غم انگیز از سریال پایتخت، دلخوشی کوچکی که تمام می‌شود

به گزارش رصد روز، فارغ از نقدهایی که به محصول سیروس مقدم/محسن تنابنده وارد است، نمی‌توان انکار کرد که کیفیت سریال آرام آرام بالاتر رفت و حلقه طرفداران آن بیشتر شد. «پایتخت» از معدود بِرندهای نمایشی ایرانی است که جایی مهم در قلب خیلی از مردم به دست آورده. نقی و هما و ارسطو و فهیمه و رحمت و بهتاش و دیگران همچون آشنایایی هستند که ملاقات‌شان حس خوشایند دارد. حال خوب‌ آن‌ها مردم را سرزنده می‌کند و بدحالی‌شان، دلمردگی به بار می‌آورد.

چه بسا انتقادات اولیه یک عده به «پایتخت ۷» ریشه در همین نکته ظریف دارد. گویا کسی نمی‌خواهد اهالی پایتخت را کم‌انرژی و ستیزه‌خو ببیند. همه همان شخصیت‌هایی را دوست دارند که وقتی نقی از بهتاش زخم زبان می‌شنود برایش دل می‌سوزانند و البته به بهتاش هم ترحم می‌کنند. این یعنی مراقبت از «پایتخت» کار سختی است…

القصه، با پایان «پایتخت» حال خیلی‌ها گرفته می‌شود که با کمی غلظت می‌توان این حالت را افسردگی پس از پایان هفتمین فصل از سریال محبوب دانست. به امید تولید سری بعدی؛ با سرعت بیشتر و کیفیت بالاتر. ما مردم معمولی به همین دلخوشی‌های ساده زنده‌ایم. لطفا بیشتر هوای ما را داشته باشید؛ مسئولان عزیز!

برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید