به گزارش رصد روز، اظهارات احمد زراعتکار در سیوسومین نشست مدیران عامل شرکتهای تولیدی صنایع پتروشیمی، بیش از آنکه حاوی راهکارهای عملی باشد، تکرار همان شعارها و وعدههای قدیمی است که سالهاست از زبان مدیران نفتی شنیده میشود. او در حالی از «رشد و پویایی صنعت» سخن گفت که صنعت پتروشیمی امروز با بحرانی جدی در حوزه تأمین انرژی، کمبود خوراک و فرسودگی تجهیزات مواجه است؛ مسائلی که نهتنها در ماههای اخیر کاهش نیافته، بلکه شدت بیشتری پیدا کرده است.
زراعتکار مدعی تسهیل تعاملات مالی و همکاری مؤثر با بانک مرکزی شد، اما واقعیت بازار و گلایههای فعالان صنعت از محدودیتهای ارزی و تعلل در تخصیص منابع ارزی خلاف این ادعا را نشان میدهد. این پرسش همچنان پابرجاست که چرا باوجود وعدههای متعدد، بسیاری از پروژههای نیمهتمام همچنان بلاتکلیفاند و سرمایهگذاری خارجی یا حتی داخلی به سطح مطلوب نرسیده است؟
ادعای اختصاص سهم مشخص از «کیک انرژی کشور» برای پتروشیمی نیز، در شرایطی مطرح میشود که شرکتهای این صنعت عملاً با قطعیهای گاز و محدودیتهای برق دستوپنجه نرم میکنند و بسیاری از واحدها ناچار به کاهش ظرفیت تولید شدهاند. اگر واقعاً سهمی مشخص برای این صنعت تعریف شده، چرا آثار آن در عملکرد واقعی شرکتها مشاهده نمیشود؟
موضوع حکمرانی انرژی و ارتقای آن، بهعنوان یکی از محورهای سخنان معاون وزیر، در بهترین حالت یک پروژه بلندمدت است؛ در حالی که مشکلات جاری صنعت فوریت دارد و نیازمند اقدام عملی فوری است، نه ارائه طرحهای کلی که سرنوشت آنها مانند بسیاری از پروژههای مشابه در هالهای از ابهام بماند.
در نهایت، این پرسش جدی مطرح است: آیا وزارت نفت برنامهای واقعی و شفاف برای رفع بحرانهای صنعت پتروشیمی دارد یا همچنان به صدور بیانیههای امیدوارکننده بسنده خواهد کرد؟!
برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید