پس از انعقاد قرارداد تامین " ال ان جی" از سوی شرکت" قطر انرژی" با شرکای چینی و اروپایی خود، حالا خبر از انعقاد قرارداد ۲۰ ساله تامین " ال ان جی " مورد نیاز چین از سوی آمریکا، در خبرگزاری‌ها انعکاس فراوان داشته است.
به گزارش رصد روز، این جریان انرژی و سبقت تامین‌کنندگان حامل‌های انرژی در بازار جهانی، قطعا نمی‌تواند خبر خوبی برای اقتصاد ایران باشد، چرا که صنعت نفت ایران در حالی شاهد انعقاد قراردهای ۲۰ و ۲۷ ساله در تامین انرژی از سوی رقبای خود بوده که، طی دو سال گذشته تنها تفاهم‌نامه‌های صوری بین صنعت نفت ایران و کشورهایی که از آنها بعنوان شریک راهبردی نام برده می‌شود، رد و بدل شده که جز چند عکس یادگاری به منظور ثبت در رزومه وزارت نفت تحت عنوان “دیپلماسی انرژی” ، چیزی عاید اقتصاد کشور نشده است.
این در حالی است که بر اساس آخرین برآوردها از صادرات کشورهای منطقه، امارات متحده عربی، عربستان و ترکیه جایگاه اول تا سوم را به خود اختصاص داده جالبتر این که در ترکیه صادرات خودروتبدیل به نخستین محصول صادراتی شده است.
به نظر می‌رسد برای عقب نماندن از رقابت با کشورهای منطقه در خصوص افزایش تولید ناخالص ملی، الویت‌بندی و تمرکز بر داشته‌های ملی می‌تواند نقشه راه مناسبی باشد.از صنعت نفت گرفته تا خودرو و سایر صنایع مولد در دور باطلی از مدیریت قرارگرفته اند که تنها یاداوری انعقاد قراردادهای کشورهای منطقه می تواند سنجشی مشخص از پس رفت اقتصاد ملی ما باشد.
در نهایت بازنگری در شیوه مدیریت کلان صنعتی و اقتصادی باید اولیت اول مدیریت ارشد کشور باشد چرا که با این روند باید منظر باشیم تا دهه بعد “یمن” هم از ایران پیش افتاده و با حسرت تمام قراردادهای این کشور با شرکای خارجی را شاهد باشیم.
