به گزارش رصد روز، در فاصله کمتر از یک ماه مانده به آغاز فیفادی بعدی در شهریور و دو بازی ابتدایی تیم ملی مقابل قرقیزستان و امارات، اقدامات امیر قلعهنویی و کادر او برای این دیدارها بهمنظور انتخاب نفرات شایسته برای دعوت به اردوی بعدی و سایر برنامهریزیها بهمنظور حضور پرقدرت در مرحله بعدی انتخابی جامجهانی آغاز شده و بازیکنان زیادی در این مدت برای دعوت به اردوی بعدی تیم ملی رصد شده و مورد ارزیابی قرار گرفتهاند.
بر این اساس و طبق شنیدهها از اطرافیان احمد نوراللهی، گویا این بازیکن دوباره مورد توجه قلعهنویی قرار گرفته و چه بسا با برخی پیششرطها و طی شدن بعضی مراتب دیگر، نوراللهی احتمالا از اردوی بعدی دوباره به تیم ملی بازخواهد گشت. این بازیکن آبان ماه سال گذشته از اردو خط خورد و در صورت بازگشت، بعد از حدود ۱۰ ماه دوباره پیراهن تیم ملی را بر تن خواهد کرد.
اردشیر «امیر» قلعهنویی (زادهٔ ۱ آذر ۱۳۴۲) بازیکن بازنشسته و مربی فوتبال اهل ایران است. وی هماکنون هدایت تیم ملی فوتبال ایران را بر عهده دارد.
او تیم استقلال تهران را در مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران در سالهای ۱۳۸۵، ۱۳۸۸، ۱۳۹۲ و تیم سپاهان اصفهان را هم سالهای ۱۳۸۹، ۱۳۹۰ به مقام قهرمانی رساند. وی هماکنون با ۵ بار قهرمانی با تیمهای استقلال تهران و سپاهان اصفهان، چهار نایب قهرمانی با تیمهای استقلال تهران، تراکتور تبریز، ذوبآهن اصفهان و سپاهان اصفهان و یک مقام سومی با تیم استقلال تهران، پرافتخارترین مربی لیگ برتر فوتبال ایران است. ضمن اینکه وی توانسته دو قهرمانی در سالهای ۱۳۸۱، ۱۳۸۷ و یک نایب قهرمانی در سال ۱۳۸۳ در جام حذفی ایران به همراه تیم استقلال تهران به دست آورد.
آغاز زندگی
امیر اردشیر قلعهنویی در ۱ آذر ۱۳۴۲ در محلهٔ نازیآباد تهران به دنیا آمد. پدرش نامهای اردشیر و بابک را برای او و برادرش انتخاب کرد، اما از کودکی امیر صدایش میکردند. در هفتسالگی پدرش را از دست داد و مجبور به کارگری شد. در نوجوانی شاگرد قنادی بود و تا پیش از پیوستن به استقلال به مدت حدود ۱۰ سال مزرعهٔ کشاورزی خودش را اداره میکرد. او در کودکی کار میکرد تا سهمی در تأمین هزینههای خانواده داشته باشد.
قلعهنویی پسری بهنام محمد هوتن و یک دختر بهنام خاتون دارد.
دوران بازی
ردهٔ باشگاهی
راهآهن تهران
قلعهنویی فوتبال را از اواخر دهه ۱۳۵۰ با تیم جوانان راهآهن آغاز کرد. اردشیر لارودی و پرویز ابوطالب، نخستین کسانی بودند که او را برای تیمهای پایهای راهآهن انتخاب کردند و بعد ناصر ابراهیمی او را به تیم بزرگسالان راهآهن برد که توانست در سن ۱۷ سالگی، ۳ گل در جام حذفی تهران در سال ۱۳۵۹ بزند. در این فصل راهآهن هر دو تیم استقلال و پرسپولیس را در جام حذفی تهران شکست داد و تا فینال پیش رفت، اما با شکست در مقابل نیروی هوایی نایب قهرمان شد. او در سال ۱۳۶۰ به تیم ملی جوانان دعوت شد که نمایش قابل قبولی هم از خود نشان داد. چند ماه بعد ناصر ابراهیمی در اسفند ۱۳۶۰ از راهآهن به شاهین رفت.
شاهین تهران
ابراهیمی از میان تمام بازیکنان نخبهٔ راهآهن مانند فرشاد پیوس، مرتضی یکه، و بیژن طاهری، تنها قلعهنویی ۱۸ ساله را با خود به شاهین برد. شاهین ملیپوشان زیادی در آن روزها داشت که نادر فریادشیران، مهدی دینورزاده، نصرالله عبداللهی، محمد صادقی و حمید مجدتیموری از این جمع بودند. ابراهیمی در سال ۱۳۶۳ از شاهین جدا شد و جای خود را به محراب شاهرخی و سپس به نصرالله عبداللهی داد. در سال ۱۳۶۴ و پس از خداحافظی صادقی از فوتبال و جدا شدن دینورزاده از شاهین، قلعهنویی ۲۲ ساله به عنوان کاپیتان تیم انتخاب شد، درحالیکه در ترکیب اصلی شاهین تقریباً تمام بازیکنان از نظر سنی از او بزرگتر بودند.
در این دوره قلعهنویی علاوه بر تیم شاهین در تیم «تهران الف» هم بازی میکرد. در دوران جنگ ایران و عراق، لیگ کشوری بین باشگاهها برگزار نمیشد. فدراسیون فوتبال در سال ۱۳۶۴ اقدام به برگزاری نخستین دوره لیگ پس از انقلاب، با نام لیگ قدس، بین تیمهای استانها کرد. ۱۴ تیم در مسابقات شرکت کردند و مسابقات در دو گروه هفت تیمی برگزار شد. علاوه بر تیمهای استانهایی چون اصفهان، مازندران، گیلان، آذربایجان شرقی، خوزستان، خراسان و …، دو تیم از تهران هم در این مسابقات شرکت میکرد. تیم «تهران الف» متشکل از منتخب یاران شاهین، استقلال و بانک ملی بود که با مربیگری امیر حاجرضایی در مسابقات شرکت کردند. محرمی، شکورزاده، شاهین بیانی، حاجیلو، بهتاش فریبا، قلعهنویی، ضیایی، باوی، مرتضی یکه، پازوکی، چنگیز، رضا احدی، مختاریفر، رحیم یوسفی و… اعضای این تیم بودند. «تهران ب» اما منتخبی از بازیکنان تیمهای پرسپولیس، هما، تکاور و چند تیم دیگر بود و شامل بازیکنانی چون بهروز سلطانی، محمد پنجعلی، محمد مایلیکهن، حمید درخشان، ناصر محمدخانی، محمدحسن انصاریفرد، حمید علیدوستی، مجتبی خیراندیش و محمود نقوی بود. در پایان نخستین دوره لیگ قدس در سال ۱۳۶۴، قلعهنویی همراه با تیم «تهران الف» قهرمان نخستین لیگ کشوری پس از انقلاب شد. در دیدار فینال در مقابل «تهران ب» پس از اینکه با گل قلعهنویی بازی ۱–۱ مساوی شد، نهایتاً «تهران الف» در ضربات پنالتی «تهران ب» را شکست داد.
در دوران حضور در شاهین، دو بار در سالهای ۱۳۶۴ و ۱۳۶۵ نایب قهرمان باشگاههای تهران شد و یک بار آن در نتیجهٔ دیدار فینال بهیادماندنی سال ۱۳۶۴ بین استقلال و شاهین بود. در این بازی که استقلال در ضربات پنالتی شاهین را شکست داد، ناصر حجازی، پرویز مظلومی، امیر قلعهنویی و محمود پازوکی از بازیکنان موفق زمین بودند. در طول ۱۱ هفتهٔ لیگ باشگاههای تهران در سال ۱۳۶۴ قلعهنویی و حمید درخشان هر کدام سه بار از طرف کیهان ورزشی به عنوان بازیکن هفته انتخاب شدند و از موفقترین بازیکنان فصل بودند، اما قلعهنویی تنها به پیراهن «تیم ملی ب» رسید تا همراه این تیم در جام بینالمللی دهه فجر شرکت کند.
در اواسط لیگ سال ۱۳۶۶، پس از پیروزی ۲ بر صفر شاهین در برابر پرسپولیس که با دو گل کریم باوی روی پاسهای امیر قلعهنویی به ثمر رسید، شاهین را ترک کرد و به السد قطر رفت.
السد قطر
قلعهنویی برای مدت حدود یک سال در قطر بازی کرد و همراه با السد قهرمان لیگ و جام حذفی قطر شد.
در فصل بعدی (۸۹–۱۹۸۸) السد قهرمان مسابقات جام باشگاههای آسیا شد. طبق تقویم مسابقات آن سال دیدارهای ماقبل نهایی باشگاههای آسیا در تابستان و پاییز ۱۳۶۷ و دیدارهای رفت و برگشت فینال در بهار ۱۳۶۸ برگزار میشد. قلعهنویی پیش از بازیهای نهایی از السد جدا شده بود و در اسفند ۱۳۶۷ به استقلال پیوست. به همین دلیل قهرمانی باشگاههای آسیا همراه با السد در کارنامهاش ثبت نشد.
استقلال تهران
قلعهنویی در زمستان ۱۳۶۷ به تهران بازگشت و به باشگاه استقلال تهران پیوست و تا پایان دوران بازیاش در این تیم ماند. نخستین بازی او به عنوان بازیکن استقلال در ۱۹ اسفند ۱۳۶۷ مقابل پرسپولیس رقم خورد. این بازی که در انتهای فصل ۱۳۶۷–۶۸ و در مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی ایران برگزار میشد به ضربات پنالتی کشیده شد و استقلال در این بازی شکست خورد.
نخستین قهرمانی قلعهنویی با استقلال در نخستین فصل کامل حضورش در استقلال (فصل ۶۹–۱۳۶۸) و در نخستین لیگ باشگاههای ایران پس از انقلاب (لیگ قدس) روی داد. استقلال که پس از پرسپولیس نایب قهرمان باشگاههای تهران در این فصل شده بود، در لیگ باشگاههای ایران پس از صدرنشینی در گروه دوم و شکست دادن ۴–۰ ملوان انزلی در مجموع دو بازی رفت و برگشت نیمهنهایی، در بهار سال ۱۳۶۹ در مسابقه فینال پرسپولیس را ۲–۱ شکست داد که هر دو گل استقلال روی پاسهای قلعهنویی به ثمر رسید.