در ادامه تصویری از تغییر چهره عجب و غافلگیرکننده فلور نظری بازیگر نقش نسرین زن اصلان در سریال خانه به دوش را بعد 20 سال از ایفای این نقش و در 55 سالگی و در آلمان مشاهده می کنید.
به گزارش رصد روز، در ادامه تصویری از تغییر چهره عجب و غافلگیرکننده فلور نظری بازیگر نقش نسرین زن اصلان در سریال خانه به دوش را بعد ۲۰ سال از ایفای این نقش و در ۵۵ سالگی و در آلمان مشاهده می کنید.
فلور نظری بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون ایران است و بیش از ۲۰ سال است که در این عرصه فعالیت می کند. در ادامه بیوگرافی کامل فلور نظری را به همراه مصاحبه و عکس‌ها او دنبال کنید.
خلاصه‌ای از بیوگرافی فلور نظری
نام کامل: فلور نظری
محل تولد: گیلان
تاریخ تولد: ۱۳۴۷
پیشه: بازیگری
زمینه فعالیت :سینما، تئاتر، تلویزیون
وضعیت تاهل: متأهل
فلور نظری، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون ایران، متولد ۱ بهمن ۱۳۴۷ در لاهیجان گیلان است. وی مدرس بازیگری نیز می‌باشد.
مدرک تحصیلی فلور نظری
فلور نظری فارغ التحصیل رشته مدیریت در مقطع کارشناسی است. نظری دارای مدرک بازیگری از دانشگاه سوره نیز می‌باشد.
ازدواج فلور نظری
وی متاهل و دارای یک فرزند پسر به نام شروین می باشد.
ورود فلور نظری به عرصه هنر
فلور نظری علاوه بر داشتن مدرک بازیگری از دانشگاه سوره، دوره های آموزش بازیگری را زیر نظر اساتیدی چون محمد رحمانیان و مهتاب نصیرپور گذرانده است. نظری نخستین کار سینمایی خود را در سال ۱۳۸۲ با حضور در فیلم تب به کارگردانی رضا کریمی تجربه کرد.
فلور نظری بیش از ۲۰ سال است که در عرصه بازیگری فعالیت می کند و در آثاری چون «رویای خیس»، «خانه به دوش»، «مسافری از هند»، «پرواز در حباب» و «نفس گرم» نقش آفرینی کرده است.
– دوران کودکی شما چگونه گذشت؟
دوران کودکی من بسیار شاد و پر از هیجان و شادی‌های کودکانه گذشت؛ چون تابستان‌ها به خانه مادربزرگ می‌رفتیم و سه ماه در خانه با صفایش، خانه‌ای بزرگ در دل یک باغ بزرگ، مثل تکه‌ای از بهشت می‌ماندیم.
– چند خواهر و برادر دارید؟
در کل ۴ فرزند هستیم؛ سه دختر و یک پسر.
– دوست داشتید، چه کاره شوید؟
مهماندار و معلم.
– فکر می‌کردید، روزی بازیگر شوید؟
نه هیچ وقت فکر نمی‌کردم، بازیگر شوم؛ اما نقاش خیلی خوبی بودم و روی سنگ و چوب نقاشی می‌کردم، نویسنده خوبی هم بودم زیاد داستان می‌نوشتم. همیشه یواشکی برای ۶-۵ نفر دیگر هم انشا می‌نوشتم.
– آشپز خوبی هستید؟
به نظر آن‌هایی که دستپختم رو خوردند خیلی خوبه، میگن حتی نیمرو و املتت هم خیلی لذیده.
– چه سبک موسیقی را می‌پسندید؟
کلاسیک، پاپ و سنتی.
– اهل فوتبال هستید؟
بله، شدید!
– طرفدار چه تیم‌هایی هستید؟
تیم ملی ایران و پرسپولیس، تیم ملی آلمان و بایرن مونیخ.
– بازیگری در سینما را دوست دارید یا تلویزیون؟
من هرجا که بتوانم نقش جذاب‌تری را خلق کنم، دوست دارم؛ اما به تازگی سینما برایم جذابیت بیشتری نسبت به تلویزیون پیدا کرده است.
شما خارج از کشور زندگی می‌کنید، دوری از وطن برایتان سخت نیست؟
من هر زمانی که دوست داشته باشم، برمی‌گردم. حتی وقتی که پیشنهاد کاری هم نداشته باشم. چون همیشه در رفت و آمد هستم دلتنگی هم به وجود نمی‌آید.
– به نظر شما راز ماندگاری یک هنرمند چیست؟
راز ماندگاری یک هنرمند در کنار هنر نابی که می‌آفریند، به روز بودن و هماهنگ شدن با علم و دانش روز سینما، تشخیص، تعهد و سلامت جسم و روح و افکارش است.
