به گزارش رصد روز، در بسیاری از فرهنگ ها، سوراخ کردن گوش نوزاد به عنوان یک روش زینتی و نشانهای از زیبایی در نظر گرفته میشود. اما این عمل ممکن است عوارضی را به همراه داشته باشد که باید قبل از اقدام به آن مورد بررسی قرار گیرد. تصمیم گیری برای سوراخ کردن گوش نوزاد باید با در نظر گرفتن سن، سلامت عمومی و دیگر عوامل انجام شود.
عوارض جسمی سوراخ کردن گوش نوزاد
سوراخ کردن گوش نوزاد میتواند عوارض جسمی متعددی را به همراه داشته باشد. این عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:
۱. درد و ناراحتی
پس از سوراخ کردن گوش، نوزاد ممکن است دردی را تجربه کند. این درد به دلیل آسیب به بافت نرم گوش و عصبهای موجود در آن میتواند ایجاد شود. نوزادان به دلیل عدم توانایی در بیان احساسات خود ممکن است به طور غیرمستقیم از طریق گریه کردن یا تغییر رفتار، ناراحتی خود را نشان دهند.
۲. خونریزی
خونریزی یکی دیگر از عوارض محتمل در زمان سوراخ کردن گوش نوزاد است. در صورتی که سوراخ کردن گوش به درستی انجام نشود و یا از ابزارهای غیر بهداشتی استفاده شود، احتمال خونریزی افزایش مییابد. این خونریزی میتواند ناشی از آسیب به رگهای خونی کوچک در ناحیه گوش باشد.
۳. عفونت
عفونت یکی از جدیترین عوارضی است که ممکن است پس از سوراخ کردن گوش نوزاد ایجاد شود. نوزادان به دلیل سیستم ایمنی ضعیفتر بیشتر در معرض عفونتها قرار دارند. عفونت ممکن است باعث التهاب، قرمزی و درد در ناحیه سوراخ شده شود و در صورت عدم درمان مناسب، عفونت به بافتهای عمیقتر گسترش مییابد.
۴. واکنشهای آلرژیک
برخی از نوزادان به مواد موجود در گوشوارهها (مانند نیکل یا سایر فلزات) حساسیت دارند. این حساسیت ممکن است باعث ایجاد خارش، قرمزی و تورم در ناحیه سوراخ شده شود. در این صورت، نیاز به تغییر گوشواره به نوعی دیگر وجود دارد.
۵. تشکیل کلوئید
کلوئیدها نوعی بافت زخم هستند که ممکن است در محل سوراخ گوش ایجاد شوند. این بافتها میتوانند بزرگتر از اندازه اولیه سوراخ باشند و ممکن است باعث ایجاد نارضایتی زیبایی شوند.
عوارض عفونی سوراخ کردن گوش نوزاد
عفونت یکی از مهمترین مسائلی است که باید در نظر گرفته شود. بررسی دقیق عوارض عفونی به ما کمک میکند تا از بروز مشکلات جدیتر جلوگیری کنیم.
عفونت باکتریایی
عفونت باکتریایی پس از سوراخ کردن گوش میتواند ناشی از ورود باکتریها به زخم باشد. این عفونت ممکن است به سرعت گسترش یابد و علائمی مانند تب، درد شدید و تورم در محل سوراخ ایجاد کند. در صورت بروز این علائم، مراجعه به پزشک ضروری است.
عفونت ویروسی
اگرچه عفونتهای ویروسی کمتر شایع هستند، اما میتوانند باعث عوارضی مانند تب و خستگی عمومی شوند. عفونتهای هرپسی و سایر ویروسها ممکن است به راحتی از طریق تماس با ناحیه آسیب دیده منتقل شوند.
عفونت قارچی
عفونتهای قارچی نیز میتوانند در ناحیه گوش ایجاد شوند، به ویژه در صورتی که ناحیه خیس یا مرطوب باشد. این نوع عفونت میتواند باعث خارش و التهاب شود.
عوارض روانی سوراخ کردن گوش نوزاد
عوارض روحی و روانی ناشی از سوراخ کردن گوش نوزاد ممکن است کمتر قابل توجه باشند، اما به هیچ وجه نباید نادیده گرفته شوند.
ترس و اضطراب
نوزادان ممکن است پس از سوراخ کردن گوش، احساس ترس و اضطراب کنند. این احساسات ممکن است به دلیل تجربه درد یا تغییر در وضعیت فیزیکی شان باشد. این احساسات میتوانند بر رفتار و تعاملات اجتماعی نوزاد تأثیر بگذارند.
تغییر در رفتار
برخی از نوزادان ممکن است بعد از سوراخ کردن گوش تغییرات در رفتار خود نشان دهند. این تغییرات ممکن است شامل گریه بیشتر، بی قراری یا تغییر در الگوی خواب باشد. این رفتارها ممکن است نشان دهنده ناراحتی یا عدم راحتی نوزاد باشد.
نکات مهم قبل از سوراخ کردن گوش نوزاد
قبل از تصمیم گیری برای سوراخ کردن گوش نوزاد، به نکات زیر توجه کنید:
۱. سن نوزاد
بهتر است سوراخ کردن گوش نوزاد بعد از چند ماهگی (حداقل ۶ ماه) انجام شود، زیرا در این سن نوزاد سیستم ایمنی قوی تری دارد و ممکن است از عوارض کمتری رنج ببرد.
۲. انتخاب مکان مناسب
سوراخ کردن گوش باید در یک محیط بهداشتی و با استفاده از ابزارهای استریل شده انجام شود. همچنین انتخاب یک متخصص مجرب و با سابقه میتواند از بروز عوارض جلوگیری کند.
۳. استفاده از گوشوارههای مناسب
انتخاب گوشوارههای از جنس مناسب (بدون نیکل یا مواد حساسیت زا) میتواند از بروز عوارض جلوگیری کند. همچنین گوشوارههای چسبنده یا دانهای ممکن است گزینههای بهتری باشند.
۴. مراقبتهای پس از سوراخ کردن
مراقبتهای پس از سوراخ کردن گوش بسیار حائز اهمیت است. این مراقبتها شامل تمیز نگه داشتن ناحیه سوراخ، استفاده از داروهای ضدعفونی کننده و مراجعه به پزشک در صورت بروز هرگونه علائم عفونت است.