یک کارشناس روابط بین الملل تاکید کرد: کسانی که درای‌گیری اخیر در سازمان ملل علیه ایران ممتنع یا منفی رای داده‌اند علاوه بر دشمنی با مردم ایران به آمریکا کمک کرده اند تا عملی یکجانبه و غیرقانونی علیه سازمان ملل را انجام دهد.
به گزارش رصد روز، رضا رسالت، کارشناس روابط بین الملل در یادداشتی با عنوان «شکست مفتضحانه آمریکا در احیای تحریمهای شورای امنیت و موضع قابل تامل برخی از همسایگان» نوشت:
اضافه کردن دو بند جدید در بودجه ۲۰۲۱ سازمان ملل متحد برای احیای کمیته تحریم ها علیه ایران، آخرین تلاش آمریکا برای تبدیل تحریمهای یکجانبه به تحریمهای سازمان مللی بود که با تنها ۱۰ رای مثبت و ۱۱۰ رای منفی اعضای مجمع عمومی سازمان، شکست خورد.
استدلال آمریکا این بود که کمیته تحریم های سازمان ملل علیه ایران باید کار خود را از سر گیرد، چون آمریکا از برجام خارج شده و دیگر برجام وجود ندارد. نمایندگی آمریکا در سازمان ملل متحد پس از آنکه در مرداد ماه امسال، شکست سختی را در شورای امنیت سازمان ملل متحد برای تمدید محدودیت تسلیحاتی ایران متحمل شد، به طور خودخوانده مدعی شد که مکانیسم ماشه اعمال شده است .این موضوع در هیچ نهادی از بدنه سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته نشد و در شورای امنیت هم به طور قاطع با نظر ۱۳ عضو آن، ادعای آمریکا باطل دانسته شد.
با این وجود تندروهای ضد ایرانی کاخ سفید از تلاش مذبوحانه خود دست برنداشته و بر آن شدند تا در کمیته پنجم مجمع عمومی سازمان ملل متحد که وظیفه تصویب بودجه سازمان ملل را بر عهده دارد، متمّمی به یکی از قطعنامه‌ها وارد سازند تا برای اجرای مکانیسم ماشه، بودجه در نظر گرفته شود. این پیشنهاد با واکنش گسترده‌ای روبرو شد که به دلیل کمبود وقت، همه مخالفان این نظر آمریکا نتوانستند در مخالفت با آمریکا صحبت کنند. به طوریکه اشاره شد در کنار ۱۱۰ کشور مخالف، تنها ۱۰ عضو سازمان ملل به پیشنهاد آمریکا رای مثبت دادند. بحرین، جیبوتی، السالوادور، هاییتی، میکرونزیا، مراکش، سعودی، دولت در تبعید یمن و رژیم صهیونیستی با آمریکا همراهی کردند؛ ۳۲ کشور رای ممتنع دادند و ۴۱ کشور نیز در رای گیری غایب بودند.
روسیه طی نامه ای مکتوب به کلیه نمایندگی های مقیم ضمن تشریح سوابق موضوع خواستار رد پیشنهاد آمریکا از سوی دولت ها گردید، مضافا بر این روسیه اولین کشوری بود که پس از ارائه پیشنهاد آمریکا در کمیته ی پنجم درخواست رای روی موضوع نمود. نمایندگی چین نیز در همکاری با نمایندگی روسیه نقش مناسبی در رد پیشنهاد آمریکا داشت. چین علاوه بر درخواست رای گیری روی پیشنهاد آمریکا در بیانه ی خود نیز مبانی اقدام آمریکا را زیر سوال برد. اقدام کشورهای اروپایی در مقابله با پیشنهاد آمریکا تاثیر زیادی در نتیجه ی حاصله داشت و اتحادیه یک سخنرانی هم قبل از رای گیری روی موضوع داشت که توسط نماینده ی آلمان قرائت شد.
از نظر محتوا، سخنرانی آلمان از طرف اتحادیه اروپا و چند کشور دیگر خیلی مناسب و در انتقاد از شیوه ی آمریکا صریح بود و در این سخنرانی رسما از بقیه اعضای سازمان ملل نیز خواسته شد که به پیشنهاد آمریکا رای منفی دهند. انگلیس به پیشنهاد آمریکا رای منفی داد و این نظر خود را هم از قبل، به دیگر کشورها از جمله گروه کشورهای آفریقایی اعلام داشته بود، لازم به ذکر است که انگلیس تنها عضو برجام بود که در زمان رای گیری سخنرانی نکرد.
با توجه به اینکه ارائه پیشنهاد آمریکا در کمیته ی پنجم از منظر حقوقی و فنی کاملا غلط بوده و همه ی اعضای سازمان ملل از جمله خود آمریکا بر آن آگاهی داشتند و از طرف دیگر قبلا این تلاش مذبوحانه آمریکا توسط آرای قاطع اعضای شورای امنیت رد شده بود، رای ممتنع و غایب عموم کشورهای مسلمان، عربی و همسایه از جمله عراق، افغانستان، ترکمنستان، قطر، عمان و تاجیکستان و همراهی عربستان، بحرین، یمن، جیبوتی و مراکش با آمریکا، قابل تامل فراوان است. در کنار آمریکا و چهار کشور همسو با آن، پنج کشور دیگر همگی مسلمان بوده اند این در حالی است که این موضوع ساده و عادی مثل حقوق بشر نبوده که بهانه تراشی و آرایشان را توجیه کنند، موضوع کاملا امنیتی بوده و در عین حال با توجه به موضع صریح اروپا و دیگر کشورهای غربی در غیر قانونی بودن اقدام آامریکا چنین آرایی از این دسته از کشورها قابل پذیرش نیست.
به نظر می‌رسد دعوای آمریکا فراتر از دعوا با ایران است، دعوایی که تمامی ترتیبات، قوانین و مقررات بین المللی را هدف گرفته است. آمریکا با اقدام اداری اخیر خود قصد داشت تصمیم شورای امنیت ملل متحد را بلا اثر کند. کسانی که ممتنع یا منفی رای داده اند علاوه بر دشمنی با مردم ایران به آمریکا کمک کرده اند تا عملی یکجانبه و غیر قانونی علیه سازمان ملل را انجام دهد. این درحالی است که دولت افراطی ترامپ در آخرین تلاش های خود در واقع نه یکبار، بلکه سه بار شکست خورده است. عقل سلیم اقدامی چون قرار گرفتن در کنار یک رژیم شکست خورده را بر نمی تابد، رژیمی که حتی همپیمانان همیشگی آن چون کشورهای اروپایی، حاضر به همراهی او نیستند.