فیلم شناسی فلور نظری
سینمایی
۱۳۸۲- تب (رضا کریمی)
۱۳۸۴- رویای خیس (پوران درخشنده)
۱۳۸۵- قصه دلها (هوشنگ درویش پور)
۱۳۸۵- بچه های ابدی (پوران درخشنده)
۱۳۸۵- کلاهی برای باران (مسعود نوابی)
۱۳۸۶- نسویه حساب (تهمینه میلانی)
۱۳۸۷- بیداری (فرزاد موتمن)
۱۳۸۷- زندگی شیرین (قدرت الله صلح میرزایی)
۱۳۸۸- شیر و عسل (آرش معیریان)
۱۳۸۸- در شب عروسی (رضا قهرمانی)
۱۳۸۹- کنسرت روی آب (جهانگیر جهانگیری)
۱۳۸۹- تپلی (هوشنگ درویش پور)
۱۳۸۹- فیلادلفی (مجتبی اسدی پور اسماعیل رحیم پور)
۱۳۹۰- مامان بهروز من را زد (عباس مرادیان)
۱۳۹۱- چهارباندی (محمدجعفر باقری نیا)
۱۳۹۲- یکی برای همه (محمد آهنگرانی)
۱۳۹۲- آتش بس ۲ (تهمینه میلانی)
۱۳۹۴- دریا کنار (آرش معیریان)
مجموعه های تلویزیونی
۱۳۷۵- فریاد بی صدا (داریوش جهانگیری)
۱۳۷۶- دل های شاد (حمید قدکچیان)
۱۳۷۷- بگذار آفتاب برآید (حسین مختاری)
۱۳۷۷- پزشکان (مسعود کرامتی)
۱۳۷۸- باغ ستاره (شیرین جاهد)
۱۳۷۸- شب چراغ (امیر قویدل، جمال شورجه، مجید جوانمرد)
۱۳۷۹- خانه نیکو (مسعود کرامتی)
۱۳۷۹- دختران (اصغر توسلی)
۱۳۷۹- چراغ جادو (همایون اسعدیان)
۱۳۷۹- غروب بی‌پایان (هوشنگ هدایتی)
۱۳۸۰- خاکستر و باد (جهانبخش لک)
۱۳۸۰- دوران سرکشی (کمال تبریزی)
۱۳۸۰- شب آفتابی (قاسم جعفری)
۱۳۸۰- بیابان عشق (هوشنگ هدایتی)
۱۳۸۰- مزه خوب کودکی ۱ (مسعود شاه محمدی)
۱۳۸۱- نوعروس (بیژن میرباقری)
۱۳۸۱- باران عشقاحمد امینی، فریدون حسن پور)
۱۳۸۱- سه، پنج، دو (مهرداد غفارزاده)
۱۳۸۱- مزرعه آفتابگردان (فریدون حسن پور)
۱۳۸۱- مسافری از هند (قاسم جعفری)
۱۳۸۲- تب سرد (علیرضا افخمی)
۱۳۸۲- مشاور (علی بیابانی)
۱۳۸۲- شهر باران (جواد هاشمی)
۱۳۸۳- خانه به دوش (رضا عطاران)
۱۳۸۳- فصل زرد (محمدرضا زهتابی)
۱۳۸۳- دایره تردید (امیر قویدل)
۱۳۸۳- آپارتمان ۱۱۰ (بهروز طاهری)
۱۳۸۳- هتل پاپلی (محمدتقی رنجبر)
۱۳۸۴- متهم گریخت (رضا عطاران)
۱۳۸۴- زائرسرای ممتاز (حمید بهمنی)
۱۳۸۴- قلب (مسعود تکاور)
۱۳۸۴- ارث بابام (جواد رضویان)
۱۳۸۴- کارآگاه لطفی (حسین قناعت)
۱۳۸۵- پرواز در حباب (سیروس مقدم)
۱۳۸۵- عبور از مه شفیع آقامحمدیان)
۱۳۸۶- به همین سادگی (افشین اربابی)
۱۳۸۷- عملیات ۱۲۵ (بهروز افخمی)
۱۳۸۷- غیر محرمانه (مسعود رسام)
۱۳۸۷- هویت (مهدی ودادی)
۱۳۸۷- مرد دو هزار چهره (مهران مدیری)
۱۳۸۹- آسمان همیشه ابری نیست (سعید عالم زاده)
۱۳۹۰- دختری به نام آهو (قدرت الله صلح میرزایی)
۱۳۹۱- چمدان (خسرو ملکان)
۱۳۹۱- تکیه برباد (محمود معظمی)
۱۳۹۳- قهر و آشتی (علی ژکان)
۱۳۹۴- نفس گرم (محمدمهدی عسگرپور)
۱۳۹۶- گسل (علیرضا بذرافشان)
۱۳۹۶- عروس تاریکی (محمود معظمی)
۱۳۹۷- راه و بیراه (داوود بیدل)
۱۳۹۸- عروس تاریکی (محمود معظمی)
تله فیلم
دهخدا (محمدرضا ورزی)
بهار قبل و بعد (شاهد احمدلو)
پاپوش (اسماعیل فلاح پور)
آوازهای مادرانه (اصغر هاشمی)
سومین روز پس از مرگ (پرویز شیخ طادی)
دزدان غیر دریایی (بیژن شیرمرز)
رنگ زیتون کال (امیرحسین حجت)
کابوس (رضا بهشتی)
قرار در اسکله (مهدی ودادی)
مسافر (محمد دستگردی)
آخرین اجرا (اسماعیل فلاح پور)
سرشاخ (محمود معظمی)
یک لحظه دیرتر (حمید بهمنی)
جستجو (علی درخشی)
یک سفر بخصوص (محمد راوندی)
یغما (محمود معظمی)
از میان سایه‌ها (رهبر قنبریذ)
