شغل احتمالی پسر عارف در دولت پزشکیان

به گزارش رصد روز، علاوه بر خبری که از ظهر امروز، در شبکه‌های اجتماعی درباره استعفا یا برکناری رئیس هلال احمر شایع شد، حالا خبرهایی درباره گزینه جایگزین او نیز در حال مطرح شدن است.

با تغییر دولت و جدی شدن جابه جایی پیرحسین کولیوند از ریاست سازمان هلال احمر، که اتفاقا یکی از مدیران خوشنام محسوب می شود، طرفداران او، در سایت کارزار، بر ضرورت ابقاء  وی تاکید کردند.

پیرحسین کولیوند اواخر دولت روحانی به ریاست هلال احمر رسید و در دولت سیزدهم نیز در جایگاه خود ابقا شد.

هر چند گفته می‌شود جایگزین اصلی وی، یک پزشکِ بسیار نزدیک به مسعود پزشکیان است، اما در برخی از گروهها در شبکه های اجتماعی، خبری مبتنی بر شنیده ها در حال چرخیدن است که عنوان می کند احتمالا پسر معاون اول رئیس جمهور، رئیس جدید هلال احمر خواهد بود.

البته با توجه به حواشی موجود درباره فرزند محمدرضا عارف، و نیز شرایطی که در انتخاب خود عارف به عنوان معاون اول پیش آمد، بعید به نظر می رسد که او، گزینه پزشکیان برای ریاست هلال احمر باشد.

محمدرضا عارف (زادهٔ ۲۷ آذر ۱۳۳۰) سیاستمدار اصلاح‌طلب ایرانی و مدرس دانشگاه است که از سال ۱۴۰۳ به‌عنوان هشتمین معاون اول رئیس‌جمهور در دولت چهاردهم فعالیت می‌کند. او همچنین رئیس بنیاد امید ایرانیان، عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام، عضو پیوسته و رئیس گروه علوم مهندسی فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران و رئیس هیئت مدیرهٔ بنیاد باران است. وی همچنین عضو شورای عالی جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران و مشاور عالی رئیس این جمعیت ملی در امور بشردوستانه است. او در دولت هشتم سمت معاون اول رئیس‌جمهور ایران را برعهده داشت. او سابقه نمایندگی تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس و رئیس فراکسیون امید در دوره دهم مجلس شورای اسلامی، و عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی را در کارنامه خود دارد.

عارف پس از تحصیل مهندسی برق در دانشگاه تهران و دانشگاه استنفورد، کار خود را با معاونت طرح و توسعه و سپس سرپرستی شرکت مخابرات ایران آغاز کرد. او از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۵ استاد دانشگاه صنعتی اصفهان و از آن زمان استاد دانشکده مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف بوده است. در سال‌های دهه ۱۳۶۰ در سمت‌های معاونت‌های دانشجویی، آموزشی و هماهنگی و قائم مقامی وزارت فرهنگ و آموزش عالی مشغول به کار بود. او در سال ۱۳۷۳ تا ۱۳۷۶ به‌عنوان رئیس دانشگاه تهران فعالیت می‌کرد. با انتخاب سید محمد خاتمی به‌عنوان رئیس‌جمهور ایران در ۱۳۷۶، عارف به عنوان وزیر پست و تلگراف و تلفن به کابینه دولت هفتم راه یافت. در سال ۱۳۷۹ به‌عنوان اولین رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و معاون رئیس‌جمهور منصوب شد. در دولت دوم سید محمد خاتمی او سمت معاون اول رئیس‌جمهور ایران را تا سال ۱۳۸۴ برعهده داشت.

او در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲ ایران با شعار «معیشت و منزلت و عقلانیت» کاندید و تأیید صلاحیت شد؛ اما پس از یک ماه مبارزه انتخاباتی و پس از دریافت نامه‌ای از خاتمی، چهار روز پیش از رأی‌گیری از شرکت در انتخابات ریاست جمهوری ایران به نفع حسن روحانی انصراف داد. عارف در دهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی سرلیست فهرست سی نفرهٔ ائتلاف فراگیر اصلاح طلبان: گام دوم در تهران بود و توانست با کسب ۱٬۶۰۸٬۹۲۶ رأی، در رتبهٔ اول تهران، وارد مجلس دهم شود. در این انتخابات تمام سی کرسی تهران به فهرست اصلاح‌طلبان به سرلیستی وی رسید. عارف نیز بالاترین آرای تهران و سرتاسر کشور را به دست آورد. او در سال ۱۴۰۳ توسط رئیس‌جمهور وقت مسعود پزشکیان به معاون اولی وی منصوب گردید.

زندگی شخصی

محمدرضا عارف در سال ۱۳۳۰ در خانواده‌ای مذهبی در یزد به دنیا آمد. پدرش حاج‌میرزا احمد عارف از بازاریان سرشناس یزد بوده است. عارف از کودکی در ریاضی موفق بود، گفته می‌شود در پنج سالگی به حساب سیاق تسلط داشته و در سال ۱۳۴۸ در مسابقات کشوری ریاضی در رامسر رتبهٔ نخست کشوری را به دست آورده است. در کنکور سراسری ریاضی ۱۳۴۹ رتبهٔ دوم کشوری را کسب کرد و در رشته مهندسی برق در دانشکدهٔ فنی دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد. عارف در قبل از انقلاب در زمینهٔ برگزاری جلسات مذهبی در دوران دانشجویی در دانشگاه تهران نقش داشته است. وی همچنین در سال ۱۳۵۴ توسط کمیته مشترک ضد خراب‌کاری ساواک دستگیر شده است. در سال ۱۳۵۴ با معدل ۳٫۹۱ از ۴ فارغ‌التحصیل گشت. در همین سال با استفاده از بورس تحصیلی دانشگاه صنعتی اصفهان به آمریکا رفت. او طی سال‌های تحصیل در ایالات متحده در انجمن اسلامی دانش‌جویان آمریکا و کانادا عضو رسمی بوده و فعالیت داشته است. در سال ۱۳۵۵ مدرک کارشناسی ارشد و در سال ۱۳۵۹ مدرک دکترای خود را در رشتهٔ برق مخابرات با معدل چهار از چهار به سرپرستی تامس ام. کاور از دانشگاه استنفورد گرفت.

برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید