به گزارش رصد روز، برای تولید پاستیل از ژلاتین خوراکی، روغن خوراکی ، انواع اسانس میوهای ، رنگها و طعمدهندههای مجاز خوراکی، آب، شیرینکننده که میتواند شکر یا گلوکز باشد و افزودنی های دیگر استفاده میشود. در باره ژلاتین خوراکی اما و اگرهای زیادی وجود دارد و از گاو و ماهی برای تهیه ژلاتین استفاده میشود. ژلاتین مادهای است که از کلاژن ، پوست و استخوان حیوانات بهدست میآید و بو، مزه. قند و چربی ندارد.مقدار زیادی از آن را پروتئین و بخش کمی از آن را نمک و آب تشکیل میدهد.
نظر موافقان و مخالفان در باره پاستیل در باره مصرف پاستیل
نظرات مخالف و موافق زیادی وجود دارد . موافقان معتقدند پروتئین کلاژن، خاصیت ضد التهابی دارد و به دلیل داشتن موادی مانند گلایسین به تقویت دستگاه گوارش کمک می کند و همه خواصی را که برای پروتئین بر می شمارند به پاستیل هم نسبت میدهند از جمله ضد افسردگی، کاهش کلسترول ، بهبود بافت پوست و…اما مخالفان نظر خودشان را دارند و معتقدند پاستیل هیچ ارزش خوراکی ندارد و پروتئین پاستیل جزو بیارزشترین پروتئین هاست و مواد مغذی آن به اندازه ای نیست که بتواند نیاز بدن را تامین کند.
از طرفی طعم دهنده و رنگ های اضافه شده ارزش غذایی آن را کاهش میدهد. رعایت شرط اعتدال هم بعضی از متخصصان تغذیه را بر این داشته است که بگویند:« خوردن هر ماده خوراکی، حتی تنقلات پرکالری و بیخاصیت هم اگر در حد عقلانی باشد، مشکلی پیش نخواهد آورد.»
چند توصیه برای مصرف معقول این خوراکی
به هر حال این خوراکی در فروشگاه ها در دسترس کودکان قرار دارد و می توان به میزان متعادل از آن استفاده کرد اما نکاتی وجود دارد که بد نیست هنگام مصرف پاستیل به آن توجه داشته باشیم :در برخی پاستیلها که مشخصات مجوز استاندارد روی بسته آنها درج نشده یا تقلبی است، نوعی واکس استفاده میشود که این واکسهای غیرمجاز باعث به خطر انداختن سلامت میشود. در صورت تمایل به خوردن پاستیل آن را نجوید. بگذارید آرام آرام درون دهان تان آب شود تا مزهاش را بیشتر حس کنید. ترکیبات مخصوص پاستیل، تاحدودی همانند پفک چسبنده و برای بهداشت دهان و دندان مضراست. بنابراین بلافاصله پس از خوردن پاستیل مسواک بزنید.
برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید
برنا