به گزارش رصد روز، اشتباه عجیب تلویزیون در پوشش اخبار انتخابات در فضای مجازی سوژه شد.
درگیری و بحث دو رای دهنده وسط ستاد انتخاباتی در این ویدئو باعث خنده کاربران شد.
تلویزیون (به فرانسوی: Télévision)، یا تیوی (به انگلیسی: TV) یک سیستم یک طرفه ارتباطی الکتریکی برای پخش تصویر متحرک و صداها از مسافت دور است. برای بهرهگیری و دریافت امواج تلویزیون، به دستگاهی به نام گیرنده تلویزیون نیاز است. از جان لوگی برد، دانشمندِ اهل اسکاتلند، بهعنوان سازنده تلویزیون یاد میشود؛ اگرچه دانشمندان و مخترعان بسیار دیگری مانند پائول نیپکو، بوریس روزینگ، ولادیمیر زورکین و فیلو فارنزورث از اواخر سده ۱۹ میلادی تا کنون در توسعه و تکمیل فناوری تلویزیون، نقشی اثرگذار داشتهاند.
تلویزیون اثرگذاری فرهنگی و اجتماعی بالایی در جامعه بشری داشتهاست.
واژهشناسی
واژهٔ تِلِویزیون از زبان فرانسوی به فارسی راه یافته و خود واژهای دورگه است که بخش نخست آن، واژه «تِله» (دور) از زبان یونانی و بخش دوم آن، واژه «ویزیون» (دید) از زبان لاتین گرفته شدهاست؛ با اینکه در بیشتر زبانها همین واژهٔ تلویزیون (البته با تلفظهای بسیار گوناگون) بهکار میرود، برخی زبانها واژههای خود را برای این مفهوم دارند؛ برای نمونه، در زبان آلمانی برای تلویزیون، همیشه واژهٔ Fernsehen بهکار میرود که معنی آن، «دور دید» است. در زبان محاورهای فارسی، معمولاً بهصورت «تل ویزیون» ادا میشود.
پیشینه
یک تلویزیون ساخت آلمان، ۱۹۵۸
تاریخ پیدایش تلویزیون به سال ۱۸۸۴ میلادی برمیگردد؛ زمانی که یک دانشآموز آلمانی به نام پاول نیپکو نخستین سیستم الکترومکانیکی تلویزیون را با توانایی انتقال یک تصویر ثابت، اختراع کرد؛ این سیستم از طریق روشنکردن یک عکس بهوسیله لنز و یک صفحهٔ چرخشی کار میکرد (صفحهٔ نیپکو). روزنههای چهارگوش (سوراخهای کوچک) روی صفحه بریدهشده بودند و خطهای عکس را تا جایی که کاملاً پویش شود دنبال میکردند. هرچه تعداد این روزنهها بیشتر میشد، خطهای بیشتری هم دنبال میشد و به همین دلیل، جزئیات بیشتری هم نمایان میشد. دستگاه نیپکو تا پیشرفت فناوری تقویتکننده الکترونیکی لامپ خلأ و لامپ پرتو کاتدی عملاً قابل استفاده نبود. در سال ۱۹۰۷، بوریس روزینگ، دانشمند روس، برای نخستین بار توانست با استفاده از لامپ پرتو کاتدی در دستگاه گیرندهٔ تلویزیون، شکلهای سادهٔ هندسی را از طریق تلویزیون منتقل کند. در سال ۱۹۲۳، ولادیمیر زوریکین، دانشمندِ دیگرِ روس، صفحهٔ نیپکو را با یک عنصر الکترونیکی جایگزین کرد؛ این موضوع باعث ایجاد سطح بالاتری از جزئیات، بدون افزایش تعداد پویشها در واحد زمان شد. در سالهای نخستِ دههٔ ۱۹۰۰ (۱۲۸۰ خورشیدی) مهندسان دریافتند که میتوان تصویر را با استفاده از امواج رادیویی فرستاد؛ اما این کار تا سال ۱۹۲۶ (۱۳۰۵ خورشیدی) عملی نشد.
سرانجام، جان لوگی بِرد، دانشمند اسکاتلندی با استفاده از دیسک نیپکو برای نخستین بار موفق شد که تصاویر متحرک تلویزیون ضد نور (در سال ۱۹۲۵) و تصاویر متحرک سیاه و سفید (۱۹۲۶) را در لندن منتقل کند. اختراع جان لوگی بِرد، نخستین انتقال تصویر واقعیِ تلویزیونی بهشمار میرود. یک سال بعد، در ۱۹۲۷ میلادی (۱۳۰۶ خورشیدی)، جان لوگی برد، نخستین دستگاه ضبط تصاویر ویدئویی را اختراع کرد. او با استفاده از مدولاسیون توانست سیگنالهای دوربین تلویزیونیِ خود را تا حد سیگنالهای صوتی تغییر دهد و سپس آنها را روی صفحهٔ ضبطصوت ۱۰ اینچی ضبط کند. چند صفحه از ویدئوهای ضبط شده جان لوگی برد، باقی مانده که ویدئوهای ضبطشده در آنها در دههٔ ۱۹۹۰، با استفاده از فناوری دیجیتال، استخراج و بازسازی شدند.
جان لوگی برد همچنین تلویزیون رنگی مکانیکی را در سال ۱۹۲۸ عرضه کرد. سیستم برد، کاملاً با لامپ تصویر الکترونیکی و دوربینهای امروزی متفاوت بود. در سیستم او تصویر با کمک صفحهٔ گردان بزرگی بهطور مکانیکی روبیده میشد؛ این صفحهٔ گردان، سوراخهایی برای عبور نور داشت؛ کیفیت اولین تصاویرش خیلی بد بود و فقط ۳۰ خط داشت. اولین تلویزیون مکانیکی از صفحهٔ نیپکو با سه فنر مارپیچ استفاده میکرد که هر فنر برای یکی از سه رنگ اصلی (قرمز، سبز، آبی) بهکار برده میشد. در آن زمان، تعداد کمی از مردم دستگاه تلویزیون داشتند و داشتن تجربهٔ تماشای تلویزیون اهمیت چندانی نداشت.