لباس ایرانی ملکه سوئد دوخته شده در دوره صفوی+ عکس

به گزارش رصد روز، این لباس زیبا و زربافت از جنس مخمل، اثر هنرمندان ایرانی در دوران شاه عباس است و اکنون در موزه سلطنتی سوئد نگهداری می‌شود.

«الکسی میخایلوویچ» تزار روسیه این لباس را به عنوان پیشکشی گرانبها به «کریستینا الکساندرا»، ملکه سوئد هدیه کرده بود.

ایران صفوی یا امپراتوری صفوی، به ایران در زمان سلطنت دودمان صفوی از سال ۱۵۰۱ تا ۱۷۳۶ میلادی اشاره دارد. از امپراتوری صفوی اغلب به عنوان آغاز تاریخ مدرن ایران یاد می‌شود.تغییر مذهب ایرانیان از سنی به شیعه در این دوره به وقوع پیوست. حکومت صفویه در سال ۱۵۰۱ میلادی توسط شاه اسماعیل یکم و بر مبنای بینش و ایدئولوژی صفویان در تبریز بنیان گذاشته شد و آخرین شاه صفوی، شاه سلطان حسین در سال ۱۷۲۲ از افغان‌ها شکست خورد و خود را تسلیم آنان کرد تا اینکه این سلسله در سال ۱۷۳۶ توسط نادرشاه افشار از میان رفت.

صفویان دودمانی ایرانی و از نسل صوفیان طریقت صفویه بودند حدود ۲۳۵ سال بر ایران حکمرانی کردند. این دودمان به‌شدت با ترکمان‌ها، گرجی‌ها،چرکس‌ها و مقامات عالی از یونانیان پونتی پیوند نژادی داشت. آن‌ها به زبان تُرکی آذربایجانی سخن می‌گفتند و ترک‌سازی شده بودند و پس از شیعه شدن آنها ایل‌های ترک به آنها پیوستند که یکی از مهم‌ترین آنها قزلباش بودند.

با گذشت هشتصد و پنجاه سال از نابودی شاهنشاهی ساسانی یک حکومت ایرانی توانست بر سراسر منطقه‌ای که قبلاً حکومت‌های محلی مانند طاهریان، صفاریان، سامانیان، غوریان، زیاریان، آل بویه، سربداران و مظفریان بر آن حکمرانی می‌کردند مسلط شود. فرمانروایی صفویان تمرکزگرا و مطلقه بود.روابط ایران و اروپا به دلیل دشمنی صفویه با عثمانی و بازرگانی ابریشم گسترش یافت و جنگ‌های مذهبی با عثمانیان و ازبک‌ها رخ داد.

آن‌ها به کمک قزلباشان مذهب ایرانیان از سنی به اجبار به شیعه دوازده‌امامی تغییر دادند. رسمی‌کردن تشیع دوازده‌امامی موجب تحول اساسی در ارزش‌ها و هنجارهای جامعه شد. بسیاری از ارزش‌ها جنبه مذهبی پیدا کردند و برخی باورهای نادرست نیز رواج یافتند. قزلباش‌ها جمعی از افراد تعصبی بودند که شاه اسماعیل صفوی را مرشد خود با صفات الهی می‌دانستند. قزلباش‌ها، شاه اسماعیل یکم را تجسم خدا یا مهدی موعود بر روی زمین می‌پنداشتند. نزدیکی فرهنگی ایران امروز با صفویه، موجب ماندگاری بسیاری از اعتقادات و سنت‌ها شد و باید ریشه برخی خرافه‌های موجود را در این دوره جستجو کرد.

ایجاد تنفر عقیدتی منجر به بن‌بست با عثمانی شد و صفویه برای گسترش تجارت، ناگزیر به دادن امتیازات تجاری به اروپاییان شدند. شاه اسماعیل به دلیل ناتوانی نظامی، در ۱۵۰۷ میلادی جزیره هرمز، قشم، مسقط، (عمان امروزی) و سواحل جنوبی خلیج فارس که امروزه به‌عنوان امارات متحده عربی شناخته می‌شود و در ۱۵۱۴ میلادی بندرعباس و در ۱۵۲۱ بحرین را به امپراتوری پرتغال واگذار کرد. این مناطق بیش از یک قرن در دست پرتغالی‌ها ماندند تا سرانجام در ۱۶۲۲ میلادی، شاه عباس بزرگ با دادن امتیازات دیگری به انگلستان، با پشتیبانی ناوگان آنها این مناطق را بازپس گرفت.

صفویه به تقلید از عثمانی‌ها (که آن‌ها نیز نیم قرن قبل به تقلید از کلیسای کاتولیک، منصب سیاسی شیخ‌الاسلام را وارد تصمیمات سیاسی و اجتماعی خود کردند تا با فتواهای خود از سیاست‌های آنها پشتیبانی کنند) در ابتدای سده شانزدهم میلادی روحانیت شیعه را به‌عنوان شیخ‌الاسلام وارد سیاست کشور کردند. این منصب در زمان پادشاهان ضعیف مثل شاه تهماسب یکم یا شاه سلیمان یکم و شاه سلطان حسین قدرت بیشتری به‌دست می‌آورد و اقدام به تغییرات گسترده دینی، مذهبی، سیاسی و اجتماعی در کشور می‌کرد. پس از سقوط صفویه، منصب شیخ‌الاسلام در اصفهان یک منصب صوری شد، ولی قدرت سیاسی در نزد روحانیت شیعه باقی ماند. صفویان مرزهای سیاسی و جغرافیایی خود را با مذهب شیعه ترسیم می‌کردند. همین امر سبب شد که در آینده و حتی پس از تأسیس دولت_ملت‌های مدرن در ایران، نوعی مرزبندی عقیدتی مرزهای ایران را ترسیم کند و در دوره‌هایی تندروی‌های شیعه باعث بروز درگیری در مناطق مرزی، و در نتیجه این مسئله باعث کوچکتر شدن ایران می‌شد؛ مثلاً تندروهایی چون محمدباقر مجلسی در اوایل قرن ۱۸ میلادی با ضدیت با اهل سنت‌هایی که در بخش‌های شمال شرق خراسان ساکن بودند منجر به هجوم افغان‌های سنی مذهب به ایران و از بین رفتن صفویه در ۱۷۲۲ میلادی شد و پس لرزه‌های آن در قرن بعدی به یکی از عوامل جدایی افغانستان تبدیل شد.

برای عضویت در کانال رصد روز کلیک کنید