بهبود، سرنوشت رحمت، شیوع کرونا و اهدای عضو بابا پنجعلی، که هر کدام میتوانستند به داستانهای جذابی تبدیل شوند، به خوبی پرداخت نشدند.
این سریال که در فصلهای قبل در نقد کلیشهها موفق عمل کرده بود، در فصل ششم به نوعی به آنها دامن زد، مانند سکانسهایی که بهتاش سارا و نیکا را دعوا میکرد یا نقی از دخترانش به خاطر تلاش برای نصب ماهواره ناراحت بود.
امید به تغییر در فصل هفتم
با توجه به نقدهای وارد شده به فصل ششم، انتظار میرود که فصل هفتم با تغییراتی در شخصیتها و داستان مواجه شود.
برای قضاوت در مورد فصل هفتم پایتخت باید تا فروردین ۱۴۰۴ منتظر پخش این سریال ماند.