داده‌های مرکز آمار از بودجه خانوار نشان می‌دهد که در سال‌های ۹۶ و ۱۴۰۱ بیشترین مشارکت خانوارهای دهک اولی در بازار کار، در گروه شغلی «کارگر ساده» بوده است. در مقابل، کمتر از ۱ درصد این خانوارها در مشاغلی مربوط به «قانون‌گذاری، مدیریت و مقا...
داده‌های مرکز آمار از بودجه خانوار نشان می‌دهد که در سال‌های ۹۶ و ۱۴۰۱ بیشترین مشارکت خانوارهای دهک اولی در بازار کار، در گروه شغلی «کارگر ساده» بوده است. در مقابل، کمتر از ۱ درصد این خانوارها در مشاغلی مربوط به «قانون‌گذاری، مدیریت و مقامات عالی‌رتبه» مشارکت داشته‌اند. به گزارش رصد روز، «شغل» یکی از مهم‌ترین دغدغه خانوارها است و یافتن آن برای اقشار فقیر چالشی‌تر از سایرین به نظر می‌رسد. بر اساس داده‌های بودجه خانوار در مناطق شهری که از مرکز آمار منتشر شده، حدود سه‌چهارم از خانوارهای دهک اول در سال ۹۶ سرپرست «غیرشاغل» داشته‌اند. همچنین، در سال‌های ۹۶ و ۱۴۰۱ در بین خانوارهای با سرپرست شاغل بیشترین مشارکت در گروه «کارگر ساده» مشاهده شده است.
اگر گروه «مشاغل اظهارنشده و سایر مشاغل» را کنار بگذاریم، کمترین سهم از سبد شغلی دهک اول در این دو سال به گروه «قانون‌گذاران، مقامات عالی رتبه و مدیران» می‌رسد.
در این گزارش، تشریح شده که در سال‌های ۹۶ و ۱۴۰۱، چند درصد از فقیرترین خانوارهای مناطق شهری در هر گروه شغلی مشغول به کار بوده‌اند.
داده‌های بودجه خانوار همه ساله از طرف مرکز آمار منتشر می‌شود و شامل جزئیاتی مربوط به وضعیت شغلی و سطح درآمد و مصرف خانوارهای کشور است. در بخشی از این آمارها، اطلاعاتی ارائه شده که می‌گوید چند درصد از خانوارهای دهک اول در مناطق شهری، در هر گروه شغلی مشغول به کار هستند. دهک اول در مناطق شهری، نماینده ۱۰ درصد از فقیرترین خانوارهای این مناطق است.
بر اساس این آمارها، در سال ۹۶ بیش از ۷۶.۵۱ درصد از خانوارهای دهک اولی «غیر شاغل» بوده‌اند. این رقم در سال ۱۴۰۱ کاهش یافته اما همچنان بالای ۶۰ درصد است.
نکته جالب توجه در بررسی وضعیت شغلی سرپرست خانوار دهک‌ها در مناطق شهری، سهم بسیار اندک دهک اولی‌ها از اشتغال در حوزه «قانون‌گذاری، مقامات عالی و مدیریت» است. طبق ساختار تفصیلی مشاغل ایران که مرکز آمار منتشر کرده، این گروه شغلی طیف وسیعی از رده‌های مدیریتی از وزارت و ریاست دستگاه‌های دولتی گرفته تا مدیریت مدرسه و سالن‌های ورزشی را شامل می‌شود.
داده‌های بدست آمده نشان می‌دهد که در سال ۹۶ تنها ۰.۰۷ درصد از دهک اولی‌ها در این زمینه اشتغال داشته‌اند. به عبارت دیگر، از هر ۱۰ هزار خانوار دهک اول، تنها ۷ خانوار سرپرست شاغل در این بخش را داشته‌اند. این نسبت در سال گذشته افزایش یافته اما همچنان کمتر از ۰.۵ درصد است.
در گروه شغلی «متخصصان علمی و فنی» نیز تنها ۰.۵ درصد از دهک اولی‌ها در سال ۱۴۰۱ مشارکت داشته‌اند.
هم در سال ۹۶ و هم در سال ۱۴۰۱، عمده سرپرستان خانوارهای دهک اولی «کارگر ساده» بوده‌اند. به بیان دقیق‌تر، در سال ۹۶ حدود ۷.۷ درصد از فقیرترین خانوارهای مناطق شهری در گروه «کارگران ساده» مشغول به کار بوده‌اند. این نسبت در سال گذشته تقریبا دو برابر شده و به ۱۴.۴۲ درصد رسیده است. این در حالی است که تنها ۳۳.۳ درصد از ثروتمندترین دهک مناطق شهری غیرشاغل هستند.
در مرتبه بعد، گروه شغلی «صنعتگران و کارکنان مشاغل مربوطه» قرار گرفته است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که ۶.۶۷ درصد از فقرای شهرنشین در سال گذشته در این گروه شغلی مشغول به کار بوده‌اند. این در حالی است که در سال ۹۶ تنها ۳.۳۷ درصد از این خانوارها در این حوزه فعالیت می‌کردند.
بنابراین به نظر می‌رسد سطح درآمد خانوار با گروه شغلی آن‌ها ارتباط دارد به طوری که یکی از کمترین مشارکت‌ها در مشاغل مدیریتی و تخصصی به نام دهک اول ثبت شده است.
